Δεν είναι η πρώτη φορά που η Μόσχα επιχειρεί μία γενοκτονία στην Ουκρανία, προκειμένου να επαναφέρει στους κόλπους της σημερινής Ρωσσίας την χώρα που υπήρξε οιονεί αποικία –όπως άλλωστε και οι άλλες χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλόκ. Έχει προηγηθεί ο Γολοντομόρ, ο μεγάλος λιμός που επέβαλε ο Στάλιν στην Ουκρανία μεταξύ 1932-1933 και που είχε ως θύματα τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων. Υπολογίζονται στα 12 εκατομμύρια που προστίθενται βεβαίως στις άλλες ευαγείς πρωτοβουλίες του «πατερούλη».
του Όθωνα Καραγιάννη
Ο λιμός αποδίδεται στην πολιτική κολλεκτιβοποίησης που επιχείρησε ο Στάλιν στην ουσία όμως επρόκειτο γα πολιτικό σχέδιο. Με πρόσχημα την Αγροτική Μεταρρύθμιση έδωσε εντολή να κατασχεθούν στην Ουκρανία όλα τα σιτηρά προϊόντα από τους αγρούς και
τις αποθήκες και στη συνέχεια όλα τα μη σιτηρά προϊόντα και τα ζώα. Επιπλέον, απαγορεύτηκε η μετακίνηση του αγροτικού πληθυσμού στις πόλεις.
Στις 16 Σεπτεμβρίου 1932 εφαρμόστηκε ο νόμος του Στάλιν σχετικά με τα 5 κότσαλα καλαμπόκι. Τιμωρούνταν με θάνατο όσοι έπαιρναν έστω και μια χούφτα καλαμπόκι. Σύμφωνα με μια πηγή με τον νόμο αυτό 6.000 εκτελέστηκαν και εκατοντάδες φυλακίσθηκαν.
Η Νίνα Πόποβιτς, που είχε επιζήσει του λιμού περιέγραψε τα γεγονότα:
«Ήταν τρομακτικά χρόνια. Οι μητέρες έκοβαν κομμάτια τα παιδιά τους, τα έριχναν σε κατσαρόλες να τα μαγειρέψουν και τα έτρωγαν. Η μητέρα μου πήγε σε ένα χωράφι, όπου υπήρχαν μερικά άλογα και έφερε πίσω το κεφάλι ενός αλόγου – άλλες πέντε γυναίκες έπεσαν πάνω του και άρχισαν να το δαγκώνουν. Ήταν φριχτό! Οι άνθρωποι πέθαιναν μέσα στον δρόμο, αν τους τρυπούσες, το αίμα τους ήταν σαν νερό. Θυμάμαι τα πάντα στο χωριό, όπως για παράδειγμα, τη στιγμή που έβγαλαν τους σταυρούς από τις εκκλησίες. Δύο μέλη της Κομσομόλ (Κομμουνιστικής Νεολαίας) έβγαλαν τους σταυρούς, τους έθαψαν δύο μέτρα κάτω από το έδαφος. Ηλικιωμένες γυναίκες πήγαιναν και φιλούσαν αυτό το κομμάτι γης. Μετά, γέμισαν την ξύλινη εκκλησία με άχυρα. Τη νύχτα, ποντίκια μπήκαν από τους τοίχους, αφήνοντας τρύπες, από τις οποίες οι γυναίκες γέμιζαν τους κουβάδες τους με άχυρο. Η Κομσομόλ πήρε τα άχυρα από την εκκλησία και μετά από αυτό ήταν άδεια. Πέθαναν τόσοι άνθρωποι στο χωριό, που αναγκάστηκαν να σταματήσουν να βάζουν σταυρούς στο νεκροταφείο. Το χειμώνα μια ηλικιωμένη πήρε έναν σταυρό από το νεκροταφείο για τον χρησιμοποιήσει για προσάναμμα στο σπίτι της, για να μην παγώσουν τα παιδιά της».
Σήμερα με άλλα μέσα ο Πούτιν επιχειρεί να φέρει στους κόλπους της Ρωσσίας την Ουκρανία θέλοντας να υλοποιήσει το μεγαλοϊδεατικό του σχέδιο για την ανασύσταση υπό την δική του ηγεσία της παλαιάς Σοβιετικής αυτοκρατορίας, με τους υποτελείς δορυφόρους. Θέλει με άλλα λόγια να ανασυστήσει την ολοκληρωτικού καθεστώτος αποικιοκρατική δύναμη του παρελθόντος με κράτη- δορυφόρους, όπως
προαναφέρθηκε, και ηγέτες, σε αυτά, που θα επιλέγει η Μόσχα. Όπως είχε δηλώσει ο Τσέχος συγγραφέας Ιβάν Κλίμα, μετά την κατάρρευση της Σοβιετίας, «τα τελευταία σαράντα χρόνια όλα αυτά τα κράτη της Ευρώπης ήσαν αποικίες της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτό
σημαίνει ότι οποιοδήποτε κίνημα καταπατήθηκε πολύ σκληρά με αυταρχικά και στρατιωτικά μέσα. Οτιδήποτε δημοκρατικό ήταν απολύτως μη αποδεκτό…»
