Προσφωνώντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας κ. Rumen Radev, ο οποίος είχε προσκληθεί από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Δημοσίου Δικαίου («EPLO») για να δώσει διάλεξη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Μανουήλ Χρυσολωράς», ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Επίτιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Προκόπιος Παυλόπουλος τόνισε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
«Επιτρέψατέ μου να εξάρω δύο σημεία της προσωπικότητάς σας, τα οποία αποδεικνύουν το πόσο, επί των ημερών σας, η Χώρα σας, η Βουλγαρία, συμβάλλει στην προώθηση της Ευρωπαϊκής Ιδέας και, κυρίως, της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης.
Ι. Κατά πρώτο λόγο οφείλω ν’ αναδείξω την προσήλωσή σας -συνακόλουθα δε την προσήλωση της Χώρας σας- στην προσπάθεια για την δημιουργία μιας ισχυρής και συνεκτικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, ικανής να φέρει σε πέρας τον πλανητικό της ρόλο. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, από πλευράς αποστολής, ξεπερνάει τους Λαούς της, δοθέντος ότι πρέπει να διαδραματίσει έναν πλανητικό ρόλο και προς αυτή την κατεύθυνση έχει χρέος να προωθήσει την ενοποίησή της. Την δημιουργία, δηλαδή, μιας Ομοσπονδιακής Ευρώπης υπό όρους Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Υπό τις σημερινές προκλήσεις φαίνεται πολύ περισσότερο πόσο ο Κόσμος ολόκληρος έχει ανάγκη από μιαν ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση. Ιδίως δε στην περιοχή μας, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει ν’ αντιμετωπίσει με σθένος και αποφασιστικότητα τις αδιανόητες προκλήσεις της Τουρκίας, η οποία παραβιάζει βαναύσως το Διεθνές Δίκαιο και προσβάλλει την Κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα Κρατών-Μελών, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος, ενώ, επιπλέον, προσβάλλει εξίσου την Ιστορία και τον Πολιτισμό, όπως δείχνει η πολιτισμική βεβήλωση της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας στην Κωνσταντινούπολη. Υπό τα δεδομένα αυτά η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί ν’ ανέχεται τις προκλήσεις της Τουρκίας, οι οποίες στρέφονται, εν τέλει, εναντίον της ίδιας της Ένωσης. Οι αυστηρές κυρώσεις κατά της Τουρκίας αποτελούν πλέον μονόδρομο για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κάθε καθυστέρηση όχι μόνο δεν συνετίζει αλλά, όλως αντιθέτως, αποθρασύνει την Τουρκία.
ΙΙ. Κατά δεύτερο δε λόγο, οφείλω ν’ αναδείξω και την προσήλωσή σας στην δημιουργία ενός ισχυρού Νοτιοανατολικού πυλώνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσ’ από την σταδιακή ένταξη των Βαλκάνιων γειτόνων μας, που δεν είναι ακόμη Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όμως, αυτή η προοπτική έχει πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Προϋποθέσεις, τις οποίες ουδείς μπορεί να παραγνωρίζει. Ειδικότερα, αυτοί οι γείτονές μας πρέπει: Πρώτον, να σέβονται το Διεθνές Δίκαιο, στο σύνολό του. Δεύτερον, να σέβονται το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, και πάλι στο σύνολό του. Και, τρίτον, να σέβονται την Ιστορία και τον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό. Αυτή, η τρίτη, προϋπόθεση, δηλαδή ο σεβασμός της Ιστορίας και του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, έχει καθοριστική σημασία, διότι ένας τέτοιος σεβασμός είναι ισχυρό τεκμήριο ως προς την θέληση καθενός για φιλία και καλή γειτονία. Και, αντιθέτως, η έλλειψη σεβασμού προς την Ιστορία και προς τον Πολιτισμό μας αποτελεί επίσης ισχυρό τεκμήριο ότι κάποιος δεν επιθυμεί αυτή την φιλία και την καλή γειτονία, όπως δυστυχώς συμβαίνει με την Τουρκία, κατά τα όσα ήδη εξέθεσα.»
