Ο Νίκος Ξανθόπουλος έφυγε στα 89 του χρόνια, έχοντας γράψει ιστορία στον ελληνικό κινηματογράφο και το τραγούδι, αγαπήθηκε όσο λίγοι και όταν ήρθε η ώρα, αποσύρθηκε για ζήσει όπως εκείνος επιθυμούσε, μακριά από τα αδιάκριτα φώτα, σε ένα κτήμα στην ανατολική Αττική, μαζί με την οικογένειά του, την αγαπημένη του σύζυγο, τα παιδιά και τα εγγόνια του.
Μόλις πληροφορήθηκε την απώλεια του Νίκου Ξανθόπουλου, η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η μακρόχρονη παρουσία του Νίκου Ξανθόπουλου στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στη μουσική και στην τηλεόραση παρουσιάζει δύο όψεις: Εκείνη του λαϊκού ειδώλου, του «παιδιού του λαού», με τις δημοφιλείς μελοδραματικές ταινίες του, που αποτύπωναν τους προβληματισμούς της δεκαετίας του ΄60. Μεγάλοι συνθέτες, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Κώστας Καλδάρας, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Χρήστος Νικολόπουλος του εμπιστεύθηκαν τραγούδια τους, που γνώρισαν τεράστια επιτυχία, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στις χώρες, όπου ζούσαν Ελληνες μετανάστες. Στο θέατρο, που πρωταγωνίστησε, τον υποστήριζαν οι στιβαρές θεατρικές ρίζες του – θιασάρχης ο ίδιος- και οι σπουδαίες συνεργασίες του με την Κυρία Κατερίνα, τον Δημήτρη Ροντήρη, τον Μάνο Κατράκη.
Ο Νίκος Ξανθόπουλος υπήρξε ένας βαθιά καλλιεργημένος καλλιτέχνης, ευαίσθητος πολίτης απέναντι στα κοινωνικά μηνύματα των καιρών, ευγενής άνθρωπος, ο οποίος εξέφρασε το λαϊκό συναίσθημα, τον πόνο της προσφυγιάς και της εσωτερικής μετανάστευσης με αυθεντικό τρόπο. Ένα μεγάλο μέρος του κοινού ταυτίστηκε με την ειλικρίνεια και την αμεσότητα με την οποία μετέφερε αυτά τα συναισθήματα. Τον αγκάλιασε, τον αγάπησε και τον τίμησε ως δικό του άνθρωπο. Ηταν ένα οικείο πρόσωπο, σε μια εποχή που η Ελλάδα άλλαζε με ταχείς, δραματικούς ρυθμούς. Αποχαιρετώντας τον Νίκο Ξανθόπουλο, εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους πολλούς φίλους του».
Ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Αποχαιρετούμε τον Νίκο Ξανθόπουλο, τον ηθοποιό με τον οποίο ταυτίστηκε όλη η προσφυγιά στην Ελλάδα της δεκαετίας του 60’. «Το παιδί του λαού» όπως τον αποκαλούσαν, μέσα από τις αναρίθμητες δραματικές ταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε, αποτίοντας φόρο τιμής στην εργατική τάξη, ενώ γέμιζε ασφυκτικά τους κινηματογράφους της εποχής. Θιασάρχης, ηθοποιός και τραγουδιστής, ο Ξανθόπουλος συγκινούσε πάντα το κοινό, τόσο με το υποκριτικό του ταλέντο, όσο και με τα τραγούδια του.
Η παρουσία του στη δισκογραφία είναι αξιοσημείωτη, καθώς συνεργάστηκε με μεγάλους συνθέτες και στιχουργούς όπως ο Μίκυς Θεοδωράκης, ο Απόστολος Καλδάρας, η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, ο Χρήστος Νικολόπουλος και ο Σταύρος Ξαρχάκος ενώ πραγματοποίησε πολλές περιοδείες στο εξωτερικό που τον κατέστησαν ακόμα πιο αγαπητό στην ελληνική ομογένεια.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του και στους οικείους του».
