Είχαν περάσει 99 χρόνια μετά επανάσταση του 1821 και την απελευθέρωση της Ελληνικής επικράτειας από τον οθωμανικό ζυγό.
Ήταν το 1920 όταν η ελληνική κοινωνία έχοντας ξεκινήσει τον δρόμο της ανασυγκρότησης, ασχολήθηκε προς τέρψιν των πολιτών και του φίλαθλου κοινού και με το ποδόσφαιρο, όπως αναφέρει σε σχετικό του αφιέρωμα το ΑΠΕ.
Τότε ακριβώς, έξι χρόνια πριν από την δημιουργία της Ελληνικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (ΕΠΟ), συγκροτήθηκε για πρώτη φορά, μία τυπική Εθνική ομάδα η οποία έδωσε «το παρών» στους προκριματικούς αγώνες για τους Ολυμπιακούς αγώνες, που φιλοξενήθηκαν στην Αμβέρσα του Βελγίου.
Η συγκρότηση έγινε όπως ήταν εύλογο, με τις συνθήκες εκείνης της εποχής, με τα ονόματα ποδοσφαιριστών που βρίσκονταν στην επικαιρότητα του Αττικού λεκανοπεδίου και αυτή η πρώτη παρουσία της εθνικής ομάδας στα 99 χρόνια του ελεύθερου ελληνικού κράτους, συνοδεύτηκε από μία βαριά ήττα.
Βέβαια τότε σημασία δεν είχε τόσο το αποτέλεσμα, όσο κυρίως η συμμετοχή, που ήταν ενθαρρυντική σαν αποτέλεσμα της ενασχόλησης μέρους του πληθυσμού με το λαοφιλές άθλημα, λίγα χρόνια μετά το τέλος του Α’ παγκοσμίου και αρκετά νωρίτερα πριν από την λαίλαπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν στον Πανιώνιο, την Πειραϊκή Ένωση που ήταν ο προπομπός του μετέπειτα Ολυμπιακού, του Πειραϊκού συνδέσμου, του Απόλλωνα Σμύρνης, του Παναθηναϊκού ταξίδεψαν ως την Αμβέρσα για να πάρουν μέρος σε αυτό το Ολυμπιακό τουρνουά, όπου γνώρισαν μία ανείπωτη συντριβή από την Σουηδία με το εντυπωσιακό σκορ των 9-0 τερμάτων.
Το παιχνίδι αυτό έγινε στις 28 Αυγούστου 1920 και θεωρείται από την Διεθνή ποδοσφαιρική ομοσπονδία την FIFA σαν το πρώτο παιχνίδι της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου της Ελλάδος, η οποία μπήκε στο γήπεδο χωρίς να ξέρει τι ακριβώς συμβαίνει σε σχέση με τα ισχύοντα στο τότε διεθνές ποδόσφαιρο.
Απροσάρμοστοι σε γήπεδο με χόρτο οι ποδοσφαιριστές, ταλαιπωρήθηκαν και από το μακρύ οδικό ταξίδι και από το 8ο μόλις λεπτό της αναμέτρησης, έμειναν με παίκτη λιγότερο λόγω του τραυματισμού του ποδοσφαιριστή Καλούδη που αποχώρησε και φυσικά δεν αντικαταστάθηκε γιατί τότε και πολλά χρόνια αργότερα δεν επιτρέπονταν αλλαγές μετά την έναρξη και με τελικό αποτέλεσμα να ηττηθούν τελικά 9-0 και με ημίχρονο 6-0.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η ίδια ομάδα κατά την επιστροφή της από την βελγική πόλη μέσω Άμστερνταμ και Παρισίων έφτασε στη Μασσαλία για να επιστρέψει στην Ελλάδα και κατά το διάστημα της επιστροφής της έδωσε παιχνίδι με τοπικό σύλλογο της ολλανδικής πρωτεύουσας όπου γνώρισε καινούργια ήττα με 4-2.
Στο παιχνίδι αυτό της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου προπονητής ήταν ο Γιώργος Καλαφάτης μετέπειτα ιδρυτικό στέλεχος του Παναθηναϊκού ενώ αγωνίστηκαν οι Αντώνης Φωτιάδης, Αγαμέμνων Γκιλής, Θόδωρος Δημητρίου του Πανιωνίου, Νίκος Καλούδης, Χρήστος Πέππας, Γιάννης Ανδριανόπουλος, της Πειραϊκής Ένωσης, Γιώργος Χατζηανδρέου του Πειραϊκού Συνδέσμου, Δημήτρης Γιώτης του Απόλλωνα Σμύρνης, Απόστολος Νικολαΐδης και Γιώργος Καλαφάτης του Παναθηναϊκού και ο Θεόδωρος Νικολαΐδης από το Γουδί.
Σε αυτήν την πρώτη και εντελώς πειραματική ομάδα της εθνικής ποδοσφαίρου εξέχουσα φυσιογνωμία όπως αναδείχθηκε στη συνέχεια ήταν ο Απόστολος Νικολαϊδης που εκτός από ποδοσφαιριστής ήταν και ο εκλέκτορας της εθνικής ομάδας, ενώ στη συνέχεια έγινε προπονητής της, πρόεδρος της Ομοσπονδίας και με την πολύπλευρη αθλητική του ιδιότητα έγινε πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, συνιδρυτής στο ράλι Ακρόπολις, οδηγός αυτοκινήτων rally στην διετία 1932-33, γεννημένος στην Φιλιππούπολη της Βουλγαρίας, το 1896, που έφυγε από την ζωή σε ηλικία 84 ετών στην Αθήνα στις 15/10/ 1980.Σε ανταπόδοση των όσων πρόσφερε ο Απόστολος Νικολαϊδης στον ελληνικό αθλητισμό και ειδικότερα στο ποδόσφαιρο και βεβαίως στον αγαπημένο του Παναθηναϊκού εδώ και 40 χρόνια, από το 1981, το γήπεδο της αθηναϊκής ομάδας στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας φέρει τιμητικά το όνομα του.
Σταδιακά και μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης και γενικότερα της Μακεδονίας, η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου άρχισε να προσθέτει στον κορμό της ποδοσφαιριστές από την υπόλοιπη βορειοελλαδική περιφέρεια από τις ομάδες της Θεσσαλονίκης που είχαν ήδη αρχίσει να συγκροτούνται και μολονότι όλες είχαν ερασιτεχνικό προσανατολισμό και χαρακτήρα άρχισαν να παράγουν αξιοπρόσεκτα ποδοσφαιρικά ταλέντα τα οποία στη συνέχεια έκαναν σημαντική καριέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Για πρώτη φορά παρατηρείται παρουσία διεθνών ποδοσφαιριστών στις τάξεις της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου από την Θεσσαλονίκη τον Απρίλιο του 1929 και στο φιλικό παιχνίδι απέναντι στη Β’ Εθνική Ιταλίας, παιχνίδι στο οποίο συμμετείχαν ο Χριστόφορος Βόγας και ο Αλβέρτος Ναχμίας του Ηρακλή, ομάδα που συγκρότησε επιτροπή της ΕΠΟ που είχε ήδη από τριετίας ιδρυθεί και εκλέκτορας ήταν ο Απόστολος Νικολαΐδης.Σε αντιδιαστολή για την έναρξη της ύπαρξης της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου η ΕΠΟ θεωρεί πως πρεμιέρα της εθνικής ομάδας ήταν αυτό το φιλικό παιχνίδι που έγινε την Κυριακή 7 Απριλίου 1929 στην Αθήνα (Γήπεδο Παναθηναϊκού) με την αναμέτρηση Ελλάδα-Β’ Ιταλίας 1-4 (0-1) Η σύνθεση της ελληνικής ομάδας ήταν: Γιάµαλης – Φερλέµης, Βόγας, Ανδρίτσος, Κωνσταντινίδης, Απ. Μεσσάρης, Ναµίας, Αγγ. Μεσσάρης, Γ. Ανδριανόπουλος (αρχηγός), Κ. Ανδριανόπουλος, Β. Ανδριανόπουλος Προπονητής:Απόστολος Νικολαϊδης
Η ομάδα της Β΄Ιταλίας συγκροτήθηκε από τους: Ντεγκάνι – Μοντζέλιο, Μαρτίνι, Αβάλε, Σκαλτρίτσι, Καστελάτζιο, Κονσταντίνο, Μπουσίννι, Βόλκι, Τσεβενίνι, Ταντσίνι
∆ιαιτητής ο Καν (Ουγγαρία) Σκόρερς: 35΄, 65΄ Βόλκι, 60΄ Ναµίας, 68΄ Μπουσίνι, 80΄ Ταντσίνι Θεατές: 15.000 –
Τον ίδιο χρόνο, τον Ιούνιο του 1929 η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου 108 χρόνια μετά την απελευθέρωση της χώρας, παίρνει το πρώτο θετικό της αποτέλεσμα σε φιλικό παιχνίδι που γίνεται στη Σόφια με την Βουλγαρία και με σκορ 1-1 παιχνίδι στο οποίο υπάρχει μεγαλύτερη παρουσία ποδοσφαιριστών από τη Βόρεια Ελλάδα όπως οι αδερφοί Κώστας και Νικηφόρος Βικελίδης, ο Νίκος Αγγελάκης από τον Άρη, ο Αλβέρτος Ναχμίας από τον Ηρακλή.
Ο ΠΑΟΚ που τα αρκετά επόμενα χρόνια εξελίχθηκε σε μία σημαντική ποδοσφαιρική δύναμη, στα 30 πρώτα παιχνίδια της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου δεν είχε ποτέ κανέναν εκπρόσωπο ποδοσφαιριστής του. Πρώτη παρουσία ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ έγινε στις 20 Φεβρουαρίου του 1938, δώδεκα χρόνια μετά την ίδρυση του προσφυγικού συλλόγου στη Θεσσαλονίκη με την παρουσία του Νίκου Σωτηριάδη τερματοφύλακα, ο οποίος μάλιστα αντικατέστησε στο παιχνίδι με το Ισραήλ που έγινε στο γήπεδο του Παναθηναϊκού τερματοφύλακα Σπύρο Σκλαβούνο του Παναθηναϊκού και αυτός ήταν ο πρώτος διεθνής από την ομάδα του Δικέφαλου της Θεσσαλονίκης.
