“Για τον ΣΥΡΙΖΑ η ασφάλεια της χώρας είναι πάνω απ όλα” δήλωσε η Πόπη Τσαπανίδου με αφορμή το θέμα της επέκτασης του φράχτη στον Έβρο. Ούτε η ίδια όμως ούτε πολύ περισσότερο ο Αλέξης Τσίπρας απάντησαν με σαφήνεια  στο αμείλικτο ερώτημα που έχει θέσει ο πρωθυπουργός, δηλαδή αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει τη διαδικασία για την επέκτασή του.

 

Γράφει ο ΤΑΣΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

 

Ο Αλέξης Τσίπρας πέταξε την μπάλα στην εξέδρα και επέλεξε ευφυολογήματα σχετικά με φράχτες που θα βάλει στην αδικία επιλέγοντας μια δημιουργική ασάφεια αν και στήριξε τον Δημήτρη Παπαδημούλη. Μίλησε για την ανάγκη λήψης άλλων μέτρων όπως η Τσαπανίδου που είπε για την νέα τεχνολογία που πρέπει να μπεί στην ατζέντα ως προς τη φύλαξη των συνόρων.

Όμως δεν δήλωσε αν, στην περίπτωση που επανέλθει στην εξουσία, θα συνεχίσει την επέκταση. Και πως θα μπορούσε άλλωστε να το κάνει αυτό τη στιγμή που τα κορυφαία του στελέχη έχουν πει ξεκάθαρα “Όχι” στην επέκταση του φράχτη στον Έβρο. Ακόμη και η γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, η Όλγα Γεροβασίλη ήταν σαφής στην τοποθέτησή της και στην άρνησή της ως προς τις διαδικασίες επέκτασης.

Στον ΣΥΡΙΖΑ παραπέμπουν σε μια μελλοντική συμφωνία με την Ε.Ε. για το θέμα της υποδοχής των μεταναστών. Και ξεχνούν ότι οι χώρες έκλεινα τα σύνορα μπροστά στο φόβο να εισέλθουν σε αυτές μετανάστες που έφταναν στην Ελλάδα. Οπως ξεχνούν και τη διχογνωμία που υπάρχει στην ΕΕ και που οδήγησε στην αποδοχή της τροπολόγιας που κατατέθηκε με τον Δημήτρη Παπαδημούλη να πρωτοστατεί και η οποία καθιστά απαγορευτική την χρηματοδότηση του φράχτη στον Έβρο.

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν αποφεύγει να τοποθετηθεί διότι δεν έχει θέση. Η θέση του είναι αυτή που καταγράφεται από τις δηλώσεις των στελεχών του κόμματός του και είναι αρνητική ως προς την επέκταση του φράχτη στον Έβρο. Απλά ψαρεύοντας ψηφοφόρους ενόψει των εκλογών της 21ης Μαΐου επιλέγει να μη τοποθετηθεί ξεκάθαρα, τουλάχιστον προς το παρόν, αν και δέχεται ήδη πιέσεις από τους συντρόφους αλλά και από τη νεολαία του κόμματος.

Μια νεολαίου που έχει ζητήσει να γκρεμιστεί και το τμήμα που υπάρχει ήδη. Μάλιστα είχε απαιτήσει απο΄τον Αλέξη Τσίπρα να πάρει θέση και το 2020 όταν βρισκόταν σε εξέλιξη  ένας υβριδικός πόλεμος στα σύνορα του Έβρου.

 

Η ασφάλεια της χώρας και η διαχρονική στάση του ΣΥΡΙΖΑ

Η επέκταση του φράχτη στον Έβρο συνδέεται με την ασφάλεια της χώρας. Ανεξαρτήτως ιδεοληπτικών λογικών αποτελεί μια ενέργεια που συνδέεται με την αποτροπή επανάληψης καταστάσεων που έζησε η χώρα  και που ουδείς αποκλείει να ξαναζήσει.

Το να δηλώνει η Πόπη Τσαπανίδου πως ο ΣΥΡΙΖΑ της χώρας είναι πάνω απ όλα είναι θετικό, μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι σήμερα έχει τηρήσει μια στάση που γενικότερα έχει προκαλέσει αντιδράσεις και ερωτήματα. Και αυτό διότι:

– Ο ΣΥΡΙΖΑ για μια ακόμη φορά τον δεν ψήφισε στη Βουλή ,στο πλαίσιο της συζήτησης για τον προϋπολογισμό του τρέχοντας έτους, τον προϋπολογισμό για την Άμυνα. Κάτι που τα κόμματα της αντιπολίτευσης στο παρελθόν έκαναν πάντα. Το ΠΑΣΟΚ πάντως υπερψήφισε.

– Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε την αμυντική συμφωνία Ελλάδας – Γαλλίας. Μια συμφωνία σταθμός στις διμερείς σχέσεις. Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωνε τότε ότι λόγω της ελληνογαλλικής συμφωνίας θα έφταναν στην Ελλάδα φέρετρα με Έλληνες στρατιώτες που θα πέθαιναν στο Σαχέλ.

– Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισε τα εξοπλιστικά προγράμματα που θωρακίζουν την Ελλάδας

– Ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε τον προηγούμενο Νοέμβριο με τον Γάλλο πρέσβη στην Ελλάδα θέτοντας θέμα ακύρωσης των συμφωνιών, μιλώντας για επαναδιαπραγματεύσεις.

– Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν υπερψήφισε ούτε την συμφωνία με τις ΗΠΑ. Την ελληνοαμερικανική συμφωνία που θωρακίζει τη χώρα και αναγορεύει και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σε γεωπολιτικό κέντρο εκτός από ενεργειακό.

– Ο ΣΥΡΙΖΑ έφτασε στο σημείο να κατηγορεί την κυβέρνηση και για τη συμφωνία για ΑΟΖ με την Ιταλία

Αυτά είναι μόνο ορισμένα από τα θέματα ασφάλειας της χώρας και οι τοποθετήσεις του ΣΥΡΙΖΑ  που σήμερα εμφανίζεται να τηρεί ανάλογη στάση για το θέμα του φράχτη στον Έβρο και την ανάγκη επέκτασής του την ώρα που η ΕΕ για να αποφύγει νέες εσωτερικές αναταράξεις αποφεύγει να δεί το μεταναστευτικό διεξοδικά.

Είναι σίγουρο πως μια κυβέρνηση δεν μπορεί να αναμένει πότε θα ληφθούν αποφάσεις πολύ δε περισσότερο όταν οφείλει να θωρακίσει τα σύνορά της απέναντι σε προσπάθειες εργαλειοποίησης φαινομένων όπως το μεταναστευτικό, να αντιμετωπίσει κυκλώματα που θησαυρίζουν σε βάρος ανθρώπων και να κλείσει την πόρτα σε περίπτωσης που επιχειρείται μετακίνηση ατόμων ή ομάδων που δύναται να δράσουν σε βάρος της ίδιας της χώρας.