Μέσα στο γενικότερο σάλπισμα για ισχυρή ανάπτυξη, που κατοχυρώνει στο πρόγραμμα της η Νέα Δημοκρατία, η Θεσσαλονίκη μπορεί και πρέπει να διαδραματίσει τον δικό της σημαντικό ρόλο. Όχι μόνο ως πολεοδομικό συγκρότημα της δεύτερης μεγαλύτερης ελληνικής πόλης, αλλά ως μια ατμομηχανή ανάπτυξης για την Κεντρική Μακεδονία και τη Βόρεια Ελλάδα, με άμεσο αντίκτυπο και στη βαλκανική ενδοχώρα.
του Δημήτρη Γαλαμάτη
Η Θεσσαλονίκη πρέπει να αποτελέσει νέο υπόδειγμα αυτοδύναμης ανάπτυξης, αξιοποιώντας τα γεωπολιτικά, συγκριτικά και ιστορικά πλεονεκτήματα της. Καταθέτω δημόσια την πρόταση μου για μια αυτοδύναμη Θεσσαλονίκη που επικεντρώνεται σε 5+1 αναπτυξιακούς πυλώνες (λιμάνι, πανεπιστήμια, καινοτομία, ΔΕΘ, πολιτισμός και ΕΡΤ3).
Προμετωπίδα το λιμάνι
Ίσως ο σημαντικότερος πυλώνας ανάπτυξης της Θεσσαλονίκης είναι το λιμάνι της. Προμετωπίδα ανάπτυξης όχι μόνο για την πόλη, αλλά για όλη την ευρύτερη περιοχή, το λιμάνι πρέπει σταδιακά να εξελιχθεί σε διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο, ως εμπορική πύλη εισόδου για τα Βαλκάνια, διαδραματίζοντας έναν σημαντικό οικονομικό, αλλά και γεωπολιτικό ρόλο. Το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας προσφέρει δομημένα κίνητρα για επενδύσεις, οι οποίες μπορούν να έχουν εξωστρεφή χαρακτήρα μέσω της ανάπτυξης του λιμανιού. Ο λιμένας της Θεσσαλονίκης έχει την προοπτική της ανάδειξης του σε διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο, ώστε να δημιουργήσει μερικές χιλιάδες θέσεις εργασίας στου κλάδους των μεταφορών – logistics – τραπεζών, ασφαλειών, νομικών και συμβουλευτικών υπηρεσιών.
Όμως το λιμάνι της Θεσσαλονίκης δεν σημαίνει μόνο εμπορικές συναλλαγές. Μπορούν να υπάρξουν και παράλληλοι στόχοι, όπως η προσέλκυση του τουρισμού κρουαζιέρας. Υπάρχουν όλες οι προδιαγραφές και φυσικά η στρατηγική θέση, ώστε να καταστεί η Θεσσαλονίκη ένα μεγάλο κέντρο υποδοχής τουριστών κρουαζιέρας και –γιατί όχι- ένα λιμάνι εκκίνησης για κρουαζιέρες, όπως είναι ο στόχος των τουριστικών φορέων της πόλης. Με το κατάλληλο marketing και branding της πόλης, οι τουρίστες θα μπορούν να διαχυθούν σε μια πρώτη επίσκεψη τους, στους μοναδικούς ιστορικούς χώρους της Πέλλας, της Βεργίνας και του Δίον και στην συνέχεια της νησιωτικής Ελλάδας. Στο ευρύτερο παραλιακό μέτωπο, θα μπορούσε να αναπτυχθεί και μια μαρίνα, για την προσέλκυση υψηλού ποιοτικού τουρισμού, δίνοντας άλλη αίγλη στην περιοχή μας.
Λιμάνι όμως σημαίνει και άνθρωποι, οι κάτοικοι της πόλης, που βρίσκονται άμεσα σε επαφή μαζί του, σε άμεση σύνδεση με τη θάλασσα. Η αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου ώστε να είναι όσο το δυνατόν φιλικότερο για τους πολίτες, αλλά και η επανέναρξη των ακτοπλοϊκών δρομολογίων, είναι ακόμα ένας από τους εφικτούς στόχους, που μπορούμε και πρέπει να διεκδικήσουμε, βάσει οργανωμένου σχεδίου.
Ενότητα δυνάμεων
Η Θεσσαλονίκη δεν χρειάζεται μόνο σχέδιο για να ορθοποδήσει, χρειάζεται και τον τρόπο να το εφαρμόσει. Χορτάσαμε από σχέδια ανάπτυξης για την πόλη, που όμως δεν υλοποιήθηκαν. Επειδή όλοι διαγκωνίζονταν ποιος θα πρωτοσώσει την πόλη, χωρίς να ενώνουν τις δυνάμεις τους. Αυτή θα είναι η κυρίαρχη δέσμευση μου. Να δώσω όλες μου τις δυνάμεις ώστε να ενώσω τους φορείς της πόλης σε κοινούς στόχους.
Στην εποχή του ανταγωνισμού των πόλεων, η Θεσσαλονίκη μπορεί και πρέπει, με τις αναγκαίες πολιτικές και στη βάση ενός συγκροτημένου σχεδίου να πρωταγωνιστήσει. Δεν είναι έγχρωμο όνειρο, είναι πίστη στο εφικτό, πίστη στις δυνάμεις των ανθρώπων της, πίστη στα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, που την κάνουν ξεχωριστή. Και είναι βούληση, αγώνας, προτάσεις, αποφάσεις και αποτελεσματικότητα, τα κλειδιά για να γίνει αυτή η κοινή προσδοκία πράξη. Η προσδοκία που συνοψίζεται σε δυο λέξεις: Αυτοδύναμη Θεσσαλονίκη.
Δημήτρης Γαλαμάτης, υποψήφιος βουλευτής ΝΔ στη Β΄ Θεσσαλονίκης