Με την «κωλοτούμπα» του ο Τσίπρας φόρτωσε εκατοντάδες εκατομμύρια την ελληνική οικονομία, έφερε αχρείαστο μνημόνιο, εξαθλίωσε συνειδητά τη μεσαία τάξη, ξεφτίλισε κάθε έννοια εθνικής αξιοπιστίας, υποθήκευσε τη δημόσια περιουσία για έναν αιώνα και έδειξε στο λαό τι σημαίνει Αριστερά.
Γράφει ο Νίκος Σακελλαρόπουλος
Στις 8 Αυγούστου ο Παναγιώτης Λαφαζάνης κάλεσε όλους όσοι δεν είχαν ψηφίσει τα προαπαιτούμενα σε συνάντηση σε ξενοδοχείο της Αθήνας. Ηταν εκεί και στελέχη από τον ΣΥΡΙΖΑ μα και από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Η συζήτηση αναλώθηκε πέριξ της ανάγκης να συγκροτηθεί… πλατύ… προοδευτικό… αντιμνημονιακό μέτωπο, ενώ ανέφεραν ότι πρέπει να τρέξουν τις ενέργειές τους, αφού ανέμεναν εκλογικό αιφνιδιασμό του Τσίπρα. Μάλιστα, ο Λαφαζάνης ανέφερε ότι ο νέος φορέας/κόμμα θα ονομάζεται «Λαϊκή Ενότητα». Ηταν αντιγραφή του «Partido Popular», του κόμματος Αλιέντε στη Χιλή.
Η «γαλάζια» τακτική και ο Αδωνις
Η ΝΔ δεν βρίσκεται στις καλύτερες στιγμές της ιστορίας της περιχαρακωμένη στα βαθιά συντηρητικά χαρακτηριστικά της, τα οποία δεν της επιτρέπουν να διεισδύσει σε κοινωνικά και πολιτικά ρεύματα απαραίτητα για πορεία εξουσίας. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έχει βρεθεί στο τιμόνι της χωρίς καλά να το κατανοήσει κι ο ίδιος. Ομως γίνεται αμέσως σαφές ότι το κόμμα θα βάλει πλάτη για να μη βρεθεί εκτός Ευρώπης η Ελλάδα και καταρρεύσει.
Στις 10 Αυγούστου, στα γραφεία της ΝΔ, συγκαλείται πολιτικό συμβούλιο από τον νέο πρόεδρο της ΝΔ. Είναι παρόντες ο Παπαμιμίκος, ο Καραγκούνης, η Κεφαλογιάννη, ο Πλακιωτάκης, ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο Δημήτρης Σταμάτης, ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Στα δημοσιογραφικά γραφεία σχολιάζεται η σύνθεση αναφορικά με το ισχυρό πολιτικό αποτύπωμα του κόμματος στο παρελθόν. Αποφασίζεται η ψήφιση του μνημονίου που θα έφερνε ο Αλέξης Τσίπρας με την υποσημείωση ότι ψηφίζονται οι στόχοι του μνημονίου αλλά όχι τα μέτρα. Δηλαδή, μια θέση υπευθυνότητας πασπαλισμένη με άχνη ευθυνοφοβίας απέναντι στον αλαλάζοντα λαϊκισμό της Αριστεράς, των φασιστών και των πολιτικών ανεκδότων της Δεξιάς-Δεξιάς.
Ο Αδωνις Γεωργιάδης διαφοροποιείται. Ζητεί να μην ψηφιστεί το μνημόνιο Τσίπρα από τη ΝΔ. Επιχειρηματολογεί ισχυριζόμενος ότι αν η ΝΔ ψηφίσει το μνημόνιο, ο Τσίπρας μετά θα πάει σε εκλογές και η ΝΔ δεν θα μπορεί να υποστηρίξει κάτι διαφορετικό. Πολύ περισσότερο, ισχυριζόταν, αφού ο Τσίπρας θα έβαζε το δίλημμα παλιού και νέου. Και ο κόσμος θα ψηφίσει εκείνον ως νέο…
Ο Αδωνις Γεωργιάδης ζήτησε την αποχώρηση της ΝΔ από τη Βουλή, με την πλειοψηφία από τους 151 να πέφτει αυτομάτως στους 120. Αρα, όπως έλεγε, το μνημόνιο θα ψηφιζόταν από ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι και η ΝΔ δεν θα το χρεωνόταν. Μεϊμαράκης και Μητσοτάκης αρνήθηκαν κατηγορηματικά με βασικό επιχείρημα ότι δεν μπορεί να μην ψηφίσει υπέρ της συμφωνίας το πιο ευρωπαϊκό κόμμα της Ελλάδας.
Αυτή η ατελέσφορη συζήτηση κρατούσε ώρες, δείγμα πολλών απόψεων και τάσεων εντός της ΝΔ. Κι ενώ η πρόταση οδηγείτο σε ψηφοφορία, παρενέβη σαν από μηχανής θεός ο βουλευτής Γεράσιμος Γιακουμάτος. «Είναι σαφές», είπε, «ότι η πλειοψηφία είναι υπέρ του να ψηφίσουμε το μνημόνιο Τσίπρα. Για να μη γράφουν λοιπόν οι εφημερίδες και λένε στον ΣΥΡΙΖΑ ότι είμαστε διχασμένοι και ο τάδε με τον δείνα δεν θέλουν μνημόνια και διαφοροποιούνται, προτείνω να ψηφίσουμε τη συμφωνία. Ολοι, χωρίς υποσημειώσεις». Οπως κι έγινε. Στο παραπέντε αποφεύχθηκε διχασμός εντός της ΝΔ, που θα μετέφερε αλλού το κέντρο βάρους των τεκταινομένων και των συζητήσεων.
Οι… τσαμπουκάδες της Ζωής
Μέσα σε απίστευτη πολιτική και κοινωνική ένταση και απίστευτα παρασκήνια, έχουμε φτάσει στις αρχές Αυγούστου. Η Βουλή έχει κλείσει από τις 6 του μηνός και πρέπει να ανοίξει αμέσως για να ψηφιστεί το μνημόνιο Τσίπρα μέχρι τις 14. Τότε θα έπρεπε να τελειώσουν όλα, δεδομένου ότι στις 20 έπρεπε να γίνει εκταμίευση χρημάτων από το ESM για τις υποχρεώσεις της χώρας, προκειμένου να μη χρεοκοπήσει.
Στις 12 Αυγούστου, λίγο πριν από τα μεσάνυχτα η Ζωή Κωνσταντοπούλου συγκάλεσε το συγκεκριμένο όργανο προκειμένου να εγκριθεί ή όχι το αίτημα της κυβέρνησης να ανοίξει η Βουλή. Μα η πρόεδρος της Βουλής έπαιζε συνεχείς καθυστερήσεις. Σε τέτοιο σημείο που η διάσκεψη των προέδρων της Βουλής έμοιαζε ροντέο. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου καβγάδισε με όσους ήταν παρόντες. Με τον Νικήτα Κακλαμάνη, τον Ανδρέα Λοβέρδο, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Χάρη Θεοχάρη, τον Φίλη, μέχρι και με τον Καραθανασόπουλο του ΚΚΕ! Τελικά, τις πρώτες πρωινές ώρες ψηφίστηκε να ανοίξει η Βουλή την επόμενη ημέρα.
Πρωί πρωί της 13ης Αυγούστου ξεκίνησαν να συνεδριάζουν οι επιτροπές στις οποίες είχε εισέλθει το κατεπείγον νομοσχέδιο του μνημονίου Τσίπρα. Με 977 σελίδες που έπρεπε να διαβάσουν, να κατανοήσουν και να σχολιάσουν οι βουλευτές. Στις επιτροπές το κλίμα ήταν χαοτικό. Επαιρναν τον λόγο οι αντιφρονούντες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και απεραντολογούσαν. Η συμπολίτευση αντιπολιτευόταν σφόδρα τη… συμπολίτευση. Κάποια στιγμή, ο Φίλης, που είχε αναλάβει την ταχεία διεκπεραίωση του έργου των επιτροπών, διακρίνοντας τη μεθοδολογία των αντιθέτων στη συμφωνία Τσίπρα συναδέλφων του, ζήτησε να οριστεί χρόνος λήξης των συνεδριάσεων των επιτροπών.
Τελικά, η συζήτηση στις επιτροπές έφτασε μέχρι το βράδυ. Κι ενώ το μνημόνιο έπρεπε να ψηφιστεί μέχρι τα μεσάνυχτα, η Ζωή Κωνσταντοπούλου… όρισε νέα συνεδρίαση της διάσκεψης των προέδρων στις 21:30! Εκεί, εκτυλίχθηκαν σκηνές απείρου κάλλους με καβγάδες ανάμεσα στην πρόεδρο της Βουλής και τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Φίλη, αλλά και με τον Γιώργο Βαρεμένο…
Τα πράγματα οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο αναφορικά με το πότε θα ξεκινούσε η συνεδρίαση της Βουλής. Τελικά, αφού χρειάστηκε ν’ αλλάξει την ψήφο του ο Αλέξης Μητρόπουλος, που αρχικά είχε ταχθεί με τη γνώμη Κωνσταντοπούλου κι αφού προηγήθηκε άνευ προηγουμένου οργιαστικό παρασκήνιο, η συνεδρίαση της Βουλής ξεκίνησε ξημερώματα της 14ης Αυγούστου.
Στην αγκαλιά του… Μορφέα
Οταν άρχισαν τα λογύδρια των βουλευτών από το βήμα της Βουλής, τα έδρανα ήταν άδεια, ή όσοι ήταν εκεί είχαν παραδοθεί στον… Μορφέα. Στο καφενείο… κοιμόντουσαν βουλευτές. Οπου υπήρχε καρέκλα ή καναπές ήταν κατειλημμένα από βουλευτές που, κατάκοποι, αναζητούσαν μια στάλα ξεκούρασης.
Τελικά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/Καμμένου υπέστη βαριά ήττα στην ψηφοφορία, αφού κατέγραψε 47 απώλειες και είχε πέσει κάτω από το ψυχολογικό όριο των 120 βουλευτών. Ουσιαστικά και τυπικά δεν υπήρχε πια κυβέρνηση. Ομως, ο Τσίπρας και οι στενοί συνεργάτες του διέδιδαν ότι μόλις εκταμιευθούν τα χρήματα, όλα θα αλλάξουν και ο ίδιος θα ζητήσει και θα λάβει στη Βουλή ψήφο εμπιστοσύνης.
Για την ιστορία, πρέπει να πούμε ότι τελικά καλώς έκανε ο Τσίπρας την περίφημη «κωλοτούμπα» του. Ανεξαρτήτως του πόσο κόστισε στη χώρα. Η ουσία ήταν ότι με τις πλάτες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού η συμφωνία πέρασε στη Βουλή και η Ελλάδα γλίτωσε από την άγρια κατακρήμνιση εκτός Ευρώπης. Με ό,τι αυτό θα σήμαινε για τη χώρα και εκατομμύρια ανθρώπους.
Για την ιστορία, επίσης, οφείλουμε να αναφέρουμε εκείνους που καταψήφισαν το μνημόνιο Τσίπρα, σπρώχνοντας τη χώρα στα βράχια: Παναγιώτης Λαφαζάνης, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Γιάνης Βαρουφάκης, Δημήτρης Στρατούλης, Αγλαΐα Κυρίτση, Κώστας Ησυχος, Νάντια Βαλαβάνη, Ελένη Σωτηρίου, Κων. Ζαχαριάς, Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, Βασίλης Χατζηλάμπρος, Στέφανος Σαμοΐλης, Κων. Λαπαβίτσας, Γιάννης Σταθάς, Θωμάς Κώτσιας, Θανάσης Σκούμας, Αλ. Τσανάκα, Μιχάλης Κριτσωτάκης, Δέσποινα Χαραλαμπίδου, Ιωάννα Γαϊτάνη, Λίτσα Αμανατίδου, Κων. Δελημήτρος, Στάθης Λεουτσάκος, Βασ. Κυριακάκης, Ηρώ Διώτη, Ζήσης Ζάννας, Ευγενία Ουζουνίδου, Γιάννης Ζερδελής, Θανάσης Πετράκος, Δημήτρης Κοδέλας και Ελένη Ψαρρέα.
Εκτός από αυτούς είναι κι εκείνοι που ψήφισαν «παρών»: Αλέξης Μητρόπουλος, Κωνσταντίνος Δερμιτζάκης, Βασιλική Κατριβάνου, Μαρία Κανελλοπούλου, Αννέτα Καββαδία, Χρήστος Καραγιαννίδης, Φάνης Κουρεμπές, Νίκος Μιχαλάκης, Δανάη Τζήκα και Βασιλική Λέβα. Απών ήταν ο Γιώργος Ακριώτης, ενώ ο Δημ. Σεβαστάκης και ο Γιώργος Κυρίτσης ψήφισαν «παρών» σε ορισμένα άρθρα.
Αιφνιδιασμός με εκλογές
Πρωί πρωί της 15ης Αυγούστου ο Αλέξης Τσίπρας επικοινωνεί με τον Προκόπη Παυλόπουλο και του μεταφέρει τους προβληματισμούς του αναφορικά με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Δεν του αναφέρει το παραμικρό για εκλογές παρότι είχε ήδη ενημερώσει τον Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ για την απόφασή του. Και δυο ημέρες μετά, συγκάλεσε σύσκεψη της ομάδας του στο Μέγαρο Μαξίμου.
«Δεν γίνεται να κάνουμε ότι δεν βλέπουμε ότι σε λίγες ημέρες θα έχουμε νέο κόμμα που θα μας πολεμά. Ο ΣΥΡΙΖΑ πια είναι διασπασμένος. Κάτι πρέπει να κάνουμε». Ο κύβος είχε ριφθεί. Η χώρα όδευε σε εκλογές παρά την υπόσχεση Τσίπρα στους πολιτικούς αρχηγούς ότι δεν θα το πράξει και δεν θα τους αιφνιδιάσει.
Ο διπολικός Αλέξης Τσίπρας
Ο Τσίπρας και όλος ο ΣΥΡΙΖΑ, από την αντιπολίτευση ακόμη, επιδίδονταν σε ένα ρεσιτάλ ανευθυνότητας και λαϊκισμού. Ελεγαν στον καθέναν ό,τι ήθελε να ακούσει και ρίσκαραν την ίδια τη χώρα στο όνομα ξεπερασμένων ιδεοληψιών. Αν αναλογιστεί κάποιος ότι ο Αλέξης Τσίπρας έγινε κομμουνιστής όταν ο κομμουνισμός είχε καταρρεύσει παγκοσμίως, τότε δεν είναι δύσκολο να κατανοήσει ότι του ασκούσε γοητεία η ιδέα να πάρει εκδίκηση από τον καπιταλισμό και να τινάξει στον αέρα την ΕΕ των σκληρών καπιταλιστών. Συνεπώς, για όσα συνέβησαν εκείνο το θλιβερό πρώτο εξάμηνο του 2015, εκείνος ήταν ο υπαίτιος. Επιχειρήθηκε να φορτωθούν πολλά στον Βαρουφάκη, όμως ο Βαρουφάκης θα ήταν άδειο πουκάμισο χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του Τσίπρα.
Ο Τσίπρας μίλησε για αυταπάτες. Μα δεν είπε ποτέ τίποτα για ανύπαρκτες ονειρώξεις, παλινωδίες, άγνοια πραγμάτων και τελικά τον μέγιστο πολιτικό διπολισμό του. Δηλαδή, όλα αυτά που τον συνοδεύουν ακόμη και σήμερα, με την αντιπολίτευση της κλάψας και της μίζερης καταστροφολογίας.
Ηταν και είναι εκείνος που τις ώρες της κωλοτούμπας, της χαμένης δεδηλωμένης, των ψεμάτων στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στους πολιτικούς αρχηγούς, φόρτωσε εκατοντάδες εκατομμύρια την ελληνική οικονομία, έφερε αχρείαστο μνημόνιο, εξαθλίωσε συνειδητά τη μεσαία τάξη, ξεφτίλισε κάθε έννοια εθνικής αξιοπιστίας και, εκτός άλλων, υποθήκευσε τη δημόσια περιουσία για έναν αιώνα. Μα άφησε και μια μέγιστη παρακαταθήκη: έδειξε στον ελληνικό λαό τι σημαίνει Αριστερά.
