Τα νέα από το μέτωπο της πανδημίας δεν είναι καλά, τόσο στην Ευρώπη όσο και στη χώρα μας. Ρεαλιστικά μιλώντας, τα νέα για τη χώρα μας είναι φυσιολογικά αφού μετά τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, έχουμε το χαμηλότερο επίπεδο εμβολιασμένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τις 16 χιλιάδες κι οι προβλέψεις των επιστημόνων αναφέρουν ότι το επόμενο τρίμηνο τα κρούσματα θα ξεπεράσουν το ένα εκατομμύριο!
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά η κυβέρνηση παίζει άμυνα! Υποστηρίζει ότι η πανδημία αφορά μόνο τους ανεμβολίαστους και δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν θα προχωρήσει σε νέο Lockdown! Μάλιστα, κάποιοι υπουργοί για να μη δυσαρεστήσουν μερικούς παραδοσιακούς ψηφοφόρους τους υποστήριξαν ότι ο εκκλησιασμός αποτελεί ζωτική ανάγκη του ανθρώπου, όπως είναι η σίτιση (!!!), προκειμένου να μη γίνεται rapid test, σε όσους επιθυμούν να επισκέπτονται ναούς!
Προσέξτε: Αντί να προστατέψουν τους μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους που κατά κόρον επισκέπτονται τις εκκλησίες, ουσιαστικά παραδίδουν στην μεγαλύτερη πιθανότητα ταλαιπωρίας τους (μέχρι και θανάτου) αν κολλήσουν τον ιό. Χώρια που με το …ελευθέρας κλείνουν το μάτι στους ανεκδιήγητους αρνητές ιερωμένους που δεν υπολογίζουν και σέβονται τίποτα και κανέναν…
Φυσικά, είναι αυτονόητο ότι οι ναοί είναι όντως ανοικτοί χώροι πίστης και λατρείας. Εκεί κι οι πόρνες κι οι φαρισαίοι κι οι τελώνες κι οι σεπτοί κι εξόχως ευσεβείς. Αλλά μεταφυσικές αναγωγές δεν νοούνται σε θέματα κτιρίων. Άλλωστε η προσευχή κι η εκδήλωση λατρείας μπορεί να γίνει από παντού κι όχι μόνο από την εκκλησία. Ας αφήσουν λοιπόν τον πολιτικαντισμό ορισμένοι στην κυβέρνηση…
Προσέξτε κι αυτό: Η κυβέρνηση αρνείται να λάβει τολμηρές αποφάσεις. Κι είναι κρίμα κι άδικο για μια κυβέρνηση που θεωρητικά διαθέτει ισχυρό μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα. Δηλαδή τι περιμένουν για να επεκτείνουν την υποχρεωτικότητα του εμβολίου στους δημοσίους υπαλλήλους, στους εργαζομένους στην εστίαση ή έρχονται σε άμεση επαφή με την κοινωνία; Το έκαναν στην Ιταλία (Ντράγκι γαρ), το έκαναν στις ΗΠΑ, ετοιμάζεται να το κάνει ο Μακρόν στη Γαλλία ή πρωθυπουργοί κρατιδίων στη Γερμανία. Εμείς, που έχουμε και σοβαρό πρόβλημα, τι περιμένουμε; Να καταρρεύσει το ΕΣΥ; Μα τότε υποχρεωτικά θα οδηγηθούμε σε lockdown. Διαφορετικά, ίσως οι Έλληνες γιατροί ίσως βρεθούν στη θέση των Ιταλών συναδέλφων τους στο Μπέργκαμο. Όπου έπρεπε να αποφασίζουν ποιος θα διασωληνωθεί ή όχι και …ποιος θα ζήσει ή θα ταξιδέψει στον άλλο κόσμο…
Κτυπάμε τον κώδωνα του κινδύνου.
Πρέπει να μπει το μαχαίρι στο κόκαλο. Να «απαγορευθεί» ουσιαστικά στους ανεμβολίαστους να κυκλοφορούν στους δρόμους! Τι πάει να πει ότι δεν μπορούν να πάνε για καφέ ή φαγητό ή κομμωτήριο ή για ψώνια χωρίς rapid test, αλλά μπορούν να πάνε εκκλησία ή σούπερ μάρκετ; Έχει λογική αυτό; Ή νομίζουν στην κυβέρνηση ότι η πεζή ηθική της πολιτικής αυτοσυντήρησης μπορεί να δικαιολογείται με τις οπτικές κάποιων ιθυνόντων; Εδώ ο Πλεύρης έφτασε στο σημείο να πει ότι στη σίτιση (που υπάρχουν σαφή μέτρα) κολλάνε περισσότερο από τις εκκλησίες!
Από την άλλη πρέπει να μπει επιτέλους στο τραπέζι το ουσιαστικό μεταρρυθμιστικό πρόσημο. Πάρα πολλοί Έλληνες συντάχθηκαν πίσω από τον Μητσοτάκη με αιτία κι αφορμή τις θέσεις του και την αναγκαιότητα για αλλαγές που πρεσβεύει. Κι όμως. Ελάχιστα έχουν δει. Ούτε η δημόσια διοίκηση συρρικνώθηκε, ούτε οι σπατάλες στο κράτος, ούτε μπήκε μαχαίρι στη Δικαιοσύνη που εξακολουθεί να παραμένει έρμαιο της πολυνομίας κι υποτελής στη δικαστική και δικηγορική νομενκλατούρα. Ναι, μπήκε μπροστά το Ελληνικό (έστω και με βήματα σημειωτόν), ναι επιτελέστηκε το θαύμα της ΔΕΗ, αλλά σε πολλά άλλα μάλλον επικρατεί η λογική … άστα για την άλλη τετραετία…. Κι αυτό αποτελεί μεταρρυθμιστική λογική; Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει, έλεγε η γιαγιά μου…
Να πούμε κι αυτό; Για τη δεύτερη τετραετία δεν άφησε τόσα και τόσα η κυβέρνηση Καραμανλή;. Και τελικά προέκυψε κυβέρνηση… Προκόπη Παυλόπουλου με την υποτιθέμενη ωρίμανση να αποδεικνύεται γεροντική κόπωση; Που έφερε την ραγδαία φθορά και τελικά την παράδοση της χώρας στα… λεφτά υπάρχουν; Για την επόμενη περίοδο δεν άφησε κάποτε κι ο Σημίτης το νόμο Γιαννίτση; Και φτάσαμε στην χρεοκοπία λίγα χρόνια μετά…
Θέλω να πω εν κατακλείδι ότι στα πράγματα που πρέπει να γίνουν δεν υπάρχει, δεν μπορεί να υπάρχει αναβολή. Είτε αυτά αφορούν την πανδημία είτε τις μεταρρυθμίσεις.
