Πρέπει να υπερασπιστούμε το «εμείς» του ΠΑΣΟΚ και όχι το «εγώ» του καθενός διεκδικητή της αρχηγίας», επισημαίνει στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες του ο Κώστας Λαλιώτης, το όνομα του οποίου εμπλέκεται ξανά τις τελευταίες ημέρες στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για την ανάδειξη νέας ηγεσίας στο ΚΙΝ.ΑΛ.
Από αυτή τη «διπλωματική» απάντηση μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς ότι ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος παράγοντας του ΠΑΣΟΚ έχει επιλέξει να μην εκτεθεί υπέρ της υποψηφιότητας κανενός εκ των διεκδικητών της ηγεσίας, ακόμα και όταν έχουν δει το φως της δημοσιότητας πληροφορίες που τον φέρουν να ενθαρρύνει την επιστροφή του Γ. Παπανδρέου στα πολιτικά πράγματα της χώρας με την ανάληψη της ηγεσίας του ΚΙΝ.ΑΛ.
Τη συγκεκριμένη φημολογία ο ίδιος ναι μεν τη διαψεύδει σε προφορικό επίπεδο, ωστόσο αποφεύγει να το πράξει επισήμως με μια ξεκάθαρη και δημόσια ανακοίνωση, με αποτέλεσμα η στάση του αυτή να μην καθίσται αξιόπιστη απέναντι σε όσους επιχειρούν να «κερδίσουν» τη στήριξή του στην πορεία προς τις εσωκομματικές εκλογές.
Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, θέτει σε καθεστώς «εναγώνιας αναμονής» όσους φιλοδοξούν να αποσπάσουν με επίσημο τρόπο την υποστήριξή του προς την υποψηφιότητά τους.
Στο ερώτημα «με ποιον είναι ο Κ. Λαλιώτης στη μάχη για τις εσωκομματικές εκλογές;» η απάντηση μοιράζεται στα πρόσωπα δύο υποψηφίων: του Γιώργου Παπανδρέου και του Νίκου Ανδρουλάκη.
Πριν από τις ραγδαίες εξελίξεις που προέκυψαν με την περιπέτεια της υγείας της Φ. Γεννηματά και τον αναπάντεχο θάνατό της. ο Κ. Λαλιώτης εμφανιζόταν να βλέπει με θετικό μάτι την αλλαγή ηγεσίας στο ΚΙΝ.ΑΛ. μέσα από την ανάδειξη του Ν. Ανδρουλάκη στην προεδρία του κόμματος. Οταν, όμως, ενεπλάκη ο Γ. Παπανδρέου στην κούρσα διαδοχής, υπήρξαν διαρροές, τις οποίες ο Κ. Λαλιώτης δεν διέψευσε ποτέ ουσιαστικά, πως ο ίδιος πλέον δίνει αγώνα στο παρασκήνιο υπέρ του πρώην πρωθυπουργού, και μάλιστα ενθαρρύνει το σενάριο της προοδευτικής διακυβέρνησης με τη συγκρότηση ενός «αντιδεξιού μετώπου» σε συντονισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα.
Με τη νέα τροπή που έχουν πάρει τα γεγονότα, ο Κ. Λαλιώτης υποχρεώνεται πλέον να επιλέξει τον δρόμο της «σιωπής», δείχνοντας πως κρατά ίσες αποστάσεις από όλους και ουδέτερη στάση, ασχέτως αν και μέχρι πρότινος είχε δώσει ελπίδες σε «κάποιους».
Αλλωστε, και μέσα από την εξέταση της πολιτικής του διαδρομής επιβεβαιώνεται η απροθυμία του να «πάρει πάνω του» το ρίσκο μιας ξεκάθαρης επιλογής ή απόφασης σε ιστορικές δοκιμασίες του χώρου. Τρανταχτό παράδειγμα η στάση του στο ιστορικό Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1996, όπου κρινόταν η διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου στην ηγεσία του κόμματος και ο ίδιος πρότεινε το μοντέλο της δυαρχίας: δηλαδή, να είναι ο Κ. Σημίτης πρωθυπουργός και πρόεδρος της Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και ο Ακης Τσοχατζόπουλος να αναλάβει την αρχηγία του κόμματος.
Του Γιώργου Κατσίγιαννη από τα Παραπολιτικά
