φοιτητικές εκλογές (οι): 1. εκλογική διαδικασία με την οποία επιλέγονται αυτοί που θα επιβλέψουν ή θα πρωταγωνιστήσουν στις δράσεις που συντηρούν την παρακμή των πανεπιστημίων «να γίνουν οι φοιτητικές εκλογές γιατί πρέπει να οργανωθεί η κατάληψη και η βραδιά στην Πάολα» 2. διαδικασία ανάδειξης κομματικών στελεχών «ο Θανάσης πήγε πολύ καλά στις φοιτητικές εκλογές και σύντομα τον βλέπω Πειραιώς» 3. παιχνίδι στο οποίο νικητές είναι όλοι με όποιο σκορ θέλουν «παίξαμε φοιτητικές εκλογές και η ομάδα μου κέρδισε με 5-2 ενώ οι αντίπαλοι κέρδισαν με 6-4»
«Ευκινησία»
Την ίδρυση ενός ακόμα «πολιτικού φορέα» ανακοίνωσε ο σύντροφος Λαφαζάνης. Ο φορέας, ως συνήθως, θα απευθύνεται σε όλους τους Ελληνες «που θα συμφωνήσουν σε ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα για την εθνική ανεξαρτησία, την παραγωγική ανασυγκρότηση, τη συμμετοχική δημοκρατία» και υποθέτω και σε άλλες ωραίες φράσεις στις οποίες όλοι συμφωνούμε αφού ο καθένας τις καταλαβαίνει όπως του κάνει κέφι. Δυστυχώς, ο σύντροφος δεν αποκάλυψε το όνομα και το έμβλημα του καινούργιου οχήματος που θα τον (ξανα)οδηγήσει στη δόξα, αλλά νομίζω ότι το «Ευκινησία», με την εικόνα του ίδιου το συντρόφου Λαφαζάνη να αγγίζει τα δάχτυλα των ποδιών του με τη μύτη την ώρα που περνά από μπροστά του το αφεντικό της Gazprom, είναι ό,τι πρέπει. Συμβολίζει και τον ριζοσπαστισμό και τη διάθεση για παραγωγική ανασυγκρότηση και πάνω απ’ όλα την προσήλωση στην εθνική ανεξαρτησία.
Who cares?
Δεν μπορώ να καταλάβω την κατηγορηματική διαβεβαίωση του Κώστα Αχ. Καραμανλή, σύμφωνα με την οποία η τιμή του εισιτηρίου στα ΜΜΜ δεν πρόκειται ούτε να ανέβει ούτε να κατέβει. Τι σημασία έχει η τιμή ενός εισιτηρίου το οποίο, με την άδεια της κυβέρνησης, το πληρώνει μόνο όποιος έχει ευχαρίστηση;
Ο,τι τους κάνει κέφι: Ας πούμε ότι έχουμε 82 ιδρύματα και τα 81 συμφωνούν ότι επιτέλους πρέπει να μπουν κανόνες στη χωρίς κανένα απολύτως θεσμικό πλαίσιο (και άρα ανεξέλεγκτη) λειτουργία τους. Πόσο δίκιο λέτε ότι μπορεί να έχει το 1 και μοναδικό που ισχυρίζεται ότι ο μόνος τρόπος να συνεχίσει να χαμογελάει είναι να λειτουργεί όπως του κάνει κέφι;
05 με τη Φ5
Βρίσκουν τρόπο: Η Τουρκία θυμίζει τον γεμάτο έπαρση (και άδειο από μυαλό) συνέταιρο ο οποίος, αντί να προσπαθεί να συνυπάρχει όσο πιο αρμονικά μπορεί με τους υπόλοιπους, τους εκμεταλλεύεται κάθε φορά που τον έχουν ανάγκη κάνοντάς τους να αρχίζουν να ψάχνουν τρόπους να μην τον έχουν καμία. Το καλό είναι πως στο τέλος, έστω και αργά, αυτός ο τρόπος πάντα βρίσκεται.
