Με τον όρο πολυπολιτισμικότητα εννοούμε την συνύπαρξη σε ένα γεωγραφικό χώρο μιας πολλαπλής πολιτισμικής ετερότητας, η οποία κυρίως εδράζεται σε εθνοτική, θρησκευτική και γλωσσική διαφορά. Η πολιτισμική διαφορετικότητα εκφράζεται μέσω του συστήματος αξιών, των προτύπων ζωής και διαβίωσης, της κοινωνικής οργάνωσης και συμπεριφοράς, του ενδυματολογικού κώδικα, της τέχνης και της λογοτεχνίας, καθώς και της φιλοσοφικής θεώρησης του κόσμου.
Είναι όμως συμβατή η συμβίωση με ανθρώπους που έχουν εντελώς διαφορετικές αξίες, ήθη και έθιμα από τα δικά μας;
Μπορούμε να συνυπάρξουμε με ανθρώπους που αναγκάζουν τη γυναίκα να φέρει, το απόλυτο σύμβολο θρησκευτικής καταπίεσης, τη μαντήλα, ή να θεωρούν “παράδοση” την κλειτοριδοκτομή;
Με ανθρώπους που θεωρούν ότι οι “άπιστοι” πρέπει να αποκεφαλίζονται και οι ομοφυλόφιλοι να πέφτουν από ταράτσες;
Σαφώς και ΟΧΙ.
Όλες αυτές οι “απόψεις” που επιβάλλονται από ακραίους Ισλαμιστές έρχονται σε αντίθεση με ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ που έχει θεσπίσει η Ευρώπη εδώ και χρόνια…
Και προκύπτει το εύλογο ερώτημα :
Πόσο ειρηνική μπορεί να είναι η συμβίωση, όταν διαφορετικές κοινότητες, διαθέτουν διαφορετικές μορφές ορθολογικότητας, γνώσης και κανόνων ηθικής; Πως μπορεί να είναι αποδεκτός «ο άλλος» και το σύστημα των αξιών του, όταν αυτές συγκρούονται με τα παγκοσμίως αποδεκτά ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα των φύλων και τις θεμελιώδεις ελευθερίες της πατρίδας μας;
Εδώ μεγάλη ευθύνη έχει η αριστερά. Μέσα στην δίνη της αθρόας λαθρομετανάστευσης προσπαθεί να πείσει ότι όλο αυτό που γίνεται είναι φυσιολογικό και δεν ενέχει μελλοντικούς κινδύνους, αποκαλώντας “φασίστες” όλους όσους εκφέρουν διαφορετική άποψη, ακόμη και κατοίκους που ζούνε χρόνια στο κέντρο της Αθήνας και διαμαρτύρονται για την τωρινή κατάσταση εκεί.
Είναι δεδομένο ότι υπάρχουν κίνδυνοι πολιτιστικής, πολιτισμικής και δημογραφικής αλλοίωσης αν δεν τηρηθούν κάποια ποσοστά προσφύγων /λαθρομεταναστών σε σχέση με τον γηγενή πληθυσμό!
Όποιος δεν το βλέπει η ανόητος είναι ή αποκομίζει οφέλη.
Με διάφορους τρόπους προσπαθούν αριστεροί, ψευτοπροοδευτικοί, ψευτοανθρωπιστές και ΜΚΟ, να πείσουν ότι όλοι αυτοί που προσπαθούνε να μπούνε παράνομα στη χώρα, είναι κατατρεγμένα γυναικόπαιδα που ξέφυγαν από τη δίνη του πολέμου..
Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα η προσφυγόπουλα “Αμαλ”…
Ένα ξόανο των ΜΚΟ σε μορφή μικρής κοπέλας που περιφέρεται ως ξεσπιτωμένη σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, ψάχνοντας σπίτι.
Το παρουσιαστικό είναι χαρακτηριστικό :
Όπως ο Δούρειος Ίππος ήταν ένα φαινομενικά άκακο ον, έτσι και η μαριονέτα ΑΜΑΛ είναι μικρό κορίτσι και ζητάει συμπόνοια.
Αντικατοπτρίζει όμως αυτό την πραγματικότητα;
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που είχε δώσει το 2017 ο υπουργός μετανάστευσης κύριος Μουζάλας, το 70% των παράνομα εισερχομένων την διετία σύριζα ήταν νεαροί άντρες..
Το βλέπουμε παντού, έξω αλλά και σε όλες τις δομές. Επομένως το αφήγημα των κατατρεγμένων γυναικόπαιδων καταρρίπτεται.
Ακόμα κι αν υπάρχουν γυναικόπαιδα, είναι ελάχιστα..
Καμία μικρή Αμάλ λοιπόν… Όλοι αυτοί οι νεαροί άντρες που μπαίνουν, έρχονται να εφαρμόσουν το ίδιο πολιτισμικό πλαίσιο που κατάντησε τις χώρες τους ακατοίκητες ερήμους από τις μακροχρόνιες εχθροπραξίες..
Εδώ λοιπόν πρέπει να μπει φρένο. Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης πρέπει να αντιμετωπιστεί, μπαίνοντας ψηλά στην ατζέντα.
