Όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, θα έχουν τεράστιες απολήξεις στην Ευρώπη και φυσικά στη χώρα μας. Δεν αναφέρομαι στην ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία, αυτή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα αντιμετωπιστεί, έστω και με τις τιμές στα ύψη.
Φρονώ ότι κορυφαία απόληξη από την αναθεωρητική πολιτική του αυταρχικού «ημιδικτάτορα» μπορεί να είναι η έναρξη συρράξεων με αιτία αμφισβητήσεις συνόρων που καθορίστηκαν στο τέλος του μεγάλου πολέμου, μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού και τον πόλεμο στα Βαλκάνια (Σερβία).
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει αποσταθεροποίηση της Ευρώπης και φόβος!
Μόλις χθες συζητώντας με κορυφαία γυναίκα του χώρου της Αυτοδιοίκησης και μέλος κορυφαίου συνδικαλιστικού/επιστημονικού συλλόγου, την άκουσα να λέει «φοβάμαι τον πόλεμο, φοβάμαι για τα παιδιά μου». Κι αυτό διαχέεται στην κοινωνία κι είναι ότι χειρότερο για την Ευρώπη αλλά και για εμάς.
Για σκεφτείτε: Μικροί ή μεγαλύτεροι πόλεμοι σε τοπικό επίπεδο, πλήρης καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου και βίαιη αλλαγή συνόρων.
Σκεφτείτε κι αυτό: Δεν είναι μόνο ο Πούτιν. Ίδια ακριβώς πολιτικά χαρακτηριστικά έχει κι ο Ερντογάν. Κι αν επιχειρηθεί συστηματική ευρωπαϊκή αποσταθεροποίηση από τη Ρωσία και τους συμμάχους της (Κίνα), η Τουρκία θα κληθεί να έχει αυξημένο ρόλο, λόγω της θέσης της στο ΝΑΤΟ αλλά και της γεωγραφικής της θέσης.
Όταν λοιπόν οι αναθεωρητισμοί πέφτουν στο τραπέζι και δεν σταματάνε ούτε μπροστά σε απειλές, ούτε στην ηθική και νομική εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου, όταν ο Ερντογάν μας το θυμίζει καθημερινά, δεν μπορεί παρά να προβληματιζόμαστε σφόδρα. Η κρίση στην Ευρασία καθιστά και πάλι την Τουρκία απαραίτητη στη Δύση.
Ας είμαστε λοιπόν προετοιμασμένοι για εξελίξεις που θεωρητικά συζητάμε εδώ και χρόνια. Κι αυτή η προετοιμασία έχει να κάνει και με την άμυνα της χώρας και καθιστά γελοιότητες τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι … η άμυνα της χώρας δεν είναι αυτοσκοπός!
Ξέρετε κάτι; Ο πόλεμος στην Ουκρανία μεγάλωσε την εικόνα του Μητσοτάκη στην Ελλάδα. Όχι μόνο επειδή κατάφερε να βγάλει τη χώρα από τον απομονωτισμό που την είχε οδηγήσει ο Τσίπρας κι η Αριστερά αλλά κι επειδή έκανε συμμαχίες και συμφωνίες με μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις. Ούτε θέλω να σκέφτομαι τη συνύπαρξη του διδύμου Τσίπρα- Καμμένου αυτές τις ώρες. Άλλωστε ο πρώτος έχει σταθεί απέναντι στο εθνικό συμφέρον με την καταψήφιση προμηθειών.
Πρέπει να μιλήσουμε πια ανοικτά και γι αυτό που για άλλη μια φορά φάνηκε τώρα. Ότι η ΕΕ δεν μπορεί να στηρίζεται εσαεί στο ΝΑΤΟ (δηλαδή τις ΗΠΑ) σε στρατιωτικό επίπεδο. Δεν μπορεί να πορεύεται η Ευρώπη χωρίς δικές της δυνάμεις που θα αποτρέπουν τον κάθε παράφρονα … αναθεωρητή να καταπίνει κράτη!
Δεν βρισκόμαστε πια στα τέλη του μεγάλου πολέμου για ν’ αρκείται η Ευρώπη στην στρατιωτική στήριξη των ΗΠΑ. Οι εποχές έχουν αλλάξει ενώ οι κι οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν ή δεν θέλουν ή δεν μπορούν, να ασκούν τον παλιό τους ρόλο.
Ξέρετε κάτι; Η Ευρώπη έχει μείνει αδικαιολόγητα –μάλλον με ευθύνη των Γερμανών- στη σκιά των ΗΠΑ κι οι Ευρωπαίοι είναι εκείνοι που πληρώνουν το μάρμαρο. Σ’ αυτό το γεγονός ουδείς μπορεί να κλείνει τα μάτια! Επιπλέον, με τις μαλθακές ηγεσίες της ανέχθηκε τον Πούτιν να επενδύει με ολιγάρχες στις οικονομίες κρατών (όρα Αγγλία, Κύπρο, Ελλάδα κλπ), ανέχθηκε την υποδαύλιση του Brexit ή τις ψηφιακές επιθέσεις σε οργανισμούς και πρωτίστως κράτη της Δυτικής Ευρώπης. Ουδείς μίλησε ούτεγια τη διασπορά ψευδών ειδήσεων στις Δυτικές κοινωνίες.
Πρέπει να πούμε κι αυτό: Σήμερα στην Ευρώπη τρεις είναι ουσιαστικά οι πολεμικές μηχανές. Η Γερμανική και Γαλλική που παράγουν μόνες τους οπλικά συστήματα και η Ελλάδα που εξοπλίζεται αναγκαστικά για να έχει ετοιμοπόλεμο στρατό προκειμένου ν’ αμυνθεί απέναντι στην Τουρκία!
Άρα, είναι ξεκάθαρο πλέον ότι η Ευρώπη πρέπει ν’ αφήσει τις μαλθακότητες και να αυτονομηθεί πολιτικά. Αυτή την αυτονόμηση, θ’ ακολουθήσει αυτονόητα η αντίστοιχη στρατιωτική και ενεργειακή. Μόνο έτσι θα θωρακιστεί η ΕΕ από τους εξ Ανατολών ημιπαράφρονες αναθεωρητές που επιβουλεύονται πια τα σύνορα και το Δίκαιο που έχει υψηλά στο αξιακό της σύστημα. Οι Ρώσοι σήμερα επιτίθενται στις αρχές και στις αξίες της ΕΕ και του φιλελεύθερου τρόπου ζωής, βιάζουν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό με την άρνηση του Δικαίου κι η Ευρώπη χωρίς στρατό και δύναμη κάνει δηλώσεις… Οι ρουκέτες πέφτουν στην Ουκρανία κι ο Μπορέλ χτενίζεται. Ο δε Πούτιν με τον Ερντογάν γελάνε…
