Για όσους πάντως χαμογελούν ειρωνικά κάτω από τα μουστάκια τους διαβάζοντας τα προηγούμενα ή ακόμη και κουνούν με συγκατάβαση το κεφάλι τους, έχω να πω πως υπάρχουν τα δεδομένα και υπάρχουν και τα ιστορικά προηγούμενα που συνηγορούν υπέρ του ότι η Κεντροαριστερά μπορεί να αναστηθεί.
Εχει κανείς υπολογίσει πόσες εκατοντάδες χιλιάδες πρώην ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι προηγουμένως ήταν ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, παραμένουν χωρίς πολιτική κάλυψη; Χωρίς ομπρέλα; Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ διέψευσε τις προσδοκίες τους με τα ψέματα του Τσίπρα και γιατί οι πολίτες αυτοί είναι αντιδεξιοί και δεν θέλουν να στηρίξουν την κυβέρνηση της ΝουΔου. Αμφιβάλλει κανείς ότι ένα καινούργιο ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να τους προσελκύσει; Καινούργιο σε όλα – σε πρόσωπα, σε ιδέες, σε προτάσεις.
Για τα ιστορικά προηγούμενα, πολύ επιδερμικά θα αναφέρω ότι υπάρχει το παράδειγμα της Ισπανίας, της Πορτογαλίας, της Ιταλίας, ακόμη και της Γαλλίας. Σε όλες αυτές τις χώρες η Κεντροαριστερά χάθηκε για ένα διάστημα (μικρότερο ή μεγαλύτερο, αδιάφορο), σχεδόν εξαφανίστηκε από τον εκλογικό χάρτη, και ύστερα από χρόνια, σιγά σιγά και με προσπάθεια, ξαναπήρε κεφάλι. Γιατί να μη συμβεί και στην Ελλάδα; Το ΠΑΣΟΚ έκανε ήδη το αγροτικό του, έχει υπηρετήσει και τη θητεία του στον Εβρο και μπορεί να επιστρέψει. Νομίζω…
του Γιώργου Παπαχρήστου από το Στίγμα στα Νέα
