Τις μεγάλες ευθύνες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στη γιγάντωση του “πολακισμού” ανέδειξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου, κατά την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.
Παραδειγματικά ανέφερε ότι προκειμένου να γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε τον εθνικολαϊκισμό, προσπάθησε να φυλακίσει με κουκουλοφόρους μάρτυρες και προκατασκευασμένες κατηγορίες στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, δεν δίστασαν να συνεργαστούν ακόμη και με τα άκρα, για να ελέγξουν τα Μέσα Ενημέρωσης. Σήμερα μετά την καταδίκη Παππά, ετοιμάζονται να εκδιώξουν τον κ. Πολάκη.
Κάλεσε δε τον Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει την πολιτική ευθύνη “για την κατρακύλα”, όπως είπε.
“Άραγε ο κ. Πολάκης είναι ένας μόνο; ή το ότι δεν υπάρχουν θεσμοί μόνο λαός είναι άποψη και του κ.Τσίπρα; Μόλις προχθές, μετά την ομόφωνη καταδίκη Παππά, η δήλωση του Τσίπρα έλεγε ότι ο λαός πρέπει να επιβάλει δικαιοσύνη στη Δικαιοσύνη. Μιλά για ελεγχόμενα Μέσα, πετσωμένα, από την κυβέρνηση; Μόνο ο κ,Πολάκης στοχοποίησε δημοσιογράφους; Κατηγορούσαν συλληβδην δημοσιογράφους, εξίσωση της αριστείας με τον ναζισμό, είτε τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν, κι άλλα ακόμη είναι ευθύνη μόνο του κ.Πολάκη; Αποτελεί στρατηγική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, αυτά αποτελούν την κυρίαρχη πολιτική, τον ΣΥΡΙΖΑϊσμό με αιχμή του δόρατος τον πολακισμό”, είπε χαρακτηριστικά.
«Είναι το ανώτατο στάδιο του συριζαϊσμου που ενέπνευσε και εξέθρευσε από το 2011 ο Αλέξης Τσίπρας. Δεν δίστασε μπροστά σε τίποτα και κανέναν προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός. Η αρχή έγινε στην πλατεία Συντάγματος. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έφερε τη χώρα στο χείλος της καταστροφής. Δημιούργησε πολιτικό πολτό φανατισμού, μίσους και παράλογων αιτημάτων. Η κυβέρνησή του είχε σκοπό από τότε να επιβάλλει αυταρχικό καθεστώς και γ’ αυτό προσπάθησε να φυλακίσει κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης 2012-2015 με κουκουλοφόρους μάρτυρες και με το Νίκο Παππά επιχείρησαν να ελέγξουν τα ΜΜΕ. Δεν δίστασαν να συνεργαστούν ακόμα και με τα άκρα», πρόσθεσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Εκτός από τον Παύλο Πολάκη ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κάλεσε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, να απομακρύνει και τον Νίκο Παππά, μετά την ομόφωνη καταδίκη του από το ειδικό δικαστήριο για παράβαση καθήκοντος. Τον κάλεσε επίσης να αποκηρύξει και τον “πολακισμό”, που είναι, όπως είπε, το “μεδούλι του ΣΥΡΙΖΑ”.
«Έχουμε ομόφωνη, αμετάκλητη δικαστική απόφαση», συνέχισε και ρώτησε αν ο Αλέξης Τσίπρας θα αναλάβει την πολιτική ευθύνη και θα αποσύρει από τα ψηφοδέλτια και θα διαγράψει από τον ΣΥΡΙΖΑ τον κ. Παππά. «Για να κρατά ο κ. Τσίπρας στα ψηφοδέλτια τον κ. Παππά, ο κ. Παππάς κρατά με κάτι πολύ δυνατό τον κ. Τσίπρα. Τι είναι, θα το μάθουμε», συμπλήρωσε.
Στις ερωτήσεις που ακολούθησαν ο Γιάννης Οικονόμου τόνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας σύρεται σήμερα αναγκαστικά στη διαγραφή του κ. Πολάκη, αυτό είναι αυτονόητο. Όμως το ζήτημα, είπε, δεν είναι αυτό. “Ο κ. Πολάκης δεν είναι απλώς ένα πρόσωπο που ξέφυγε. Ο κ. Πολάκης είναι ο βασικός εκφραστής της πολιτικής, της ιδεολογίας, της ταυτότητας αυτού που κόμισε ο κ. Τσίπρας στον ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική ζωή της χώρας από το 2011 και μετά. Ο πολακισμός, ο συριζαϊσμός είναι δύο βασικά συστατικά της ταυτότητας του κ. Τσίπρα, της παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική ζωή της χώρας” είπε, υπογραμμίζοντας ότι ο πολακισμός είναι το μεδούλι του ΣΥΡΙΖΑ. Μέσα στο σώμα του κ. Πολάκη υπάρχει το πνεύμα του κ. Τσίπρα”.
«Τι έχουμε δει; ότι στην ουσία πιστεύουν ότι οι δικαστές είναι «πιασμένοι», αυτά λένε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν τα λέει μόνο ο κ. Πολάκης. Αν είναι να περάσουμε στο συμβούλιο δεοντολογίας τον κ. Πολάκη γιατί δεν περνάνε και τον κ. Αθανασίου; Νομίζω σε ένα τηλεοπτικό κανάλι κάπως έτσι τα είπε» σημείωσε.
«Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας κάλεσε τον λαό να επιβάλει δικαιοσύνη στη δικαιοσύνη. Δεν έχουμε λαοκρατία, έχουμε δημοκρατία, κράτος δικαίου, ευρωπαϊκού τύπου, έχουμε συντεταγμένα όργανα στην πολιτεία. Πολάκης και Τσίπρας είναι ακριβώς η ίδια αντίληψη σε ότι αφορά την θεσμική λειτουργία, τη λειτουργία της πολιτικής και της δημοκρατίας. Είναι η εμπειρία όλης της ιστορικής πορείας του κ. Τσίπρα από το 2011 μέχρι και σήμερα» συμπλήρωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Αναλυτικά, κατά την εισαγωγική του τοποθέτηση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανέφερε τα εξής:
Δύο γεγονότα των τελευταίων ημερών -η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου για τον κ. Παππά και το φασιστικό ξέσπασμα του κ. Πολάκη- αναδεικνύουν τα αντιδημοκρατικά και αντιθεσμικά στοιχεία της ταυτότητας του ΣΥΡΙΖΑ και τις μεγάλες ευθύνες του κ. Τσίπρα στην εκκόλαψη και στη γιγάντωσή τους.
Ο πολακισμός και η ομόφωνη καταδίκη του κ. Παππά είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Άλλωστε, ο πολακισμός δεν εμφανίστηκε τώρα, υπάρχει και γιγαντώνεται χρόνια μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, με την ανοχή, αν όχι με την καθοδήγηση του ίδιου του κ. Τσίπρα.
Ο πολακισμός είναι το ανώτατο στάδιο και η ολοκλήρωση ενός είδους πολιτικής, του συριζαϊσμού, που εμπνεύστηκε, εξέθρεψε και εισήγαγε σταδιακά ο κ. Τσίπρας από το 2011. Τότε, που εμπνεόμενος από το ρητό του Μάο Τσε Τουνγκ «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση», έβαλε σκοπό να κάνει τα πάντα, τα πάντα όμως, προκειμένου να γίνει ο ίδιος Πρωθυπουργός. Στο όνομα του καιροσκοπισμού του δεν δίστασε μπροστά σε τίποτα και σε κανέναν.
Η αρχή έγινε στην πλατεία Συντάγματος, την εποχή των Αγανακτισμένων το 2011. Τότε, συντελέστηκε η πρώτη μεγάλη πολιτική μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο αρραβώνας της πλατείας Συντάγματος έγινε γάμος το 2015, για να έρθει στη Κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ. Κυβέρνηση, η οποία έφερε τη χώρα στο χείλος της απόλυτης καταστροφής και με το δημοψήφισμα του 2015, δίχασε τον ελληνικό λαό. Τότε, ο κ. Τσίπρας επέλεξε να συναριθμήσει το κόμμα του με τις δυνάμεις της ακρότητας και του παραλογισμού, τόσο της ακραίας αριστεράς, όσο και της ακραίας δεξιάς. Δημιούργησε ένα πολιτικό πολτό φανατισμού, μίσους, ακρότητας και παράλογων πολιτικών αιτημάτων. Ένα ιδιότυπο εθνολαϊκισμό, με χαρακτηριστικά λατινοαμερικανικής μπανανίας. Η Κυβέρνησή του είχε σκοπό από τότε να επιβάλλει στην Ελλάδα αυταρχικό καθεστώς τριτοκοσμικού τύπου. Για αυτό μεθόδευσε και προσπάθησε να φυλακίσει κορυφαία στελέχη της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (2012-15) με κουκουλοφόρους μάρτυρες και κατασκευασμένες κατηγορίες. Για αυτό με πρωτεργάτη τον κ. Παππά, τον στενότερο και παλαιότερο συνεργάτη του, μέσα από το Μέγαρο Μαξίμου επιχείρησαν πιεστικά να ελέγξουν τα ΜΜΕ μέσω μαύρου χρήματος, μέσω offshores, μέσω ξένων δυνάμεων, μέσω δικτύων που συνδέονταν με αυταρχικά καθεστώτα. Για αυτό και δεν δίστασαν να συνεργαστούν ακόμη και με τα άκρα για να ψηφίσουν τον εκλογικό νόμο, την ώρα που, ω του θαύματος, συμπτωματικά, δεν βρισκόταν αίθουσα για να ξεκινήσει η δίκη της Χρυσής Αυγής.
Σήμερα, μπροστά στην κατακραυγή του συνόλου της κοινωνίας, υπό το βάρος της ομόφωνης απόφασης του Ειδικού Δικαστηρίου για την καταδίκη του κ. Παππά, ετοιμάζονται να απομακρύνουν από τις τάξεις του κόμματός τους τον κ. Πολάκη. Για να απαλλαγούν, όμως, από τον πολακισμό χρειάζονται πολλά πολλά περισσότερα. Πρώτα από όλα το ελάχιστο -υπογραμμίζω το ελάχιστο- που απαιτείται είναι ο άνθρωπος που επί 15 συνεχή χρόνια είναι Αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για αυτή την κατρακύλα. Ο κ. Τσίπρας να αναλάβει την πολιτική ευθύνη για την κατρακύλα αυτή.
Άραγε ο κ. Πολάκης μια μεμονωμένη ιδιαίτερη περίπτωση, ο οποίος ενίοτε ξεφεύγει από τα όρια και προχθές το παράκανε;
Άραγε η αμφισβήτηση και η υποβάθμιση των θεσμών είναι θέση μόνο του κ. Πολάκη ή μήπως η αρχή «δεν υπάρχουν θεσμοί, αλλά μόνο λαός» είναι η βασική αντίληψη του κ. Τσίπρα;
Η προσπάθεια άλωσης και απονομιμοποίησης της Δικαιοσύνης, οι επιθέσεις στους δικαστικούς λειτουργούς χαρακτηρίζουν μόνον τον κ. Πολάκη ή μήπως αποτελούν θεμελιώδη αντίληψη του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ;
Μόλις την Παρασκευή, μετά την ομόφωνη καταδίκη του κ. Παππά, η δήλωση του κ. Τσίπρα έλεγε ότι καλείται ο λαός να επιβάλλει τη δικαιοσύνη στη Δικαιοσύνη.
Η στοχοποίηση δημοσιογράφων και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης εξαντλούνταν μόνον στον κ. Πολάκη ή μήπως αποτελεί κυρίαρχη αντίληψη του κ. Τσίπρα, οποίος όπου βρεθεί και όπου σταθεί μιλά για ελεγχόμενα από την Κυβέρνηση -«πετσωμένα» Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στα οποία βέβαια όποτε ζητήσει -και ορθώς- φιλοξενείται χωρίς καμία δυσκολία; Μόνον ο κ. Πολάκης με την προχθεσινή του «προκήρυξη» στοχοποίησε δημοσιογράφους ή μήπως κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ όταν πρόσωπα δημοσιογράφων παρήλαυναν σε γιγαντοοθόνες ή σε ένα σποτ του 2020, επίσης του ΣΥΡΙΖΑ, όπου κατηγορούσαν συλλήβδην τους δημοσιογράφους ότι ελέγχονται και χρηματίζονται;
Η συκοφάντηση, οι ύβρεις, η προγραφή πολιτικών αντιπάλων ήταν προνόμιο μόνον του κ. Πολάκη ή μήπως το «είτε τους τελειώνουμε, είτε μας τελειώνουν», οι «γερμανοτσολιάδες» το «#ΝΔ παιδεραστές», οι ατάκες για το καλό και το άγριο, η εξίσωση της αριστείας με το ναζισμό και μια σειρά από άλλα, είναι η ταυτότητα του πολιτικού λόγου του ΣΥΡΙΖΑ;
Η δηλητηρίαση της πολιτικής και της κοινωνίας με ψέματα, με εκστρατείες fake news, σε κρίσιμες περιόδους για την Πατρίδα και την κοινωνία, ήταν ευθύνη μόνον του κ. Πολάκη, ή μήπως η κατασυκοφάντηση της Ελλάδας με οργανωμένες εκστρατείες προπαγάνδας και στο εσωτερικό και το εξωτερικό, όπως για παράδειγμα με την περίπτωση του δήθεν νεκρού παιδιού στον Έβρο, αποτελεί στρατηγική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ;
Όλα αυτά που περιέγραψα και πολλά περισσότερα που έχει αναδείξει η ιστορική εμπειρία συνιστούν την κυρίαρχη ιδεολογία του κ. Τσίπρα, το συριζαϊσμό.
Αιχμή του δόρατος του συριζαϊσμού ο κ. Τσίπρας έχρισε τον κ. Πολάκη, στον οποίο έδωσε απεριόριστα μέσα, αλλά και ελευθερία. Επένδυσε στην πολιτική και ηθική χυδαιότητα, την αμετροέπεια, την ευτέλεια και την έλλειψη κάθε θεσμικότητας του στενού του συνεργάτη για να προωθήσει το πολιτικό του όραμα: Την επικράτηση του συριζαϊσμού με κάθε μέσο και με κάθε κόστος.
Ο πολακισμός, όμως, έφτασε να γίνει η φυσιολογική μετεξέλιξη του συριζαϊσμού, στο ανώτατό επίπεδό του. Μια πολιτική παθογένεια που χαρακτηρίζει τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Τσίπρας εκκόλαψε και γέννησε τον πολακισμό και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι μέσα στο σώμα του κ. Πολάκη, υπάρχει το πνεύμα του κ. Τσίπρα.
Ακόμη και προχθές, που ο κ. Πολάκης, σε ένα κρεσέντο φασισμού και τρομοκρατίας, απειλεί συμπολίτες μας, ο κ. Τσίπρας το μόνο που αρκέστηκε να του καταλογίσει είναι «προσωπική σταυροφορία» κατά του «καθεστώτος», χωρίς ούτε μια λέξη αποδοκιμασίας για τις συγκεκριμένες φασιστικές του θέσεις. Άλλωστε, αυτές έχουν διατυπωθεί και στο παρελθόν και σε πολλούς χρόνους και από άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα, σήμερα, είτε επειδή ο κ. Πολάκης χαλάει την απόπειρα θεσμικού καλλωπισμού που επιχειρεί ο κ. Τσίπρας με τις επισκέψεις του σε πρόσωπα που παλαιότερα ήθελε οικογενειακώς να φυλακίσει και με συνεντεύξεις του σε εφημερίδες που σκαιά έχουν υβριστεί από στελέχη του, είτε επειδή αναζητά απεγνωσμένα τρόπο αλλαγής της ατζέντας μετά την ομόφωνη καταδίκη από το Ειδικό Δικαστήριο του στενού του συνεργάτη, είτε γιατί θέλει καθαρό εσωτερικό πεδίο για μετά τις εκλογές, ο ίδιος και ο ΣΥΡΙΖΑ σύρονται στην αυτονόητη πράξη, στη διαγραφή του κ. Πολάκη.
Ο πολακισμός, όμως, είναι σαράκι που τρώει τις σάρκες του ΣΥΡΙΖΑ. Για να αντιμετωπίσει ο κ. Τσίπρας την πολιτική παθογένεια που ο ίδιος δημιούργησε, οφείλει όχι μόνο να κάνει το αυτονόητο -όχι μόνο να διαγράψει τον κ. Πολάκη- αλλά και να αποδοκιμάσει, λόγω και έργω, το μεδούλι του πολακισμού: Την αμφισβήτηση των θεσμών, τις επιθέσεις στην Δικαιοσύνη, τη στοχοποίηση δημοσιογράφων, τη συκοφάντηση και στοχοποίηση ανθρώπων.
Επιβάλλεται, επίσης και κάτι ακόμη, ίσως πολύ πιο σημαντικό. Επιβάλλεται η άμεση διαγραφή από τον ΣΥΡΙΖΑ και η απόσυρση από τα ψηφοδέλτιά του, του ομόφωνα και αμετάκλητα καταδικασμένου για παράβαση καθήκοντος, κ. Παππά.
Το Ειδικό Δικαστήριο, την Παρασκευή, έκρινε ομόφωνα ένοχο για παράβαση καθήκοντος τον πρώην Υπουργό κ. Παππά, τον παλαιότερο και στενότερο συνεργάτη του κ. Τσίπρα. Η καταδίκη για παράβαση καθήκοντος συνιστά το πλέον απαξιωτικό αδίκημα για δημόσιους λειτουργούς. Η απόφαση είναι κόλαφος για τον ίδιο τον κ. Τσίπρα, γιατί ο κ. Παππάς, στενότερος και παλαιότερος συνεργάτης του, μέσα από το Μέγαρο Μαξίμου, συντόνιζε και κατεύθυνε μια επιχείρηση ελέγχου και χειραγώγησης της ενημέρωσης. Αποκαλύφθηκε, πέραν πάσης αμφισβήτησης, η θεσμική εκτροπή που είχε δρομολογηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, κατά την περίοδο της διακυβέρνησής του.
Ο κ. Παππάς δικάστηκε και καταδικάστηκε ομόφωνα από τους φυσικούς του δικαστές στο Ειδικό Δικαστήριο, στο οποίο είχε παραπεμφθεί από απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης, όπως δηλαδή ορίζουν οι νόμοι και το Σύνταγμα του Κράτους μας. Κρίθηκε ένοχος μέσα από μία ακροαματική διαδικασία, που κατέληξε σε ομόφωνη απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου. Κρίθηκε ένοχος μέσα από θεσμικές και νόμιμες διαδικασίες, όχι μέσω ισχυρισμών κουκουλοφόρων μαρτύρων, όχι με βάση όσα διακινούν ρυπαρά δίκτυα, όχι με βάση συνωμοσιολογίες.
Οι λαλίστατοι κήνσορες του ΣΥΡΙΖΑ -αυτοί που φαρισαϊκά κόπτονταν για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα- οφείλουν να αναλάβουν τις πολιτικές τους ευθύνες, άμεσα και γενναία. Οφείλουν να παραδεχτούν το προφανές: Ότι χρησιμοποίησαν, δηλαδή, καταχρηστικά και παράνομα την εξουσία που τους δόθηκε από τον ελληνικό λαό για να αλώσουν τη Δημοκρατία μας και να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ένα αυταρχικό κράτος τριτοκοσμικού τύπου. Είναι μάλιστα εξαιρετικά σημαντικό το γεγονός ότι τα πρακτικά του Ειδικού Δικαστηρίου, με την κατάθεση της γραμματέως του κ. Καλογρίτσα, διαβιβάζονται στον αρμόδιο Εισαγγελέα προκειμένου να ξεκινήσει την ανάλογη έρευνα. Και η κατάθεση εκείνη -επώνυμη, στο φως της ημέρας, ένορκη, όχι με κουκούλες- μιλά για σακούλες με «μαύρο» χρήμα που με κάποιο τρόπο έφθαναν στα ταμεία του ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια η κατάθεση αυτή δεν είναι η μόνη.
Επιβεβαιώνει και συμπληρώνει όσα ο ίδιος ο κ. Καλογρίτσας κατά καιρούς καταλογίζει στην Κουμουνδούρου.
Εκείνοι που διακήρυσσαν ότι νοιάζονται τάχατες για την ελευθερία και την ανεξαρτησία του Τύπου, καταδικάζονται επειδή έστησαν μέσα από το Μέγαρο Μαξίμου διαγωνισμό παρωδία για τον έλεγχο του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου. Εκείνοι που διακήρυσσαν ότι «υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας» στρέφονται εναντίον της ομόφωνης απόφασης 13 ανωτάτων δικαστικών, υποστηρίζοντας ότι δικαιοσύνη στην Ελλάδα δεν θα αποδίδουν τα Δικαστήρια και οι δικαστικοί λειτουργοί, αλλά οι ίδιοι και ο λαός. Από τα λαϊκά δικαστήρια καταδίκης των αντιπάλων στις πλατείες των αγανακτισμένων, περνούν στα λαϊκά δικαστήρια ξεπλύματος των δικών τους παρανομιών. Καταφεύγουν σε αμφισβήτηση των θεσμικών λειτουργιών της Πολιτείας. Από τον ακτιβισμό σε βάρος του Κοινοβουλίου, με την απόφασή τους να αποχωρήσουν από τις ψηφοφορίες, καταλήγουν σε ευθεία βολή εναντίον της Δημοκρατίας μας.
Εκείνοι οι οποίοι δηλώνουν ότι δεν θέλουν στα ψηφοδέλτιά τους πρόσωπα και ανθρώπους με καμία σκιά, εντάσσουν σε αυτά έναν ένοχο για το πιο βαρύ αδίκημα που μπορεί να χαρακτηρίσει έναν δημόσιο λειτουργό, την παράβαση καθήκοντος. Καταδικασμένο μάλιστα με την ανώτατη ποινή που προβλέπεται για την παράβαση αυτή.
Επειδή εδώ, όμως, δεν μιλούμε ούτε στη βάση εκτιμήσεων ούτε στη βάση θεωριών συνομωσίας. Έχουμε ομόφωνη αμετάκλητη δικαστική απόφαση. 13 έναντι κανενός. Τα ερωτήματα είναι απλά και συγκεκριμένα:
-Θα αναλάβει ο κ. Τσίπρας την πολιτική ευθύνη που του αναλογεί, για τα έργα και τις ημέρες του καταδικασμένου με ομόφωνη και αμετάκλητη απόφαση από το Ειδικό Δικαστήριο στενού του συνεργάτη, για παράβαση καθήκοντος;
-Θα αποσύρει ο κ. Τσίπρας από τα ψηφοδέλτια και θα διαγράψει από τον ΣΥΡΙΖΑ τον αμετάκλητα και ομόφωνα καταδικασμένο για παράβαση καθήκοντος, κ. Παππά;
Όσο δεν το πράττει, μια μόνο εξήγηση υπάρχει: Για να κρατά ο κ. Τσίπρας στα ψηφοδέλτια τον κ. Παππά που είναι ομόφωνα και αμετάκλητα καταδικασμένος για παράβαση καθήκοντος, ο κ. Παππάς «κρατά» με κάτι πολύ δυνατό, τον κ. Τσίπρα.
Τι είναι, θα το μάθουμε μετά βεβαιότητος. Γιατί τίποτα δεν μένει στο σκοτάδι, όλα έρχονται στο φως.
