Γράφει ο Τάσος Ευαγγελίου

 

Στην Ελλάδα παρατηρείται το εξής παράλογο φαινόμενο: οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως αντιεξουσιαστές να θέλουν να αποκτήσουν εξουσία και ακόμη περισσότερο, κόντρα στον ρόλο που παίζουν, να διεκδικούν και ιδιοκτησία. Η περίπτωση της πλατείας Εξαρχείων είναι χαρακτηριστική, ενώ σε αυτήν προστίθενται ακίνητα που ανήκουν σε ιδιώτες ή το κράτος, πάρκα, όπως αυτό της Κυψέλης και κυρίως χώροι εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.

Ομάδες που δηλώνουν αντιεξουσιαστές ασκούν εξουσία και πολλές φορές χρησιμοποιούν ως μέθοδο για να την επιβάλλουν τη βία και τις απειλές. Σε ορισμένες περιπτώσεις και τον εκφοβισμό που επικεντρώνεται σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Ετσι βρισκόμαστε μπροστά στο φαινόμενο να καταστρέφουν οτιδήποτε επιχειρείται να φτιαχτεί και να προπηλακίζονται όλοι όσοι συμμετέχουν στην προσπάθεια αυτήν.

Στην πλατεία των Εξαρχείων εμφανιζόμενοι ως κάτοικοι διαδηλώνουν την αντίθεσή τους στην κατασκευή σταθμού για το μετρό. Και υποστηρίζουν πως η απόφαση ελήφθη για να… πληγεί το κίνημά τους και η περιοχή η οποία, κατά περίεργο τρόπο, κόντρα σε όλες τις υποτιθέμενες πεποιθήσεις και την ιδεολογία που λογικά εκφράζουν, δηλώνουν ότι τους ανήκει.

Οπως τους ανήκει και το πάρκο στο οποίο ο Δήμος Αθηναίων αποφάσισε να παρέμβει ώστε να σταματήσει να μοιάζει με χωματερή. Και αυτό δικό τους είναι και δεν αφήνουν να γίνει κανένα έργο αναβάθμισης προκειμένου να παραδοθεί στους κατοίκους της γειτονιάς. Φυσικά για φωτισμό ούτε λόγος. Οποιος τολμήσει δε να βάλει ένα… λιθαράκι, την επομένη απλά δεν θα το βρει εκεί.

Η κατάσταση εκφεύγει κάθε λογικής. Η περίπτωση των Εξαρχείων και των έργων κατασκευής σταθμού μετρό αναδεικνύει το μέγεθος της υποκρισίας, της βίας και των απειλών από συγκεκριμένες ομάδες ανθρώπων. Αυτό που προκαλεί όμως την αγανάκτηση είναι η περίπτωση του πάρκου στην Κυψέλη. Εκεί το θέμα πλέον αναδεικνύει σε όλες τις μορφές την εμμονική προσπάθεια των αντιεξουσιαστών να αναδείξουν την… εξουσία τους με την πιο ακραία μορφή, την άσκηση βίας.

Γνωρίζουν άλλωστε πως το συγκεκριμένο σημείο δεν μπορεί να έχει 24ωρη φύλαξη και δίνουν τα ρέστα τους. Μέχρι και πανό σήκωσαν για να αναδείξουν τη σκοταδιστική λογική τους την ώρα που οι κάτοικοι ζητούν περισσότερο φως…

 

ΣΤΕΚΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΙΩΝ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΛΥΨΗ

Η περίπτωση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων υπερβαίνει κάθε λογική. Χώροι εντός των κτηρίων αποτελούν… στέκια, με τους καταληψίες να μην επιτρέπουν σε κανέναν –πέραν των δικών τους ανθρώπων αλλά και άλλων που ασχολούνται ενεργά με παρεμπόριο και άλλες παράνομες πράξεις– ούτε απ’ έξω να περάσουν.

Το Βιολογικό, ο χώρος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, είναι ίσως το καλύτερο παράδειγμα. Περίπου 34 χρόνια, όχι ένα ούτε πέντε ούτε καν δέκα, τελούσε υπό… κατάληψη. Οι αντιεξουσιαστές, οι περισσότεροι κατά δήλωσή τους φοιτητές, θα μπορούσαν να δηλώσουν ακόμη και παράσταση σε δικαστήριο επικαλούμενοι τη γνωστή χρησικτησία. Είχαν μετατρέψει έναν χώρο εντός του πανεπιστημίου σε προσωπική τους ιδιοκτησία.

Από την ημέρα δε που πέρασε ξανά στα χέρια του ιδρύματος απαιτείται αστυνομική φύλαξη και είναι η βασική αιτία που συνεχίζονται και σήμερα οι εντάσεις στο ΑΠΘ. Εντάσεις που πλέον έχουν και την πολιτική κάλυψη κομμάτων που βρίσκονται εντός του ελληνικού Κοινοβουλίου, εκ των οποίων το ένα έχει και τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.