Ο θίασος που κατέκτησε την εξουσία ως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ως τέτοιος πρέπει να φύγει με τομές ακριβείας, σαν να γίνεται αφαίρεση καρκινώματος…
Γράφει ο Χάρης Λαζαρόπουλος
Σαν χθες θυμάμαι τι μου είχε πει κορυφαίο στέλεχος της Ν.Δ. λίγο μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων της 25ης Ιανουαρίου 2015. «Δεν το πιστεύαμε ούτε εμείς. Τα μαζεύουμε, αν και πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα γυρίσουμε. Δεν θα κρατήσουν». Κι όμως κράτησαν τεσσεράμισι χρόνια!
Επιβίωσαν στην εξουσία από το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Δεν τήρησαν ούτε λόγους, ούτε δεσμεύσεις, ούτε αρχές, ούτε ιδεολογίες. Στο κρίσιμο πρώτο εξάμηνο του 2015 φάνηκε ότι τους ένωνε η εξουσία και η προοπτική της παραμονής σε θώκους με πολυτέλειες που δεν φαντάζονταν κάποιοι από τους θεμελιωτές του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ποιος να το περίμενε ότι ένας συνασπισμός κομμάτων, κομματιδίων και συνιστωσών που διεκήρυττε ότι εξέφραζε την ανανεωτική Αριστερά θα έβρισκε ένα σίγουρο δεκανίκι στο ακροδεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ, στο οποίο ο Πάνος Καμμένος είχε συγκεντρώσει «ό,τι πιο περιττό και τυχοδιωκτικό».
Εκτός από τα ψέμματα και τα λαϊκίστικα καραγκιοζιλίκια, το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έμεινε στην εξουσία τόσο καιρό διότι κατάφερε να υιοθετήσει τις πιο βρώμικες και ύπουλες πρακτικές του παρελθόντος. Από τη μια πλευρά διέγνωσε έγκαιρα τις αδυναμίες, τα τρωτά σημεία και την ανθρωπογεωγραφία της Ν.Δ. Είχαν προλάβει ήδη από το καλοκαίρι του 2014 διάφοροι «καλόπιστοι» ν’ ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας τόσο με συνομιλητές και συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα, όσο και με το περιβάλλον του κ. Καμμένου. Από την άλλη, διάφοροι «σαλταδόροι» προλείαναν το έδαφος μέσα από εμετικές αναρτήσεις και φυλλάδες για ό,τι θα επακολουθούσε από τον Ιανουάριο ως τον Σεπτέμβριο του 2015.
Αναφέρομαι σε μια δράκα των σαλτιμπάγκων που έγιναν μετακλητοί υπάλληλοι, αυλικοί υπουργών, πολιτευτές και κρατικοδίαιτοι με λεφτά που δεν αξίζουν, γι’ αυτό δεν πρόκοψαν στον ιδιωτικό τομέα. Είναι αυτοί που αποτέλεσαν και αποτελούν το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Είναι μέγα λάθος να λέμε ότι σήμερα τελειώνει ο ΣΥΡΙΖΑ κι αύριο αρχίζει μια άλλη ημέρα, αν παραμείνουν σε θέσης δίπλα στα κέντρα αποφάσεων. Η εξουσιαστική συνιστώσα δεν έχει καμμία σχέση με την ιδεολογική και πολιτική προϊστορία του «Συνασπισμού», της «Ελληνικής Αριστεράς», του ΚΚΕ Εσωτερικού ή της Ε.Δ.Α. Ο σχηματισμός του Τσίπρα είναι το «πειρατικό» που ναυτολόγησε ό,τι πιο παλιό και ξεπερασμένο υπήρχε από το «βαθύ ΠΑΣΟΚ», το ΔΗΚΚΙ του Τσοβόλα, την ακουλτούριαστη φιλοβασιλική και φιλοχουντική ακροδεξιά της Ν.Δ. και στο τέλος βρήκε τους πρόθυμους και τους ψεκασμένους των ΑΝΕΛ για να κάνει το μεγάλο… «ρεσάλτο». Αυτός είναι ο θίασος που ήρθε ως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κι ως τέτοιος πρέπει να φύγει με τομές ακριβείας, σαν να κάνουμε αφαίρεση καρκινώματος. Διότι στον «ΣΥΡΙΖΑ Εσωτερικού» υπάρχουν ακόμα υγιείς δυνάμεις και σοβαρά πρόσωπα.
Έχω ακούσει στελέχη της Ν.Δ. να κάνουν την ίδια επισήμανση στην εκπρόσωπο του κόμματος κ. Σοφία Ζαχαράκη, στο περιθώριο της ομιλίας που έκανε ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης στο συνέδριο “Export Summit” του ΣΕΒΕ στη Θεσσαλονίκη. Το ίδιο είπαν οι εκπρόσωποι της τοπικής Καλλιθέας στον επικεφαλής των Ειδικών Κομματικών Οργανώσεων κ. Νίκο Παγώνη όταν ο πρόεδρος του κόμματος τίμησε τις Ε.Κ.Ο. Ανάλογες επισημάνσεις έκαναν ομάδες ενστόλων που συναντήθηκαν με τον κ. Νίκο Δένδια στις πολιτικές περιοδείες του στο Νότιο Τομέα της Β’ Αθηνών.
Οι πιο επικίνδυνοι απ’ αυτούς τους «σαλταδόρους» είναι κάποιοι (ήδη γνωστοί και μη εξαιρετέοι) που υποδύονται τους όψιμους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας. Είναι κάποιοι που μοιάζουν με τους άπλυτους χρυσοθήρες της Αμερικής του 19ου αιώνα, πρόθυμοι να πουλήσουν και την ψυχή τους για μερικά ρινίσματα χρυσού από την εξουσία. Τόσο ο κ. Μητσοτάκης, όσο και τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου του θα πρέπει να απαλλάξουν τη Δημόσια Διοίκηση από τα περιττά βαρίδια του συστήματος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ορισμένοι που προέρχονται από τους αυλικούς του κ. Καμμένου μάλιστα, διεκδικούν τον τίτλο των πιο ορκισμένων διωκτών στελεχών αλλά και υπηρεσιακών παραγόντων σε υπουργεία στα οποία μπορεί να εργάζονταν ήδη από το 2003 κι αναγκάστηκαν να αναζητήσουν δουλειά ή να αντιμετωπίσουν το φάσμα της ανεργίας, εξαιτίας μιας …εμπάθειας!
Χαρακτηριστική είναι η εικόνα ενός τύπου που δεν πίστευε ότι κατέκτησε το όνειρό του και συμμετείχε στον κυβερνητικό συνεταιρισμό Τσίπρα – Καμμένου. Είχε βγει με τον πιο συνεργάτη του στο μπαλκόνι υπουργείου να κάνουν τσιγάρο και τον ρώτησε: «Περίμενες τέτοια χαϊλίκια;». Πιο προσγειωμένος ο άλλος, του είπε: «Καν’το όπως ο Καραμανλής, σεμνά και ταπεινά» για να πάρει την απάντηση: «Τρελλός είσαι; Θα το ζήσουμε σαν κάθε ημέρα θα είναι η τελευταία».
Ύστερα από τεσσεράμισι χρόνια ασυδοσίας, ήρθε η ώρα να μπει τάξη και να γίνει κάθαρση. Χωρίς δεύτερη κουβέντα!
