Οι δημοσκοπήσεις που φτάνουν στην Κουμουνδούρου αποδεικνύουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται «κολλημένος» σε χαμηλά ποσοστά χωρίς προοπτική.
Γράφει ο Αριστείδης Ζορμπάς
Στην Κουμουνδούρου, τις τελευταίες εβδομάδες, τρέχουν μια σειρά από έρευνες, προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να μην την πατήσει, όπως είχε γίνει παραμονές των ευρωεκλογών του 2019, όταν ο (τότε) δημοσκόπος του κόμματος Χριστόφορος Βερναρδάκης διαβεβαίωνε τον κ. Τσίπρα πως η διαφορά με τη ΝΔ είναι κοντά στις δύο μονάδες. Εντέλει, υπήρξε συντριβή, εξ ου και η καρατόμηση Βερναρδάκη, ο οποίος από τότε είναι «κόκκινο πανί» για την επικοινωνιακή ομάδα που «τρέχει» τις κομματικές έρευνες.
Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις, σύμφωνα με καλά διασταυρωμένες πληροφορίες, που έχει στη διάθεσή της η Κουμουνδούρου δεν δείχνουν κάτι διαφορετικό σε σχέση με τα όσα γνωρίζουμε για τη διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που έχει αξιομνημόνευτη σημασία και προβληματίζει το επιτελείο του κ. Τσίπρα είναι οι λόγοι για τους οποίους δεν κλείνει ουσιαστικά η ψαλίδα μεταξύ των δύο κομμάτων. Επί της ουσίας, δύο είναι οι κύριες αιτίες: αφενός η πολύ αρνητική γνώμη που έχει το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας για τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου σε σχέση με τα αντίστοιχα της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Αφετέρου τα αρνητικά συναισθήματα που προκαλούν στην κοινή γνώμη τα περισσότερα από τα στελέχη του κόμματος, ιδίως αυτά που κατέχουν θέσεις ευθύνης και θεωρούνται δυνάμει προς υπουργοποίηση.
Είναι σαφές ότι για το πρώτο ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα, έστω και αν κάποιοι του είχαν εισηγηθεί να κάνει μεγαλύτερη αυτοκριτική και να ζητήσει συγγνώμη για μια σειρά επιλογές που έκανε ως πρωθυπουργός.
Για το δεύτερο, όμως, φέρεται να έχει τεράστια ευθύνη, καθώς στα χρόνια που έχουν μεσολαβήσει από τις εκλογές του 2019 δεν κατέφερε ούτε να ανανεώσει ούτε και να φρεσκάρει την εικόνα του κόμματός του. Αντιθέτως, οι περισσότερες από τις επιλογές του κρίνονται αποτυχημένες, με αποτέλεσμα όχι απλώς να μην προσθέτουν αλλά και να αφαιρούν από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η επιλογή «Νάσος»
Ο κατάλογος των αποτυχημένων επιλογών είναι μακρύς, ξεκινώντας από την απόφαση του κ. Τσίπρα να αναθέσει την κομβική θέση του εκπροσώπου Τύπου στον Νάσο Ηλιόπουλο. Πρόσωπο που δεν κάνει γκελ, δεν έχει ιδιαίτερες επαφές με δημοσιογράφους, ούτε επικοινωνιακή δεινότητα και φυσικά δεν μπορεί να διαμορφώσει την επικαιρότητα. Ηδη δημοσιεύματα εμφανίζουν τον κ. Τσίπρα εντός των επόμενων ημερών να προχωρά στην αντικατάσταση του κ. Ηλιόπουλου με πρόσωπο-έκπληξη εκτός των κομματικών ορίων.
Η φίλη Ράνια
Η δεύτερη αποτυχημένη επιλογή είναι αυτή της Ράνιας Σβίγγου για τη θέση του γραμματέα του κόμματος. Παρότι είναι από τα σπλάχνα του ΣΥΡΙΖΑ και έχει κολλήσει αρκετά κομματικά ένσημα, δεν λογίζεται πρόσωπο με ειδικό βάρος που μπορεί να αντεπεξέλθει στη συγκεκριμένη θέση. Αυτομάτως γίνονται οι συγκρίσεις όχι μόνο με προηγούμενους γραμματείς του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και με τους αντίστοιχους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ιδίως με τον Παύλο Μαρινάκη, ο οποίος –παρότι νέος στην ηλικία– έχει καταφέρει να δώσει κύρος στη θέση.
Ο Τζανακόπουλος και ο Τζουμάκας
Εξίσου αποτυχημένη είναι και η επιλογή του κ. Τσίπρα να αναθέσει την ευθύνη του κυβερνητικού προγράμματος στον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Πρόσωπο συγκρουσιακό, χωρίς ευρύτερες αναφορές και κύρος στους χώρους των πανεπιστημιακών, αλλά και με αδυναμία να αντιληφθεί τα νέα ρεύματα ιδεών, όπως επίσης και τις γεωπολιτικές εξελίξεις. Ηδη υπάρχουν πολλές μουρμούρες στην Κουμουνδούρου για το γεγονός ότι λίγους μήνες πριν από τις εκλογές το κόμμα δεν διαθέτει κυβερνητικό μπούσουλα, με αποτέλεσμα το κάθε στέλεχος που βγαίνει στα ΜΜΕ να εκφράζει ατομική άποψη για το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν γίνει κυβέρνηση.
Την ίδια ώρα, μάλλον θυμηδία προκάλεσε ακόμα και εντός του κόμματος η επιλογή του κ. Τσίπρα να αναθέσει στον Στέφανο Τζουμάκα την πολιτική στρατηγική του κόμματος. Ενός στελέχους με αναφορές στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 και σίγουρα όχι με επεξεργασίες και ιδέες που παραπέμπουν στο 2023.
Ολα τα προαναφερθέντα εξηγούν τους λόγους για τους οποίους ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καθηλωμένος και δεν μπορεί εδώ και καιρό να σηκώσει κεφάλι, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση. Βεβαίως, μπορεί να υπάρχει έντονη μουρμούρα για τις περισσότερες επιλογές που έχει κάνει ο Αλέξης Τσίπρας, όμως το γεγονός ότι βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, κάνει πολλούς να σιωπούν. Είναι προφανές ότι αυτό δεν θα συνεχιστεί μετά τις εκλογές – πολύ περισσότερο, αν υπάρχουν δύο διαδοχικές ήττες για τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.
