Όσα χρόνια θυμάμαι πέριξ της πολιτικής και της αρθογραφίας, κάθε φορά που κάποιος βουλευτής ή υπουργός αποχωρούσε για οιονδήποτε λόγο από τη ΝΔ, οι εφημερίδες και γενικά τα ΜΜΕ έγραφαν και μιλούσαν για … καταστροφή της, κατάρρευσή της και άλλα παρόμοια.

Όλα τα άρθρα του Νίκου Σακελλαρόπουλου

Από την περίοδο που ο μπάρμπα Γιώργης ο Ράλλης έγινε πρωθυπουργός, όλο ακούμε για κατάρρευση της ΝΔ, για καταστροφή και πάει λέγοντας. Τα ίδια κι όταν έφυγε ο σπουδαίος Κωστής Στεφανόπουλος, ίσως η πιο σημαντική προσωπικότητα που έφυγε από το μαντρί. Κι όμως, δεν ακούστηκε ούτε καν τριγμός, παρά τα όσα ακούγονταν και λέγονταν. Μέχρι κι από τη φυγή Καρατζαφέρη κάποιοι έβλεπαν …καταστροφή. Κι εκείνος, όπως κι ο Σαμαράς με την Πολιτική Άνοιξη, έκαναν μεν τη ζημιά τους, αλλά δεν άργησε ο καιρός που πήγαν σπίτια τους. Το ίδιο και με τον Καμμένο που έφτασε στο σημείο να συνεργαστεί με την Αριστερά για να γίνει υπουργός και σήμερα ιδιωτεύει και τσακώνεται επειδή δεν του επιτρέπουν να μπει σε εστιατόριο με το σκυλί του!

Τα ίδια συμβαίνουν εδώ και κάποιες ώρες με τον εκδιωχθέντα Μπογδάνο που φτιάχνει πολιτική κίνηση για να συμπορευθεί με τους Κρανιδιώτη και Τζήμερο.

Ξέρετε κάτι όμως;  Όπως αποδεικνύουν τα δεδομένα που έχουμε αλλά κι η ίδια η ιστορία της μεταπολίτευσης, η ΝΔ αποτελεί το πιο συνεκτικό κόμμα της χώρας. Και της Ευρώπης!

Είναι το πιο ανθεκτικό κόμμα και  στέκεται όρθιο παρά τις κρίσεις που το έχουν ταλανίσει και παρά τα σοβαρά λάθη του κατά περιόδους έγιναν, ειδικά όταν βρισκόταν υπό την ηγεσία ηγετών με αμιγή Δεξιά χαρακτηριστικά.

Η ΝΔ δεν κατέρρευσε όπως το άλλο μεγάλο κόμμα του τόπου, το ΠαΣοΚ που για να επιβιώνει αλλάζει κατά καιρούς ονόματα κι ηγεσίες. Η ΝΔ έμεινε ενωμένη ακόμη και υπό την ηγεσία Σαμαρά, παρά τις εμφανείς αδυναμίες πολιτικού και οικονομικού λόγου τότε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά συνετέλεσε στην οικονομική σταθεροποίηση της χώρας (μαζί με το ΠαΣοΚ και τον Ευάγγελο Βενιζέλο) στη σταθεροποίηση της Ελλάδας, πολεμώντας απέναντι στα θηρία της Ευρώπης αλλά κυρίως στον εγχώριο και χυδαίο λαϊκισμό.

Η ΝΔ υπό την ηγεσία Κυριάκου Μητσοτάκη, ξεπέρασε στο άψε σβήσε τους προσωρινούς κλυδωνισμούς της εσωκομματικής διαδικασίας εκλογής προέδρου και ταυτοχρόνως συσπείρωσε στις τάξεις της ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις που την κατέστησαν αυτοδύναμη το 2019.

Τι προσέφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη; Προσέφερε πολιτική σταθερότητα που με βάση τα προηγούμενα χρόνια ουδείς πίστευε ότι μπορεί να υπάρξει.

Ποιος συνετέλεσε σ’ αυτό; Αφενός η σταθερή και συμπαγής  βάση της ΝΔ κι αφετέρου  οι ευρύτερες αστικές δυνάμεις που στήριξαν τον Μητσοτάκη.  Αυτή η «μπετοναρισμένη»/συμπαγής  βάση της ΝΔ που ο μακαρίτης Αβέρωφ την αποκαλούσε μαντρί από το οποίο όποιος βγαίνει  εκτός τον τρώει ο λύκος, είναι ο μεγάλος λαϊκός κορμός της λεγόμενης «μεσαίας/αστικής τάξης». Κορμός που επλήγη περισσότερο από την κρίση αλλά δεν κατάρρευσε και κράτησε όρθια τη ΝΔ, παρά τα λάθη της διακυβέρνησής της την περίοδο 2004 -2009.

Αν η βάση της ΝΔ είχε καταρρεύσει ή δεν την είχε στηρίξει παρασυρμένη από τις σειρήνες του λαϊκισμού, η πορεία του τόπου θα ήταν στα βράχια.  Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Οι σκέψεις αυτές δεν έχουν αφορμή κι αιτία τις κινήσεις του κάθε πολιτικού καιροσκόπου, όπως κι αν λέγεται, αλλά την αναγκαιότητα διαμόρφωσης του νέου σκηνικού πολιτικής σταθερότητας, προφανώς με νέα αυτοδυναμία της ΝΔ.

Πρέπει να πούμε κι αυτό. Η ΝΔ, το μεγάλο Κεντροδεξιό/ Φιλελεύθερο κόμμα, διαθέτει έναν μεγάλο και πολυσυλλεκτικό ιστό, στον οποίο ακούγονται δυνατά γνώμες και τάσεις.

Άλλος, λοιπόν ισχυρίζεται ότι η αυτοδυναμία θα επιτευχθεί με … Μπογδάνους και χωρίς νέα Κεντρώα ανοίγματα.  Άλλος λέει ότι χρειάζεται νέο άνοιγμα στο Κέντρο, που όποιος το κατακτά συναντά την εξουσία. Άλλος ότι χρειάζεται φιλελεύθερο σάλπισμα κι έτερος ότι πρέπει να διαφυλαχτούν τα Δεξιά όρια.

Ξέρετε κάτι; Όλα αυτά αποτελούν περισσότερο αγωνίες και σκέψεις ανθρώπων που θέλουν κάτι να γράψουν ή να βρίσκουν πολιτική θέση σε τάσεις και πολιτικές αναζητήσεις. Η βάση, αυτή η συμπαγής βάση, δεν τα ακολουθεί. Εξ ου κι αποτελεί τη μεγάλη δύναμη της ΝΔ, ακόμη και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού κόμματος στο ευρωκοινοβούλιο!  Κι υπό αυτή την έννοια φρονώ ότι κάποιοι που χαρακτηρίζουν αυτή τη βάση … λαϊκιά, την υποτιμούν και την προσβάλλουν… Και θα το βρουν μπροστά τους…