Γράφει ο Νίκος Χιδίρογλου

 

Ολο και πιο ακραίες θέσεις υιοθετεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ερχόμενος έτσι σε αντιπαράθεση με την ελληνική κοινωνία. Μιλά μια γλώσσα που δημιουργεί αμέσως στον μετριοπαθή πολίτη αρνητικά αντανακλαστικά. Διαβάσαμε σε άρθρο κυρίας βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ για την «απέχθεια για τη δημοκρατική κουλτούρα» του δημόσιου πανεπιστημίου που χαρακτηρίζει, όπως εκείνη ισχυρίζεται, τη ΝΔ. Αυτό λοιπόν το λέει στέλεχος μαρξιστικού κόμματος για το κυβερνών κόμμα που το 1974 αποκατέστησε τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Λέει και άλλα η κυρία βουλευτής, όπως π.χ. για «αναφυλαξία απέναντι στο φοιτητικό κίνημα» που συνιστά μέρος «της τυπικής πολιτικής ταυτότητας της μεταπολιτευτικής Δεξιάς». Στον ΣΥΡΙΖΑ διαφεύγει το γεγονός ότι η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ πρωτεύει αδιάλειπτα στη φοιτητική κάλπη από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 και ότι πολλοί επιφανείς πανεπιστημιακοί έχουν στελεχώσει και εξακολουθούν να στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Επίσης, τους διαφεύγει πως αυτού του είδους η ρητορική δεν αρέσει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εχθρεύεται τους ανθρώπους της μεσαίας τάξης και τη λογική τους. Γι’ αυτό και έχουν δίκιο όσοι τονίζουν ότι με αυτού του τύπου την αξιωματική αντιπολίτευση στη ΝΔ έχουν κάθε λόγο να αισιοδοξούν για τις ερχόμενες εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν. Διότι, κάθε φορά που λένε ή γράφουν κάτι από την Κουμουνδούρου, βάζουν απέναντί τους πολλούς. Κυρίως, όμως, απομακρύνουν τους μετριοπαθείς και τους λογικούς, όλους όσοι θέλουν να ζουν σε μια κοινωνία λειτουργική και ασφαλή, χωρίς μπάχαλα και αναστατώσεις, όπου η αριστεία επιδιώκεται και επαινείται και όπου κυριαρχεί η κανονικότητα.

Ο πολίτης γνωρίζει από τι υποφέρουν τα ελληνικά πανεπιστήμια: από τις κουκούλες, τις μολότοφ και τις καταστροφές, τις επιθέσεις αριστεριστών σε μη αρεστούς σε αυτούς φοιτητές και καθηγητές μέσα στους χώρους των πανεπιστημίων, τις απόπειρες εξευτελισμού πρυτάνεων, τα «στέκια» ανομίας και τη μετατροπή κτηρίων των ΑΕΙ σε ορμητήρια ακραίων και παραβατικών. Ο δρόμος για τα δημόσια πανεπιστήμια είναι ένας: η προστασία και ο εκσυγχρονισμός των υποδομών τους και η αναβάθμιση των προγραμμάτων σπουδών, ώστε να μπορεί ο φοιτητής να σπουδάσει απερίσπαστος, χωρίς να βιώνει τρομοκρατία εις βάρος του και να υφίσταται τις συνέπειες καταλήψεων.

 

Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”