Χαμένοι στη μετάφραση σε μια χώρα που 81 χρόνια μετά από την άρνηση υποταγής στον φασισμό και τον εθνικοσοσιαλισμό παραμένη χαμένη στην παράφραση. Ένας λαός που μιλάει την ίδια γλώσσα αλλά οι λέξεις αλλάζουν από στόμα σε στόμα ανάλογα με τον ήχο των αλαλάζοντων κυμβάλων της ιστορίας. Κάπως έτσι η μετάφραση μιας λέξης ερμηνεύεται και ενίοτε παρερμηνεύεται βάσει αξιολογικών κριτηρίων της «μετά» φάσης της «φράσης».
Χαμένοι στη μετάφραση μιας περιόδου που ακολούθησε εκείνη της Αντίστασης, ενός εμφυλίου συνεχίζεται αμετάφραστος αφού οι λέξεις που ακολούθησαν το ΟΧΙ εξουσιάζουν τα στόματα και εγκλωβίζουν τα μυαλά. Και όλα αυτά όπως είχε πει ο Τρότσκυ η ευθύνη γεννιέται όταν δεν λέμε εγκαίρως «ΟΧΙ». Και όσο αυτή η λέξη δεν εξηγείται τόσο η παρεξήγηση ως προς τη σημασία της θα παραμένει ως ένα ζήτημα που θα διχάζει. Όμως όλα τα σπουδαία πράγματα, όπως και οι λέξεις, είναι απλά.
Και τα περισσότερα από αυτά μπορούν να εκφραστούν με μια λέξη, όπως είχε πει ο Τσώρτσιλ. Αρκεί να ακούμε χωρίς να φανταζόμαστε ότι αυτό που ακούμε χρειάζεται ιδιαίτερη ερμηνεία. Έχει μετάφραση η «Ελευθερία», έχει διαφορετική ερμηνεία η «δικαιοσύνη», ή μήπως η έννοια της «δημοκρατίας» ευθύνεται για όσα συμβαίνουν στο όνομά της; Για όλα αυτά και για πολλά άλλα το ΟΧΙ σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί λυτρωτικά. Όπως εκείνο το «ΟΧΙ» στον ολοκληρωτισμό που στη συνέχεια έγινε «ΙΣΩΣ» από τα γεγονότα που ακολούθησαν.
Τα μισά προβλήματα στη ζωή οφείλονται κατά τον Μπίλινκς στο ότι λέμε «ΝΑΙ» πιο γρήγορα απ’ ό,τι θα έπρεπε και ότι δεν λέμε «ΟΧΙ» πιο σύντομα απ’ ό,τι θα έπρεπε. Κι αυτό ισχύει στην ιστορία και σε εκείνους που την αφηγούνται και εν συνεχαία η πολιτική τα δογματοποιεί και τα εμφανίζει ως στερεότυπα. Το «ΟΧΙ» όμως είναι ΟΧΙ και δεν επιδέχεται μετάφρασης ούτε ειδικής ερμηνείας, όπως ένα πούρο είναι ένα… πούρο και δεν επιδέχεται ψυχανάλυσης.
Συνεπώς όσο και να δυσκολεύονται κάποιοι στη μετάφραση, χαμένοι στο «μετά» της φράσης και στις σκιές που άφησε πίσω του ο διχασμός, δεν θα καταλάβουν ποτέ ότι μπορεί οι λέξεις να υπηρετούν τις ιδέες αλλά όταν γίνονται εμμονές τότε αδικούνται οι προθέσεις όσο καλές κι αν είναι. Αυτά για μια επέτειο που παρευλάνει με σημαίες και με ταμπούρλα…
Easy Writer
