Τι κρύβεται πίσω από τις ανοίκειες επιθέσεις που εξαπολύει ο ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Τάκη Θεοδωρικάκου.
Γράφει ο Άρης Διάκος
Ενας ιδιότυπος πόλεμος ανάμεσα στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη και τον ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεσπάσει το τελευταίο χρονικό διάστημα. Οποιαδήποτε δήλωση του Τάκη Θεοδωρικάκου, ακόμη και για συλλήψεις, γίνεται αντικείμενο επιθέσεων ή και χλευασμού. Αρκετοί είναι αυτοί που θεωρούν πως πίσω από αυτόν τον πόλεμο κρύβονται στοιχεία ή και γεγονότα του απώτατου παρελθόντος που δεν έχουν καμία σχέση με το παρόν. Γεγονότα που δεν έχουν καμία σχέση με τους υπάρχοντες πολιτικούς χώρους και κυρίως καμία σχέση με τα εθνικά θέματα που χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης και απαιτούν ενιαία στρατηγική.
Εξάλλου, πολλές φορές ο ίδιος ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη έχει ενημερώσει σχετικά με τις ενέργειές του το σύνολο της αντιπολίτευσης σε όλα τα ζητήματα, έχοντας διαμορφώσει κλίμα συναίνεσης. Η πρόσφατη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ που τον αποκαλούσε «πρώην Κνίτη», διατυπώνοντας ακροδεξιές απόψεις, χαρακτηρίστηκαν ακόμη και από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ «εκτός ορίων». Η αντιπαράθεση για το μεταναστευτικό έχει λάβει διαστάσεις πολέμου. Ο Τάκης Θεοδωρικάκος και χθες, επαναλαμβάνοντας τις απόψεις του για τα γεγονότα στον Εβρο, αποκάλυψε πως «μόνο μέσα στον μήνα Αύγουστο, που ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, έχουν επιχειρήσει να μπουν παρανόμως από τα ελληνοτουρκικά σύνορα 25.000 παράτυποι μετανάστες».
Περνώντας στην αντεπίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ και κάνοντας λόγο για τις δήθεν αμφισβητούμενες περιοχές, σημείωσε πως «η Γεωγραφική Υπηρεσία του Γενικού Επιτελείου Στρατού είναι αρμόδια να μας πει πού είναι η γραμμή των συνόρων μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας στον ποταμό Εβρο», ζητώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ να «συμπεριφέρονται με σοβαρότητα και υπευθυνότητα σε ένα τέτοιο κρίσιμο και σοβαρό θέμα που άπτεται των εθνικών συμφερόντων και ας ενώνουμε όλοι τις δυνάμεις μας στην αντιμετώπιση αυτής της απειλής, γιατί ζούμε σε μία πολύ δύσκολη εποχή και σε μια πολύ δύσκολη περιοχή».
Σημειωτέον πως η αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ παλαιότερα είχε συμφωνήσει έστω και ατύπως με το τείχος στον Εβρο, συνεχίζοντας τη μικροπολιτική αντιπολίτευση, χθες, έκανε λόγο πως με «επικοινωνιακά τεχνάσματα επιχειρεί να αποπροσανατολίσει στο ζήτημα των 38 προσφύγων στη νησίδα του Εβρου, που την εξέθεσε». Ούτε λέξη φυσικά για την όλη υπόθεση.
Πολλοί πιστεύουν πως ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει έχει σχέση και με το έργο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως πέραν των ανακοινώσεων από την Κουμουνδούρου, και ο Χρήστος Σπίρτζης βρίσκεται σε συνεχή αντιπαράθεση με τον Τάκη Θεοδωρικάκο. Αν παρατηρήσει, όμως, κάποιος πιο προσεκτικά, οι ανακοινώσεις του τομεάρχη του ΣΥΡΙΖΑ εδράζονται σε έναν πολιτικό πολιτισμό, σκληρό μεν, αλλά εντός αντιπολιτευτικής κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Και δεν έχουν καμία σχέση με τους χαρακτηρισμούς της Κουμουνδούρου.
Στην τελευταία ανακοίνωσή του, μάλιστα, ο κ. Σπίρτζης, με αρκετή δόση χιούμορ, του ευχήθηκε και χρόνια πολλά, επί τη ονομαστική εορτή του. Εξάλλου, είναι γνωστό πως στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν πάντα δύο απόψεις. Κάποιοι έκαναν λόγο και για εσωτερική αντιπαράθεση αφού είναι γνωστό πως οι σύμβουλοι του Αλέξη Τσίπρα, αρκετές φορές, θέλοντας να γίνουν βασιλικότεροι του βασιλέως, συγκρούονται και μεταξύ τους.
Το γεγονός του ιδιότυπου πολέμου, που έχει ξεσπάσει εκτιμάται πως και θα στοιχίσει επικοινωνιακά στον ΣΥΡΙΖΑ καθώς λίγοι, που δεν συμφωνούν κιόλας, αντιλαμβάνονται γιατί συμβαίνει, και ενισχύει σημαντικά σε επικοινωνιακό επίπεδο τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη.
Πολιτικοί κύκλοι επισημαίνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή αυτόν τον πόλεμο, έχει παρασυρθεί σε μια πολιτική καταστροφολογίας και κυρίως προσωπικών αντιπαραθέσεων. Πολλές φορές, λένε, πως ο «σκοπός της αντιπολίτευσης έχει γίνει αυτοσκοπός». Η υπόθεση του Εβρου είναι, ίσως, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είχαν θητεύσει σε ανάλογες θέσεις και γνώριζαν τι συμβαίνει.
Η επίθεση στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, πέραν των προσωπικών χαρακτηριστικών, ήταν και εθνικά επικίνδυνη αφού χρησιμοποιούσε τα επιχειρήματα της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας. Ειδικά σε μια περίοδο κατά την οποία ο Εβρος –και λόγω των καλοκαιρινών συνθηκών– έχει μετατραπεί σε μονοπάτι μεταναστών, με την Τουρκία να έχει τον πρώτο ρόλο, χρησιμοποιώντας ακόμη και παραστρατιωτικές μονάδες.
