Όπως δείχνουν τα μέχρι στιγμής δεδομένα η άρνηση Τσίπρα και της Αριστεράς εν συνόλω να στηρίξει και να ψηφίσει την ελληνογαλλική συμμαχία, βρίσκεται απέναντι στη θέληση της συντριπτικής μερίδας της ελληνικής κοινωνίας και κυρίως αποτελεί στάση που δεν ευνοεί τα εθνικά συμφέροντα.
Από την Αριστερά διαρρέεται ότι η χώρα δεν έπρεπε να προχωρήσει σ’ αυτή τη συμφωνία αλλά να ακολουθήσει τον δρόμο της ήπιας προσέγγισης των ελληνοτουρκικών και πολιτικές κατευνασμού προς την Τουρκία.
Αυτή τη λογική περιφέρει δεξιά κι αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του, στην προσπάθειά τους να πείσουν ότι η στάση τους είναι… εθνική!
Για σταθείτε όμως ρε σύντροφοι. Τόσα χρόνια πολιτική κατευνασμού δεν ακολουθούσαμε; Και δη με κουμπαριές, κεντητά σεμενάκια και ζεϊμπέκικα; Κι ο κατευνασμός σήμερα που η Τουρκία έχει μπει επισήμως σε φάση νέων διεκδικήσεων εις βάρος της χώρας μας, τι νόημα έχει;
Προσέξτε: Η ελληνογαλλική συμφωνία εκτός πολλών άλλων, προσφέρει λύση στο μέγα ζήτημα του τουρκικού αποβατικού στόλου απέναντι από τα νησιά μας. Ο στόλος αυτός πια, σταματά να αποτελεί ψυχολογικό φόβητρο των Τούρκων αφού αν επιχειρηθεί μία πολεμική περιπέτεια, θα υπάρξει γαλλική συνδρομή στην Ελλάδα.
Έτσι εξηγείται άλλωστε και το σοκ στην τουρκική ηγεσία μετά από την ξαφνική ανακοίνωση της συμφωνίας από Μακρόν και Μητσοτάκη. Όμως, η Αριστερά μετά την υπερψήφιση του Σκοπιανού και την καταψήφιση του ελληνογαλλικού συμφώνου, στέλνει μήνυμα όπου δει: Εδώ είμαστε!
Προσέξτε: Όσοι δεν γνωρίζουν πρέπει να μάθουν ότι η Τουρκία έχει αλλάξει τη ρότα των διεκδικήσεών της. Δεν το γνωρίζουν αυτό στην Κουμουνδούρου; Δεν γνωρίζουν ότι η Τουρκία, με επιστολή της στον ΟΗΕ θεωρεί ότι εμείς δεν έχουμε κυριαρχία στα νησιά αλλά μόνο δικαίωμα χρήσης;
Κι όμως, αυτοί οι Έλληνες οι Αριστεροί, καταψήφισαν την ελληνογαλλική συμφωνία. Ουσιαστικά ψήφισαν υπέρ των διεκδικήσεων της Τουρκίας, εξ ου και οι πανηγυρισμοί στην Άγκυρα και οι εκδηλώσεις λατρείας του Τσίπρα!
Μια άλλη δικαιολογία των λίγων υπερασπιστών της μη υπογραφής της ελληνογαλλικής συμφωνίας, είναι αυτή που λέει ότι τώρα η Τουρκία θα μπει ή μπορεί να μπει στον πειρασμό να διερευνήσει τις αντοχές μας με τη δημιουργία θερμού ή θερμών επεισοδίων.
Πόσο αφελής σκέψη, πόσο; Τόσα χρόνια δηλαδή τι έκανε η Τουρκία; Τι κάνει; Τι συνέβη το περασμένο καλοκαίρι; Τι συνέβη στον Έβρο, έξω από την Κρήτη, στη Μεσόγειο;
Σε τελική ανάλυση τι προτείνουν; Την υποστολή της σημαίας, έλα μωρέ ένα πανί είναι; Κι ας μας πούνε επιτέλους τι είπαν σ’ εκείνη την περιβόητη συνάντηση ΜΟΝΟΙ τους οι Ερντογάν και Τσίπρας! Και σε ποια γλώσσα συνεννοήθηκαν, δεδομένης της αδυναμίας του Τσίπρα στις ξένες γλώσσες;
Ακούστε: Είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε μας εξυπηρετεί είτε όχι, η Τουρκία βρίσκεται σε ρότα απασφάλισης. Σε δρόμο σύγκρουσης με Ελλάδα και Κύπρο. Δεν το βλέπει αυτό η Αριστερά;
Προσέξτε: Ουδείς Έλληνας, σε όποιο πολιτικό ή κομματικό χώρο κι αν ανήκει είναι φιλοπόλεμος. Ουδείς Έλληνας έχει σκοπό ν’ απειλήσει την Τουρκία από πουθενά. Οι Έλληνες δεν έχουν στόχο να πάνε να πάρουν την πόλη ούτε εδάφη που δεν τους ανήκουν λόγω συνθηκών. Οι Έλληνες αμύνονται. Αμύνονται για να μη χάσουν εδάφη. Τελεία και παύλα. Κι όσα λένε οι Τούρκοι ότι ο ελληνικός στρατός στα νησιά τους απειλεί , αποτελούν μπουνταλάδικες και κυρίως κουτοπόνηρες μακακίες. Πολύ περισσότερο όταν εκείνοι έχουν παρατάξει στις ακτές τους ολόκληρες στρατιές! Σε τελική ανάλυση οι δικές τους στρατιές κατέλαβαν την ανοχύρωτη Κύπρο κι έχουν δημιουργήσει τετελεσμένα δεκαετιών πια.
Οι Έλληνες λοιπόν, επιδίωκαν κι επιδιώκουν σταθερά τον διάλογο. Επιδίωκαν κι επιδιώκουν ειρηνική συνύπαρξη με την Τουρκία από την οποία οι δυο χώρες θα έχουν ΜΟΝΟ τεράστια οικονομικά οφέλη. Όλα τα άλλα, είναι κουταμάρες και προφάσεις εν αμαρτίαις.
Είναι κι αυτό: Η Αριστερά και σ’ αυτή τη φάση που επιτάσσεται η εθνική ενότητα είναι απούσα. Ταυτοχρόνως –παλιά της τέχνη κόσκινο-διχάζει κιόλας. Όμως τώρα η Ελλάδα δεν είναι μόνη. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τίνι τρόπω θα λειτουργήσει η ελληνογαλλική συνεργασία. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν οι Γάλλοι θα φτάσουν στο Καστελόριζο, στο Φαρμακονήσι, στις Οινούσες ή στα Ίμια για να δώσουν βοήθεια αν χρειαστεί. Μα σε τελική ανάλυση εμείς πρέπει να είμαστε εκεί… Κι ο Μητσοτάκης έκανε την κίνηση που έπρεπε να κάνει ένας Έλληνας πρωθυπουργός που οι ώμοι του σηκώνουν όλη την Ελλάδα. Θωρακίζει τη χώρα που σε καθημερινή βάση δέχεται τουρκικές υβριδικές ή άλλες επιθέσεις από τον Έβρο, μέχρι το Αιγαίο και τα ακροτελεύτια όρια της στη Μεσόγειο.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Το ή τα επεισόδια με την Τουρκία είναι εξαιρετικά πιθανά. Ο Μητσοτάκης έκανε αυτό που έπρεπε. Η Αριστερά αυτό που περιμέναμε…
