Το 3ο συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ (εκτός από τις κομματικές ιαχές, τα παλαιοκομματικά και μπαγιάτικα τσιτάτα Τσίπρα) δεν άφησε κάτι σημαντικό πίσω του και σίγουρα δεν έκανε σοφότερους ούτε τους πολίτες ούτε τα στελέχη της αριστεράς και της προόδου (τρομάρα τους).
Είχε όμως ένα…ηχηρό μήνυμα: υπενθύμισε στους πολίτες που έχουν “ξεχάσει” ή που δεν θέλουν να θυμούνται, από τι γλίτωσε αυτός ο τόπος τον Ιούλη του 2019.
Κι αυτό για 3 λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με τον αμετανόητο και πολιτικό τυχοδιώκτη Αλ. Τσίπρα, ο οποίος “πιστοποίησε” τι ακριβώς δουλειά κάνει: επενδυτής λαϊκισμού και διχασμού. Αυτό, τελεία και παράγραφος.
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τη βουλιμία Τσίπρα, των “τσιπροπολάκηδων” και των λοιπών “προοδευτικών δυνάμεων” για την εξουσία. Γι αυτό ο Τσίπρας έταξε τα πάντα και στους πάντες, χωρίς να λέει που θα βρει τα λεφτά.
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, κι ο σκοπός στην περίπτωσή του είναι μπας και κοροϊδέψει τους πολίτες.
Τέλος, ο τρίτος λόγος αφορά στον εμφύλιο που αναδείχτηκε σε όλο του το “μεγαλείο” κατά τη διάρκεια του τριήμερου κομματικού πανηγυριού. Τσακωμοί, ακραίοι χαρακτηρισμοί, μαλλιοτραβήγματα για τις καρέκλες του ΣΥΡΙΖΑ κι άλλα τέτοια χαριτωμένα έζησαν όσοι παρακολούθησαν από κοντά τις εργασίες του συνεδρίου.
Κοντολογίς, ο Τσίπρας είναι… αλλού, απελπισμένος και αποκομμένος από την κοινωνία. Κι ας του πιπιλίζουν του “άχαστου ηγέτη” το μυαλό οι συμβουλάτορες της συμφοράς που έχει μαζέψει δίπλα του, λέγοντάς του ότι δήθεν “ερχόμαστε” ή ότι “είναι στην τελική ευθεία για την εξουσία”. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όντως ο Τσίπρας βρίσκεται στην τελική ευθεία της πολιτικής απόσυρσης κι αυτό που απομένει είναι να μπει και η σφραγίδα όταν χάσει, όπως όλα δείχνουν, και τις επόμενες εκλογές από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
