Όλο το τελευταίο χρονικό διάστημα πριν την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, το αφήγημα του Τσίπρα ήταν ότι η ακρίβεια που ενέσκηψε στην Ελλάδα αποτελούσε προϊόν κακών και… νεοφιλελεύθερων κυβερνητικών πολιτικών κι ουδεμία σχέση είχε από την μελετημένη ενεργειακή κρίση που δημιούργησε ο Πούτιν για να πλήξει την Ευρώπη και να προωθήσει τα αναθεωρητικά του σχέδια.

του Νίκου Γ. Σακελλαρόπουλου

Τώρα λοιπόν, για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι ο Τσίπρας έλεγε –παλιά μου τέχνη- ψέματα στην ελληνική κοινωνία με σκοπό τη δημιουργία κλίματος … αγανάκτησης και έντασης.

Ταυτοχρόνως, ο Τσίπρας βρέθηκε πάλι αμυνόμενος για τις θέσεις του που αφορούν την άμυνα της χώρας. Οι επιλογές του τύπου «βούτυρο αντί κανόνια» ή «δεν είναι αυτοσκοπός η άμυνα της χώρας» θα έπρεπε σήμερα κιόλας να έχουν στείλει Τσίπρα και ΣΥΡΙΖΑ στο 3%, αλλά εδώ είναι η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.

Είναι απίστευτη η ελαφρότητα κι η επιπολαιότητα με την οποία ασκεί πολιτική ο Τσίπρας κι η Αριστερά. Δεν έχουν περάσει παρά μόνο τρεις ημέρες –δηλαδή ο Πούτιν βομβάρδιζε ήδη τη Μαριούπολη, το Κίεβο και συνολικά την Ουκρανία- που ανέφερε στο ΠΣ του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο Μητσοτάκης «δημιούργησε αυτήν την κρίση, την πολλαπλασίασε, πριν πυκνώσουν τα σύννεφα του πολέμου στη γειτονιά μας»!

Καταλαβαίνετε; Θεωρεί ότι ο Μητσοτάκης πριν τον εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αύξησε (προφανώς μόνος του για να εκδικηθεί τους Έλληνες) τις τιμές της ενέργειας.

Τι να πει κάποιος; Απλά οφείλουμε να αναρωτηθούμε για μια ακόμη φορά: Ποιος τους πιστεύει; Ποιος πιστεύει ότι ο Μητσοτάκης δημιούργησε την ενεργειακή κρίση, όπως λέει ο Τσίπρας; Και δη σε … παγκόσμιο επίπεδο; Πόσος λαϊκισμός χωράει πια στην Κουμουνδούρου και στα μυαλά εκείνων που κατοικοεδρεύουν στα γραφεία της; Πόσο θα μπορεί πλέον να βλέπει η κοινωνία τον Αλέξη Τσίπρα και την Αριστερά να θεωρούν ευκαιρίες για μεγέθυνση των πολιτικών ποσοστών τους τις εκάστοτε πολιτικές και οικονομικές κρίσεις; Κι αν αυτό δεν είναι τυχοδιωκτισμός, τότε τι είναι;

Αλήθεια, δεν βλέπουν ότι επενδύοντας στην πανδημία ή στην ενεργειακή κρίση το μόνο που καταφέρνουν είναι ν’ ακολουθεί ο Τσίπρας τον «κανένα» στις δημοσκοπήσεις;

Δεν βαριούνται να λένε πράγματα τα οποία τους γυρίζουν μπούμερανγκ; Να λένε πράγματα που τα διαψεύδει η ζωή και τους καθιστά αναξιόπιστους; Δεν βαριούνται να μιλάνε για … λαϊκές εξεγέρσεις και νταούλια; Νομίζουν ότι όλοι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου και δεν θυμόμαστε που έτρεχαν στον Πούτιν για να τους βοηθήσει να διαλύσουν τον καπιταλισμό κι ο Λαφαζάνης παραλίγο να πάθει έμφραγμα από χαρά; Νομίζουν ότι δεν θυμόμαστε ότι όλες οι πολιτικές αναλύσεις εκείνης της εποχής χαρακτήριζαν τον Τσίπρα… «χρήσιμο ηλίθιο» του Πούτιν (Guardian); Ανεξαρτήτως αν ο Ρώσος δεν επιθυμούσε να συγκρουστεί με την Ευρώπη για την Ελλάδα και κατέδωσε τελικά τον Τσίπρα στον Ολάντ!

Είναι και κάτι άλλο: Δεν βλέπουν ότι η πρόταση Μητσοτάκη στην ΕΕ κινείται στα πλαίσια πια της δημιουργίας συνθηκών στήριξης των κρατών μελών με οδηγό το ταμείο που δημιουργήθηκε για την πανδημία; Κι ότι αυτό καταρρίπτει τα επιχειρήματά τους;

Δεν βλέπει ο Τσίπρας κι οι σύντροφοί του –συγγενείς ή όχι- ότι η Ρωσία κι ο Πούτιν ξεφτίλισε τις θέσεις τους και την καταψήφιση των αμυντικών δαπανών της χώρας και τη συμφωνία με τη Γαλλία; Δεν βλέπει ότι το αφήγημά του ότι ο Μητσοτάκης βρίσκει χρήματα για εξοπλιστικά προγράμματα αλλά δεν βρίσκει για να στηρίξει την κοινωνία έναντι της ακρίβειας, αποτελεί κορωνίδα λαϊκισμού; Κι ότι είναι επικίνδυνο εθνικά; Και πώς θα αντιμετωπιστεί η «γαλάζια πατρίδα» και η απαίτηση Ερντογάν για αλλαγή διεθνών συνθηκών; Με το σήμα της Mercedes αντί του συμβόλου της ειρήνης που ύψωσε η νεολαία του;

Τα ερωτήματα φυσικά είναι ρητορικά, δεν θα τύχουν απαντήσεων. Άλλωστε οι απαντήσεις δίνονται από την εξέλιξη των πραγμάτων που γκρεμίζουν όσα αφηγήματα εφευρίσκει ο Αλέξης Τσίπρας και το κονκλάβιο των συντρόφων του…