Σήμερα θα ασχοληθώ για τελευταία φορά (ελπίζω) με το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ αφού νομίζω ότι τα ΜΜΕ του έδωσαν μεγαλύτερη βαρύτητα απ’ ότι τελικά ήταν αναμενόμενο. Το δυστύχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι αυτή η βαρύτητα δεν αφορούσε τα πολιτικά μηνύματα του συνεδρίου κι όσα κόμισε αυτό στην κοινωνία, αλλά τα παρατράγουδα κι η επισημοποίηση αυτού που γνωρίζαμε. Ότι ο Τσίπρας έβαλε στη γωνία την ιστορική φρουρά του κόμματός του και στη θέση τους προώθησε την τάση των «αυριανιστών» που είχαν φύγει από το ΠαΣοΚ για να νιώθουν το προδέρμ και τη στοργή ενός κόμματος εξουσίας.
Όλα τα άρθρα του Νίκου Σακελλαρόπουλου
Κι όχι μόνο αυτό. Σηκώθηκε αχός από τις συμπεριφορές συνέδρων (κλακαδόρων της προεδρικής τάσης) εναντίον των «ομπρελίστας». Κάτι που συνεχίστηκε και μετά τη λήξη του συνεδρίου στα social media.
Εκδότης, φίλος του Πολάκη και εκφραστής του «αυριανισμού» στον ΣΥΡΙΖΑ, έγραψε αναφερόμενος στην εσωκομματική αντιπολίτευση: «Στη Βουλή αρνάκια, στο συνέδριο στρίγγλες». Ενώ διαρρέεται εδώ κι εκεί ότι οι «ομπρελίστας» αποτελούν … πέμπτη φάλαγγα του Μητσοτάκη!
Άλλη φιλική εφημερίδα στον ΣΥΡΙΖΑ, έκανε σφοδρή επίθεση εναντίον τους, ενώ μόλις τελείωσε το συνέδριο οι προεδρικοί εκπαραθύρωσαν τον Νίκο Ξυδάκη, πρώην υπουργό, από τη διεύθυνση του κομματικού σταθμού «Στο Κόκκινο». Κι ας γκρίνιαξε ο Φίλης στο fb! Ποιος τον άκουσε; Ποιος τον υπολόγισε; Στη γωνιά μπήκε για τα καλά, όπως οι σύντροφοί του που θέλησαν ν’ αντισταθούν στις θελήσεις Τσίπρα, να μεταλλάξει τον ΣΥΡΙΖΑ σε προσωπικό του κόμμα.
Ο γηραιός Δρίτσας τα άκουσε για τα καλά στο συνέδριο από «παλαιοπασόκους»/«αυριανιστές»/εποίκους στην Κουμουνδούρου, το ίδιο κι ο Τσακαλώτος κι ο Σκουρλέτης κι ο Βούτσης. Αμέσως μετά το συνέδριο δε, καταγράφηκε στα social media καυγάς του Νίκου Καρανίκα με τη σύζυγο Σκουρλέτη, η οποία τον χαρακτήρισε … ψεύτη! Μια λέξη που στον ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να έχουν φροντίσει να εξαφανιστεί από το ελληνικό λεξιλόγιο… Κι εκείνος αφού έγραψε όσα έγραψε, ανούσια πολιτικά, την αποχαιρέτησε με τα λόγια του τηλεοπτικού οπαδού… «άντε γεια»…
Ο Πολάκη από την πλευρά του, μετά τα ευγενή και δημοκρατικά του προτάγματα στο συνέδριο, όπου ζήτησε να ελεγχθούν κομματικά/πολιτικά δυο τράπεζες και να φύγουν δικαστές, έδωσε ρέστα στο διαδίκτυο. Όπου μεταξύ άλλων ειρωνεύτηκε με τον γνωστό του τρόπο την αστική ανατροφή κι αυτοπεποίθηση που διέπει τον Τσακαλώτο «λόγω των σπουδών του σε ονομαστά παλιά σχολεία».
Τσακώθηκε και μ’ έναν άλλο που του έγραψε, αναφερόμενος στις εντάσεις του συνεδρίου και ουσιαστικά την «απομάκρυνση» των «ομπρελίστας» από την πρώτη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, ότι είναι «Ντροπή σου να μιλάς έτσι για τον Τσακαλώτο, προτιμούμε την αστική ευγένεια από τους δικούς σου τραμπουκισμούς. Μόνο κακό κάνεις όταν το καταλάβει ο Τσίπρας θα είναι αργά». Μια άλλη του έγραψε ότι «αυτά που κάνετε τα έκανε ο Στάλιν»…
Παρόμοια περιστατικά μπορούν να καταγραφούν και κατατεθούν πολλά. Άλλωστε όποιος κάνει μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο, συναντά αμέτρητα «σκηνικά».
Από την άλλη πλευρά, είναι αλήθεια ότι σχεδόν σ’ όλα τα συνέδρια –ειδικά Κεντροαριστερών και Αριστερών κομμάτων- αναδεικνύονται συστηματικά «εκρηκτικές» καταστάσεις. Ποιος δεν θυμάται τι γινόταν στα συνέδρια του ΠαΣοΚ στον δρόμο διαδοχής του Παπανδρέου; Μόνο ξύλο δεν έπεφτε.
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξαν πολλές «εκρηκτικές» καταστάσεις. Πιο πολύ έκαναν αίσθηση οι ανοησίες που ακούστηκαν παρά ο παραγκωνισμός των «ομπρελίστας» από τους «αυριανιστές», κάτι που αναμενόταν. Πιο πολύ έκανε αίσθηση η ποιότητα της αντιπαράθεσης παρά αυτή καθ’ εαυτή. Κι αυτό ήταν αναμενόμενο αφού ο «αυριανισμός» αποτελεί επισήμως πια την πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, ως φρουρός του Τσίπρα. Στο εγγύς ή απώτερο μέλλον.
Όμως, το βέβαιο είναι ότι το τέλος του συνεδρίου δεν βρίσκει τον ΣΥΡΙΖΑ ενοποιημένο, ενώ οι στενοί του Τσίπρα «προγκάνε» συνεχώς την εσωκομματική αντιπολίτευση. Η οποία, θέλοντας και μη εγκλωβίστηκε πια σε λογική κομπάρσου στην Κουμουνδούρου. Με μηδενική ψυχική επαφή κι ανύπαρκτη δυνατότητα αντίδρασης…
