Σε πλήρη ταύτιση με το κόμμα του 3%.
Και το μεταναστευτικό υπήρχε ανέκαθεν ως θέμα εσωτερικής αντιπαράθεσης και ως ζήτημα πρωτοβουλιών από συγκεκριμένες συνιστώσες στον ΣΥΡΙΖΑ. Οι αντιθέσεις και οι εσωκομματικές συγκρούσεις, που κορυφώθηκαν το 2015 σε αυτό το πεδίο, οδήγησαν και σε περιόδους κυβερνητικής κρίσης, καθώς ο κ. Τσίπρας υπό την πίεση των «δικαιωματιστών» του κόμματος αναγκάστηκε να αποπέμψει υπουργό, ενώ αρμόδιος υπουργός, ο κ. Μουζάλας, προπηλακίστηκε από ΣΥΡΙΖΑίους διαδηλωτές.
Ενα άτυπο, πλην όμως, ισχυρό κίνημα εντός του ΣΥΡΙΖΑ, με τους αποκαλούμενους «δικαιωματιστές» και «αλληλέγγυους», καθορίζει τη στάση του κόμματος.
Ενα κίνημα που μπορεί να πει κανείς ότι οι πρώτες του ομάδες αρχίζουν να μορφοποιούνται από τις διαδηλώσεις στη Γένοβα το 2001 και σιγά σιγά να εντάσσονται σε συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, αρχικά στην «Αριστερή Πλατφόρμα» του Παναγιώτη Λαφαζάνη και στην «Κίνηση των 53».
«Λιάζονται»
Με την έναρξη της κυβερνητικής πορείας του ΣΥΡΙΖΑ και την αποχώρηση του Λαφαζάνη στη συνέχεια, αρκετά στελέχη που είχαν επιδράσεις από τον αντιεξουσιαστικό χώρο και ζητούσαν μεταξύ άλλων την κατάργηση των ΜΑΤ και τον αφοπλισμό της αστυνομίας, βρέθηκαν εκτός κόμματος, όπως ο τότε γραμματέας της ΚΕ, Τάσος Κορωνάκης, παρέμεινε ωστόσο μια εμβληματική μορφή της Επιτροπής Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, ο Πάνος Λάμπρου, ο οποίος είχε βρεθεί στο επίκεντρο κριτικής και κατά το σύντομο διάστημα της θητείας του, ως μετακλητός υπάλληλος, στο υπουργείο Δικαιοσύνης. (Ο κ. Λάμπρου είναι και σήμερα υπεύθυνος στην Επιτροπή Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ.)
Ηταν, λοιπόν, μια εποχή με έντονες εσωτερικές συγκρούσεις με πρώτο «θύμα» τον υπουργό Ι. Πανούση.
Είναι η εποχή που παίρνει δραματικές διαστάσεις το μεταναστευτικό με την εργαλειοποίησή του από τον Ερντογάν. Είναι οι εποχές που βουλιάζουν τα νησιά και γεμίζουν οι πλατείες της Αθήνας. Είναι η εποχή γιγάντωσης αρκετών ΜΚΟ. Παρά το γεγονός ότι η τότε αρμόδια υπουργός κ. Χριστοδουλοπούλου προσπαθεί με εκείνο το «λιάζονται» να ωραιοποιήσει την κατάσταση, οι νηφάλιοι εντός του ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν το αδιέξοδο.
Προπηλακισμοί
Λίγο αργότερα, θα πάρει τη θέση της ο Γιάννης Μουζάλας, γνωστός για την κοινωνική δράση του και ιδρυτής της οργάνωσης «Γιατροί του Κόσμου». Η επιλογή αυτή είχε στόχο να μην προκαλέσει ανοιχτά τους δικαιωματιστές και τους αλληλέγγυους του ΣΥΡΙΖΑ, μιας και ο κ. Μουζάλας δεν είχε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις από τις δικές τους.
Πολύ γρήγορα, ο κ. Μουζάλας αντιλαμβάνεται το πρόβλημα και προσπαθεί να κάνει στροφή στον ρεαλισμό, οπότε άρχισε να συναντά τις αντιδράσεις που έγιναν προπηλακισμοί.
Η ιστορική αναδρομή δείχνει τη στάση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και πώς μέχρι σήμερα επηρεάζεται η πολιτική του στο θέμα αυτό.
Σήμερα βεβαίως που κανείς δεν δέχεται ως λύση το push back στο Αιγαίο, δεν μπορεί ανέξοδα να υιοθετεί ανάλογες καταγγελίες.
Οι επόμενες αναγκαίες κινήσεις του κ. Τσίπρα θα δείξουν εάν λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν του τις αντιδράσεις ενός πλειοψηφικού ρεύματος στελεχών του, που επισημαίνουν ότι βεβαίως πρέπει να υπάρξει σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και μέσα από ένα Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου να δοθεί λύση και ταυτόχρονα να υπάρξει εξάρθρωση των δικτύων διακινητών, αλλά δεν μπορεί πλέον να δίνουμε την εντύπωση ότι ακτιβιστές, ΜΚΟ και προσωπικές επιλογές ακόμα και ευρωβουλευτών μας, όπως του κ. Κούλογλου, θα καθορίζουν τη στάση μας.
Δεν μπορεί, όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, να επισκιάζονται όλα τα άλλα τεράστια οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα, ακόμα και τα εθνικά θέματα, και ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται απολογούμενος…
Σ’ αυτό το θέμα, και ανεξάρτητα από τα αίτια και την ένταση, φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του και σε απόλυτη ταύτιση με τα μέλη του της εποχής του 3%.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
