Εκεί που είχαμε πιστέψει ότι ο κορωνοϊός έχει αλλάξει την καθημερινότητά μας, εκεί που νομίσαμε ότι δεν ήταν μόνο ο Αλέξης Τσίπρας γητευτής των συνδικαλιστών, εκεί που τέλος πάντων θεωρήσαμε ότι μετά από ένα χρόνο ομηρίας λόγω πανδημίας θα είχαμε συναίσθηση των πραγμάτων, οι «προλετάριοι» του ΠΑΜΕ και των λοιπών προοδευτικών εργατοπατέρων μας επανέφεραν στην ελληνική πραγματικότητα.
του Χάρη Παυλίδη
Πρώτο τεστ στο λιμάνι του Πειραιά με έναν μικρό αριθμό συνδικαλιστών (ζητώ συγγνώμη από τους συνδικαλιστές αλλά έτσι μας έχουν πει να τους λέμε), παρά το γεγονός ότι το δικαστήριο έκρινε την απεργία τους παράνομη, έκριναν με τη σειρά τους παράνομη την απόφαση του δικαστηρίου και με… δημοκρατικό τσαμπουκά εμπόδισαν την επιβίβαση στα πλοία των καπιταλιστών ταξιδιωτών.
Υποθέτω ότι για να παραμείνουν επί των επάλξεων του αγώνα πλέον της μιας ώρας, προφανώς οι αρχές που είναι εντεταλμένες να τηρούν το νόμο και τη τάξη στο λιμάνι έκριναν με τη σειρά τους πως… νόμος είναι το δίκιο του ναυτεργάτη. Όπερ μεθερμηνευόμενο εστί, προκειμένου να μη χαλάσουν την επαναστατική διάθεση των συνδικαλιστών χάλασαν την ημέρα των ταξιδιωτών και των τουριστών.
Βρε που ΠΑΜΕ που έλεγε και ο Αυλωνίτης. Και στην προκειμένη περίπτωση δεν ΠΑΜΕ καλά. Γιατί όταν δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, ή αν προτιμάτε αφήνεται ο κόσμος να ταλαιπωρείται για να μην αγριέψουν οι τσαμπουκάδες με προοδευτικό περιτύλιγμα, να περιμένετε και ακόμα… καλύτερες παράνομες απεργίες ουχί όμως καταχρηστικές.
Διότι η κατάχρηση στην προκειμένη περίπτωση διαπράττεται από εκείνους που με πρόσχημα το εργασιακό νομοσχέδιο τεστάρουν τη φυσική τους κατάσταση μετά από μια μακρά περίοδο αναστολής των απεργιών- θεμιτό υπό την έννοια ότι ο αριστερός ιδρυματισμός είναι συνυφασμένος με τη ταξική πάλη- σε βάρος όλων των άλλων που… παρανομούν έχοντας την απαίτηση να ταξιδέψουν ή να πάνε στις δουλειές τους χωρίς την άδεια των συνδικαλιστών.
Το επόμενο ραντεβού του συνδικαλιστικού κινήματος έχει ορισθεί για την προσεχή Πέμπτη. Θα είναι εκεί και η ΑΔΕΔΥ και όλοι της γης οι κολασμένοι (πλην ΓΣΕΕ που θα μας ταλαιπωρήσει άλλη ημέρα) με σκοπό να κάνουν τη ζωή κόλαση όσων κατάφεραν να σωθούν από την πανδημία, αλλά δεν έχουν καμία τύχη να σωθούν από τους συνδικαλιστές.
Μηδέ εξαιρουμένων και εκείνων των συνδικαλιστών που για να μη χάσουν την αύρα που αποπνέει το ΠΑΜΕ, πάνε ξοπίσω του μήπως και κατηγορηθούν ως διασπαστές του εργατικού κινήματος. «Θα περάσει κι αυτό» τραγουδάει ο Πορτοκάλογλου, μόνο που στην προκειμένη περίπτωση περνάει και επιστρέφει και «όποιος βγαίνει από το κοπάδι εφιάλτης και εχθρός».
