Πάνω στα αγραφιώτικα βουνά, στο Παλιοζωγλόπι, το χωριό που γεννήθηκε ο Χαρίλαος Φλωράκης, στο αγνάντιό του, ψηλά στον Αϊ-Λια, όπου ο ίδιος διάλεξε να ταφεί, εκεί οπού η λαϊκή μνήμη κρατά ζωντανό το τραγούδι και το τουφέκι της λαϊκής πάλης, βρέθηκαν την Κυριακή δεκάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες, αγωνιστές, άνθρωποι κάθε ηλικίας, για το πολιτικό μνημόσυνο του Χαρίλαου Φλωράκη, 15 χρόνια μετά το θάνατό του, που διοργάνωσε η Τομεακή Επιτροπή Καρδίτσας του ΚΚΕ.
«15 χρόνια πέρασαν από τότε που “έφυγε” ο Καπετάν Γιώτης, αλλά δεν έφυγε ούτε για μια στιγμή από τη μνήμη μας», έλεγαν πολλοί με συγκίνηση, αλλά και ένα χαμόγελο στο πρόσωπό τους, καθώς έβλεπαν τους Κνίτες και τις Κνίτισσες να βρίσκονται εκεί, ανεμίζοντας τις κόκκινες σημαίες μπροστά στον τάφο του κομμουνιστή – λαϊκού ηγέτη.
Εκεί ψηλά στον Αϊ – Λια, στο λημέρι της αιωνιότητας, κοντοστάθηκαν στο λιτό του τάφο, όπου αναγράφεται: «Οι ζευγάδες φεύγουν, μα η σπορά μένει…», και έδωσαν την υπόσχεση πως «Δε σε ξεχνούμε, σύντροφε. Συνεχίζουμε να παλεύουμε, όπως έκανες και συ σε όλη σου τη ζωή, για το μέλλον που αξίζει στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, στα νιάτα, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό-κομμουνισμό».
Στο χώρο της εκδήλωσης βρέθηκε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Αχιλλέα Κανταρτζή μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Αχιλλέας Κανταρτζής.
Χαιρετισμό έκανε η Μαρίνα Φυτσιλή γραμματέας του ΤΣ Καρδίτσας της ΚΝΕ.
Η Μαρίνα Φυτσιλή στο χαιρετισμό της, μεταξύ άλλων, σημείωσε:
«Πριν 15 χρόνια το Κόμμα μας και χιλιάδες αγωνιστές αποχαιρετούσαν τον καπετάν Γιώτη με μια υπόσχεση: Να συνεχίσουμε, έχοντας πάντα στο νου μας την πεποίθησή του, ότι αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει. Τα περισσότερα σημερινά μέλη της ΚΝΕ, τότε δεν είχαμε ακόμα οργανωθεί, λόγω ηλικίας. Σήμερα βαδίζουμε στον ίδιο δρόμο, πιστοί στην ίδια υπόσχεση. Να φανούμε αντάξιοι των αγωνιστικών παραδόσεων και των επαναστατικών επιδιώξεων του Κόμματός μας. Κρατάμε σαν κόρη οφθαλμού τα λόγια του προς τους νέους της ΚΝΕ στο 8ο Συνέδριό της:
“Στην πορεία της ζωής σας και του αγώνα σας, -έλεγε- θα ζήσετε στιγμές ανάτασης, άνοδο του κινήματος. Αλλά η κίνηση προς τα εμπρός δεν είναι πάντα γρήγορη όσο θέλουμε ή πάντα ανοδική. Και τα “άγονα” χρόνια, τα χρόνια της μονότονης καθημερινής δουλειάς, δεν είναι ευκαταφρόνητα.
Η πιο σπουδαία ικανότητα για τον κομμουνιστή είναι αυτή να μπορεί να δουλεύει με συνέπεια και με ενθουσιασμό, στη καθημερινή μονότονη κατάσταση και να ξεπερνά μέρα με τη μέρα το ένα εμπόδιο ύστερα από το άλλο. Η ικανότητα να διατηρεί τον ενθουσιασμό του μπροστά στα εμπόδια που η πρακτική ζωή βάζει μπροστά του κάθε μέρα, κάθε ώρα. Να έχει στο μυαλό του και να μη χάνει από τα μάτια του, τους τελικούς μεγάλους σκοπούς που παλεύει να πραγματοποιήσει.
Μια τέτοια στάση γενναιότητας πρέπει να φιλοδοξεί να κατακτήσει.
Γιατί και σήμερα η επίθεση στις σοσιαλιστικές ιδέες είναι στη πρώτη γραμμή. Ο χλευασμός στη συλλογικότητα και την οργανωμένη πάλη είναι καθημερινό φαινόμενο. Αξίες και ιδανικά θεωρούνται ουτοπία, ρομαντισμός μέχρι και πισωδρόμηση.
Γι’ αυτό υπογραμμίζω, -έλεγε- την απαίτηση για τον νέο ηρωισμό της εποχής σας, που έχει σχέση με τη συνέπεια στον αγώνα σε αξίες, ιδανικά, σε σταθερότητα, σε αρχές που καταξιώθηκαν μέσα στη μακροχρόνια δύσβατη ηρωική πορεία του Κόμματος μας και του εργατικού κινήματος”.
Με αυτά τα “υλικά” διαπαιδαγωγούνται, ωριμάζουν και σήμερα πρωτοπόροι νέοι αγωνιστές μέσα στις γραμμές της ΚΝΕ».
(…) «Προχωράμε μπροστά! Τους αγωνιστές του λαού και του Κόμματός μας, τους τιμάμε κάθε μέρα, με τις επιλογές και τον αγώνα μας. Δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό στις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Με πείσμα και αισιοδοξία να κερδίσουμε τη νεολαία με τις πιο πρωτοπόρες ιδέες. Γιατί ρεαλισμός είναι να ζούμε με βάση τις σύγχρονες δυνατότητες της επιστήμης και της εποχής, όχι χειρότερα από τους γονείς μας. Γιατί πραγματικά νέο και προοδευτικό είναι η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και όχι η καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Το νέο βρίσκεται στο δρόμο της ανατροπής αυτού του συστήματος! Το νέο βρίσκεται στο δυνάμωμα της συλλογικής δράσης και της αλληλεγγύης, στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ που είναι η μήτρα της αντίστασης και της ελπίδας. Η νεολαία, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια, πάντα θα έλκεται από τις καινοτόμες, τις πρωτοπόρες ιδέες για την κοινωνική πρόοδο. Όπως έλεγε και ο Χαρίλαος: “Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο”. Συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη!» (διαβάστε εδώ ολόκληρη την ομιλία της Μ. Φυτσιλή).
Ο Αχιλλέας Κανταρτζής, στην ομιλία του επισήμανε, μεταξύ άλλων:
«Για μια ακόμη χρονιά ανταμώνουμε εδώ στον Αη Λιά στο Παλιοζογλώπι για να τιμήσουμε την μνήμη του συντρόφου Χαρίλαου Φλωράκη. Όχι για να εκτελέσουμε ένα κομματικό καθήκον, ούτε μια τυπική υποχρέωση των κομμουνιστών απέναντι στην μνήμη του καπετάν Γιώτη αλλά για να τον διαβεβαιώσουμε για μια ακόμη φορά πως η σπορά που έσπειραν οι ζευγάδες όχι μόνον μένει αλλά μεγαλώνει, φουντώνει και καρπίζει. Ότι ο αγώνας για την εκπλήρωση των προγραμματικών στόχων του ΚΚΕ συνεχίζεται αταλάντευτα και ανυποχώρητα. Ότι το λάβαρο που μας παρέδωσε το κρατάμε ψηλά γιατί γνωρίζουμε καλά το χρέος μας απέναντι στον λαό. Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες που ο λαός μας βρίσκεται αντιμέτωπος με μια νέα επίθεση που ξεδιπλώνεται μπροστά στην νέα καπιταλιστική κρίση που έρχεται, και τους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που κλιμακώνονται και εδώ στην περιοχή μας. Γιατί από όποια πλευρά και αν τις εξετάσεις κανείς είναι εξελίξεις που αναδεικνύουν ακόμη πιο πολύ την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού-κομμουνισμού στις μέρες μας.
Αντλούμε δύναμη από την ηρωική 100χρονη διαδρομή του Κόμματος μας με την οποία ο σύντροφος Χαρίλαος συνέδεσε την ζωή του. Από νεαρή ηλικία 15χρονο παιδί εντάχθηκε στο κίνημα, έγινε μέλος της ΟΚΝΕ, της νεολαίας του ΚΚΕ. Πέρασε μια δύσκολη ζωή, γεμάτη δράση. Στο συνδικαλιστικό κίνημα, ως εργαζόμενος πρωτοστατώντας στην μεγάλη απεργία των ΤΤΤ στις συνθήκες κατοχής, στην συνέχεια με το όπλο στο βουνό την περίοδο της κατοχής και ύστερα ξανά στο βουνό συνδέοντας την δράση του με τις πιο λαμπρές σελίδες της εποποιίας του ΔΣΕ. Ακολούθησε ο αναγκαστικός δρόμος της προσφυγιάς και ξανά επάνοδος στην Ελλάδα. Γύρισε παράνομα, για να συμβάλλει στους αγώνες τους με εντολή του Κόμματος. Και ύστερα χρόνια φυλακή και εξορία. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι πολλές φορές πέρασε ξυστά από τον θάνατο. Κέρδισε όμως την ηρεμία του αγωνιστή που νοιώθει ότι έκανε τα χρέος του. Έτσι με αυτά τα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά πέρασε στην αιωνιότητα».
(…)
«Στην πράξη αποδεικνύεται πως είναι η οργανωμένη δράση μέσα από τις γραμμές του Επαναστατικού Κόμματος και της Νεολαίας του, αυτή που μπορεί να ατσαλώσει αγωνιστές απόλυτα αφοσιωμένους στην υπόθεση του λαού μας που δεν διστάζουν να θυσιάζουν ακόμη και το υπέρτατο αγαθό, την ίδια τους τη ζωή.
Εκείνη η δρακογενιά με το παράδειγμα της και την στάση της, μας έμαθε και κάτι άλλο ακόμη, πολύτιμο, που όχι μόνον δεν το ξεχνάμε αλλά το κρατάμε ως πολύτιμη παρακαταθήκη:
Ότι ένα Επαναστατικό Κόμμα όπως είναι το ΚΚΕ, δεν σταματά την δράση του σε οποιεσδήποτε συνθήκες, όσο δύσκολες και αν είναι. Τις παίρνει ασφαλώς υπόψη του τις κάθε φορά συνθήκες, προσαρμόζει την δράση του, αλλά δεν σταματά ούτε στιγμή τον αγώνα.
Και αυτό ακριβώς το πολύτιμο δίδαγμα πρέπει να το κρατήσουμε ως κόρη οφθαλμού, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες που ο λαός μας δοκιμάζεται σκληρά, ενώ η επίθεση θα γίνει ακόμη πιο σφοδρή το επόμενο διάστημα».
(…)
«Η πείρα που κατακτήθηκε σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες είναι πολύτιμη και πρέπει να την κρατήσουμε. Έδειξε την ικανότητα του ΚΚΕ να οργανώνει, να εμπνέει και να καθοδηγεί τους αγώνες τους λαού σε δύσκολες στιγμές για να βγεί ο λαός μας στο προσκήνιο και να βάλει την σφραγίδα του στις εξελίξεις. Έδειξε την ετοιμότητα και ικανότητα του ΚΚΕ να μην τα διπλώνει στις δυσκολίες, να τις παίρνει φυσικά υπόψη του , αλλά να μην σταματά την δράση του, και να συνεχίζει τον αγώνα χωρίς να χάνει στιγμή από μπροστά τους τον στρατηγικό του στόχο. Πολύτιμος σύντροφος και καθοδηγητής αποδείχθηκε σε αυτές τις συνθήκες ο “Ριζοσπάστης” και δείχνει το χρέος μας να φθάσει ακόμη πιο πλατιά η διάδοση της εφημερίδας του ΚΚΕ».
(…)
«Οι εξελίξεις είναι τέτοιες που δεν σηκώνουν καμία επανάπαυση. Δεν υποτιμάμε τις δυσκολίες και τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων. Σε αυτές ακριβώς τις συνθήκες χρειάζεται πλατύ άνοιγμα μέσα στον λαό. Να αποκαλύπτονται αυταπάτες και συγχύσεις που είναι φυσικό να υπάρχουν σε αυτές τις συνθήκες σε στρώματα των εργαζομένων.
Να ξεσκεπάζονται οι ανιστόρητες θεωρίες περί συνομωσιολογίας που πλασάρουν διάφορα κέντρα και γνωστοί τηλεαστέρες που στόχο έχουν να κρύψουν τον ένοχο και να καλλιεργήσουν κλίμα αποπροσανατολισμού.
Ξέρουμε όμως από δυσκολίες και το ΚΚΕ έδειξε ότι έχει την ικανότητα να τα φέρνει βόλτα στα δύσκολα, να μην λυγίζει στις θύελλες και να αντέχει στις φουρτούνες, να φωτίζει την προοπτική και να βρίσκει τρόπους για να ανοίγει δρόμους για να οργανωθούν οι αγώνες του λαού μας για την ζωή του και τα δικαιώματά του.
Ξέρουμε ακόμη ότι σήμερα είναι πολύ περισσότεροι αυτοί που προσβλέπουν στο Κόμμα μας παρότι μπορεί να μην συμφωνούν σε όλα μαζί μας, μας ακούνε και μας παρακολουθούν, εκτιμούν την αντοχή, τη σταθερότητα και τη συνέπεια των κομμουνιστών.
Ξέρουμε τις ευθύνες μας και το χρέος μας απέναντι στο λαό.
Στηριγμένοι στην Ιστορία μας, την 100χρονη ηρωική διαδρομή του ΚΚΕ, και το πρόγραμμά μας, μπορούμε να τραβήξουμε μπροστά και να φέρουμε αυτόν τον αγώνα μέχρι τέλους, μέχρι την τελική νίκη.
Έτσι τιμάμε με τον καλύτερο τρόπο τη μνήμη του συντρόφου Χαρίλαου και με αυτήν την υπόσχεση να τον διαβεβαιώσουμε για μια ακόμη φορά, πως η σπορά και μένει και καρπίζει. Γιατί ο κομμουνισμός είναι η νιότη του κόσμου» (διαβάστε εδώ ολόκληρη την ομιλία του Α. Κανταρτζή).
Μετά τις ομιλίες κατέθεσαν λουλούδια στον τάφο του Χαρίλαου Φλωράκη εκ μέρους της ΕΠ Θεσσαλίας ο Νίκος Τέγος, γραμματέας της ΤΕ Καρδίτσας και μέλος του γραφείου της ΕΠ Θεσσαλίας και εκ μέρους της ΚΝΕ η Στέλλα Κριμνιώτη, μέλος του γραφείου περιοχής της ΚΝΕ.
Στο τέλος κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή.
πηγή: 902.gr
