Ανοικτό «παράθυρο» συνεργασιών του ΠΑΣΟΚ με ευρύτερες πολιτικές δυνάμεις του χώρου, αφήνει για πρώτη φορά η υποψήφια για την προεδρία του Κινήματος Νάντια Γιαννακοπούλου, σε μια συνέντευξη-έκπληξη στο «Μανιφέστο».
Ποια διλήμματα αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ και ποιο είναι το δικό σας πολιτικό στίγμα που φέρνετε σε αυτήν τη διαδικασία;
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε κομβικό σημείο. Θα συνεχίσει να κινείται στο 12%-13% και θα είναι ικανοποιημένο από αυτήν τη στασιμότητα ή θα επιχειρήσει ένα άλμα προς το μέλλον; Θα εμπεδώνεται στην κοινωνία ως μικρό κόμμα, με λόγο και αντιπολιτευτική πολιτική κόμματος διαμαρτυρίας, ή θα πορευτεί ως κόμμα εξουσίας με σαφή, πειστική, προοδευτική εναλλακτική πρόταση, σε απόσταση ασφαλείας από κάθε λαϊκισμό και ετεροπροσδιορισμό;
Αυτά είναι κάποια από τα βασικά διλήμματα που αντιμετωπίζει το ΠΑΣΟΚ, τα οποία ήρθαν στην επιφάνεια πολύ πιο έντονα μετά την αποτυχία μας να πιάσουμε τους εκλογικούς στόχους μας στις πρόσφατες ευρωεκλογές, ενώ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έχαναν 1.350.000 ψηφοφόρους, και τελικά μας έφεραν στις εσωκομματικές εκλογές. Χρειάζεται να εργαστούμε πολύ, με σωστό προσανατολισμό και καθαρές προτάσεις που να αντιστοιχούν στη σύγχρονη σοσιαλδημοκρατική φυσιογνωμία μας. Με σαφή αντίληψη και ορμή για να επιφέρουμε τις αναγκαίες αλλαγές στη φυσιογνωμία, την αντιπολιτευτική τακτική μας ως κόμμα-πρωταγωνιστής που δεν θα ετεροκαθορίζεται, καθώς επίσης στη δομή και την αναγκαία δημοκρατική λειτουργία του. Με πολιτικές που καθορίζονται από τις αρχές και τις αξίες μας και όχι για να δείξουμε έναν άσφαιρο, αντιπολιτευτικό οίστρο, όπως στην περίπτωση της επιστολικής ψήφου και των μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Με στροφή προς δυνάμεις του Κέντρου που σήμερα απεγκλωβίζονται από την κυριαρχία του κ. Μητσοτάκη, προς μία πολιτική που θα στηρίζεται στη λογική και την κοινωνική ευαισθησία και θα αγκαλιάζει δυνάμεις από τις παρυφές της ΝΔ μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και πολίτες που αναζητούν φορέα πολιτικής εκπροσώπησης. Αυτόν τον προσανατολισμό εκφράζει η υποψηφιότητά μου.
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να χαράξει αυτόνομη πορεία ή θα συζητήσει για συνεργασία με την ευρύτερη Κεντροαριστερά;
Κανένα κόμμα που σέβεται τον εαυτό του, ειδικά το ΠΑΣΟΚ με την ιστορική πορεία και στίγμα που έχει, δεν βάζει σε συζήτηση την αυτονομία του. Ιστορικά, από τη Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, τον χώρο της Κεντροαριστεράς εξέφραζε σταθερά το ΠΑΣΟΚ. Αυτό θα ξαναεπιχειρήσουμε. Σ’ αυτό θα στοχεύσουμε ανακαλύπτοντας και πάλι τον κινηματικό χαρακτήρα που απολέσαμε.
Ο μόνος δρόμος είναι η αυτονομία του ΠΑΣΟΚ και η ισχυροποίησή μας έχοντας την αντίληψη κοινών πρωτοβουλιών σε κοινωνικούς χώρους ή και στο Κοινοβούλιο με άλλα κόμματα που θα στηρίζονται όμως σε αρχές και αξίες, σε θέσεις και όχι συνθήματα άγχους ή σε παραδείγματα που δεν έχουν σχέση με την ελληνική πραγματικότητα, όπως του Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία. Ενα πραγματικά αυτόνομο κόμμα που έχει εμπιστοσύνη στις θέσεις του και δεν φοβάται τα μεγάλα ΝΑΙ και τα μεγάλα ΟΧΙ. Που θα ασκεί σκληρή κριτική στα πεπραγμένα της κυβέρνησης, αλλά δεν θα φοβάται να ψηφίσει σωστά νομοθετήματα, όπως της επιστολικής ψήφου, για να «κλείσει το μάτι» σε άλλους. Ή που δεν θα φοβάται κοινές πρωτοβουλίες με κόμματα της αντιπολίτευσης, χωρίς να σιωπά για προβλήματα που ανακύπτουν, όπως για το τι έχει συμβεί με τους προστατευόμενους μάρτυρες κ.ά.
Η στασιμότητα στα εκλογικά ποσοστά είναι θέμα προσώπων ή απλώς το ΠΑΣΟΚ δεν έχει καταφέρει να συμβαδίσει με τις απαιτήσεις που επιβάλλουν οι νέοι καιροί;
Ασφαλώς και δεν είναι θέμα μόνο προσώπων. Ωστόσο, τα πρόσωπα είναι φορείς απόψεων, σκέψεων, πολιτικών, εκφράζουν πολιτικούς προσανατολισμούς, τη δυνατότητα προωθητικών συνθέσεων και εκπομπής νέου στίγματος προς την κοινωνία. Γι’ αυτό έχει μεγάλη αξία ποιος είναι ο/η πρόεδρος οποιουδήποτε κόμματος, γι’ αυτό έχει και μεγάλη αξία το πρόσωπο του/της προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς αυτό συνδέεται με τη μεγάλη προσπάθεια που πρέπει να γίνει για να υπάρξει σαφής εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης της χώρας, καθαρές και σύγχρονες προτάσεις για όλα τα θέματα που απασχολούν την κοινωνία, μακριά από κάθε έκφραση λαϊκισμού και έναν ετεροκαθορισμό που δεν ταιριάζει σε κόμμα εξουσίας. Παρά την όποια προσπάθεια, το ΠΑΣΟΚ δεν συμβάδισε με τις απαιτήσεις των νέων καιρών. Εμοιαζε να φέρεται σαν ένα μικρό κόμμα διαμαρτυρίας με ροπή να συνωστίζεται με άλλες δυνάμεις σε μια αδιέξοδη τακτική, που δεν είχε τα χαρακτηριστικά κόμματος εξουσίας που κοιτάζει τα προβλήματα του παρόντος με το βλέμμα προς το μέλλον.
Εάν εκλεγείτε σε τι αλλαγές θα προχωρήσετε σε επίπεδο δομής και λειτουργίας του κόμματος αλλά και ηγεσίας, μιας και ένα από εκείνα που «χρεώνουν» στον σημερινό πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη είναι η έλλειψη συλλογικότητας;
Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ξαναγίνει το κόμμα των θεσμικών, δημοκρατικών λειτουργιών και των μεγάλων συνθέσεων, το κόμμα των μελών, το ζωντανό κόμμα της κοινωνίας και όχι κλεισμένο σε μικρομηχανισμούς που μαραζώνουν την εσωκομματική ζωντάνια του. Κόμμα στο οποίο δεν θα είναι εξαίρεση αλλά κανόνας το γεγονός ότι όλα τα όργανα συνεδριάζουν, που τα μέλη του συμμετέχουν σε συνεχή διάλογο και εκφράζονται μέσα και από ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα. Κόμμα που θα βρίσκεται στον δρόμο, αλλά και κόμμα ψηφιακό.
Τι καινούργιο έχει να πει η Νάντια Γιαννακοπούλου στους νέους ανθρώπους που θα ψηφίσουν στις εσωκομματικές κάλπες;
Οι νέοι άνθρωποι ζουν δύσκολη εποχή. Είναι η πρώτη γενιά που αισθάνεται ότι θα ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη, σε αντίθεση με κάθε άλλη γενιά. Επίσης όλα όσα συμβαίνουν, από την κλιματική κρίση μέχρι την ψηφιοποίηση και από τις γεωστρατηγικές αναταράξεις και τις συνεχείς κρίσεις που ζούμε τα τελευταία χρόνια, εντείνουν την ανασφάλεια για το μέλλον. Εχουμε χρέος επομένως να τους μιλήσουμε όχι με επικοινωνιακά τρικ και ατάκες, αλλά επί της ουσίας. Πώς θα δημιουργήσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα αναπτύξει τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν σε συνθήκες ανταγωνισμού. Πώς θα στηρίξουμε μορφωτικές, επιχειρηματικές, πολιτιστικές πρωτοβουλίες τους, ώστε να νιώσουν δημιουργοί, να νιώσουν ότι τους δίνουμε ευκαιρίες. Πώς θα δώσουμε λύσεις στο στεγαστικό με μια ολοκληρωμένη πολιτική και θα δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας με καλούς μισθούς μέσα από μια πολυσήμαντη ανάπτυξη. Με αυτήν τη γλώσσα θα τους μιλήσω. Τη γλώσσα της ευθύνης, της ειλικρίνειας, των συγκεκριμένων προτάσεων, της ελπίδας.
