Ο Νίκος Ανδρουλάκης μετατρέπει το ΠΑΣΟΚ σε ουρά του ΣΥΡΙΖΑ. Και ενώ δηλώνει… προοδευτικός –όπως άλλωστε και ο Στέφανος Κασσελάκης– επί της ουσίας λειτουργεί ως πολιτευτής της δεκαετίας του 1980. Η αναφορά του Παύλου Μαρινάκη αλλά και το σχόλιο της Άννα Διαμαντοπούλου αποτυπώνουν την πραγματικότητα και κυρίως τους λόγους για τους οποίους η Χαριλάου Τρικούπη καταγράφει χαμηλές πτήσεις σε όλες τις δημοσκοπήσεις.
Κυνηγώντας ψήφους προς τ' αριστερά αλλοιώνει το σκεπτικό ύπαρξη του ΠΑΣΟΚ επενδύοντας στην αντιγραφή της τακτικής του λαϊκισμού αλλά και στην τοξική ρητορική. Καταψηφίζει εμβληματικά νομοσχέδια, προαναγγέλλοντας την αρνητική του στάση και σε αυτά που έχονται, όπως για παράδειγμα αυτό που αφορά στα μη κρατικά πανεπιστήμια και τη λειτουργία παραρτημάτων τους στην Ελλάδα.
Οι δικαιολογίες του από προσχηματικές μέχρι αστείες. Ειδικά στο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ η άρνησή του να δεχθεί την πραγματικότητα και να συμβαδίσει με την εποχή χαρακτηριστική. Η επίκληση μιας πρότασης που παραπέμπει σε λύσεις μετά το 2028 και το 2029 αναδεικνύουν την προσχηματική του στάση όπως και το γεγονός πως επιδιώκει να γίνει ουρά του ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως χειρότερα ένα πιστό αντίγραφό του που επενδύει στην τοξικότητα και τον λαϊκισμό.
Ο Παύλος Μαρινάκης
Η αναφορά του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη χαρακτηριστική. «Ακούσαμε σήμερα» είπε «τη συνέντευξη του κ. Ανδρουλάκη, του προέδρου του ΠΑΣΟΚ - ΚΙΝΑΛ, και ίσως είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα που αποδεικνύει ότι ο κ. Ανδρουλάκης είναι στα λόγια προοδευτικός, στην πράξη εκπρόσωπος του πιο γνήσιου αναχρονισμού. Και, ξέρετε, είναι η πιο χαρακτηριστική περίπτωση που κάποιος, επειδή δεν θέλει κάτι, ψάχνει να βρει τη μία μετά την άλλη, τις πιο "ασόβαρες" θεωρώ, δικαιολογίες για να μην υπερψηφίσει ένα εμβληματικό νομοσχέδιο».
«Είναι» πρόσθεσε ο Παύλος Μαρινάκης «μια χαμένη ευκαιρία για να αποκτήσει η χώρα μια σοβαρή αντιπολίτευση, που στα μεγάλα θα ενώνεται με τους πολίτες, για τις μεγάλες αλλαγές». Επί της ουσίας σε αυτές τις φράσεις ο κυβερνητικός εκπρόσωπος περιέγραψε το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη που μεταξύ όλων των άλλων δηλώνει και κόμμα… εξουσίας.
Το καρφί της Άννας Διαμαντοπούλου
«Αν ήμουν βουλευτής» σημείωσε από την πλευρά της η πρώην υπουργός και πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Άννα Διαμαντοπούλου, «θα ψήφιζα το νομοσχέδιο Πιερρακάκη». Συνέχισε όμως λέγοντας και το εξής: «Ορισμένες φορές στη χώρα μας ένα κομμάτι του πολιτικού προσωπικού αρνείται να προχωρήσει στον 21ο αιώνα και μένει στη δεκαετία του '80».
Για να καταλήξει υπογραμμίζοντας ότι «η συζήτηση που γίνεται για τα μη κρατικά γίνεται με επιχειρήματα φόβου. Όσοι μιλάνε εναντίον τους, μιλάνε μόνο με επιχειρήματα φόβου». Και αυτή είναι η πραγματικότητα. Όπως την περιγράφει η Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία διετέλεσε και υπουργός Παιδείας, φέρνοντας μάλιστα έναν νόμο που έτυχε ευρείας αποδοχής τότε.
Λογικές της δεκαετίας του 1980, μικροκομματικά παιχνίδια του προηγούμενου αιώνα και φόβος. Φόβος για την επόμενη μέρα της χώρας και φόβος που καταγράφεται σε μια ακραία άρνηση και σε μια ακραία ρητορική όπως αποτυπώνεται και στις δηλώσεις του Νίκου Ανδρουλάκη.
Το ΠΑΣΟΚ είναι αντιπολίτευση, προς το παρόν δεν είναι σοβαρή. Και μπορεί να γίνεται αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά αυτό δεν θα οφείλεται στο ότι έχει απήχηση ή δυναμική, αλλά διότι ο ΣΥΡΙΖΑ επί προεδρίας Στέφανου Κασσελάκη καταρρέει μέσα από έναν δρόμο χωρίς επιστροφή.
