Την περασμένη εβδομάδα ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης, σε συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα, έκανε μία σημαντική δήλωση: «Όποιος δεν εμβολιάζεται, δεν μπορεί να υπηρετήσει το σύστημα υγείας». Το μήνυμα προς τους υγειονομικούς που δεν εμβολιάστηκαν κατά την κρίση της Covid-19 είναι ξεκάθαρο και, παρ’ ότι θα έπρεπε να θεωρείται αυτονόητο πως δεν πρόκειται να μπει σε νοσοκομείο ανεμβολίαστος υγειονομικός, ας μην ξεχνάμε πως είμαστε στην Ελλάδα… Χρειάζεται σθένος για να τα βάλεις με κλάδο του εγχώριου δημόσιου τομέα, ακόμα κι αν είσαι υπουργός.
Μιλάμε για μία επαγγελματική ομάδα μόνιμων δημοσίων υπαλλήλων και, σε μεγάλο βαθμό, επιστημόνων, η οποία αποτελεί το έμψυχο δυναμικό του συστήματος υγείας μας. Ακριβώς επειδή, όμως, αποτελεί το σύστημα υγείας και είναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της, είναι σκόπιμο τα ανεμβολίαστα μέλη της να συνετιστούν. Αν το σκεφτούμε καλύτερα, είναι τουλάχιστον τρελό ένας υγειονομικός να είναι κατά των εμβολίων. Είναι σαν να είσαι χασάπης και να είσαι κατά του κρέατος. Και μάλιστα, ο υγειονομικός δεν ζημιώνει μόνο τον εαυτό του σε αυτή την περίπτωση. Ζημιώνει τον κόσμο όλο…
Κατ’ αρχάς, είναι τρομακτική η σκέψη να σε περιθάλπει ένας άνθρωπος που δεν εμπιστεύεται τα εμβόλια, όχι απλά επειδή μπορεί να έχει Covid-19, αλλά επειδή μπορεί να έχει περίπου τα πάντα! Ποιος ξέρει και πόσα άλλα εμβόλια έχει αποφύγει; Είμαστε μία χώρα με υψηλή νοσηρότητα από νοσοκομειακές λοιμώξεις (περίπου 15% κατά μέσο όρο στις εισαγωγές τα τελευταία χρόνια, σε έναν μέσο όρο του 5% σε όλη την Ε.Ε.) και μέχρι τώρα ακούγαμε τη δικαιολογία ότι αυτό συμβαίνει επειδή οι ιοί στα νοσοκομεία είναι «πιο ανθεκτικοί». Μήπως, στην πραγματικότητα, αυτό που είναι πιο ανθεκτικό είναι το ξερό το κεφάλι του καθένα που νομίζει ότι είναι υπεράνω της ιατρικής επιστήμης;
Ο υπουργός Υγείας, στην ίδια συνέντευξη, είπε ότι θα εισηγηθεί την απόλυση των ανεμβολίαστων από το σύστημα υγείας γιατί είναι επικίνδυνοι (sic). Ποιος λογικός άνθρωπος διαφωνεί με αυτό και, κυρίως, ποιος άνθρωπος που νοσηλεύεται σε ελληνικό νοσοκομείο; Ακόμα και ανεμβολίαστοι νοσηλευόμενοι θα είχαν τις επιφυλάξεις τους απέναντι σε έναν ανεμβολίαστο νοσηλευτή, γιατί, ακόμα κι αν πιστεύουν ότι υπάρχει ρίσκο στον εμβολιασμό, πιθανότατα θεωρούν δεδομένο ότι είναι ένα ρίσκο που ένας νοσηλευτής θα έπρεπε να έχει ήδη πάρει. Ειδάλλως, τι δουλειά έχει να φροντίζει ασθενείς αθωράκιστος από ιούς και λοιμώξεις;
Η αντιπολίτευση ρωτάει πότε θα επιστρέψουν οι ανεμβολίαστοι υγειονομικοί στις θέσεις τους... Κανονικά, θα έπρεπε να ρωτάει αν έκαναν για φέτος το εμβόλιο της γρίπης. Οι συνδικαλιστικές τους οργανώσεις επιμένουν στο δικαίωμά τους να εργάζονται… Κανονικά, θα έπρεπε να τους υπενθυμίσουν ότι εκτός από τα δικαιώματα υπάρχουν και οι υποχρεώσεις. Τα νοσοκομεία ζητούν από το υπουργείο επιπλέον προσωπικό ενόψει χειμώνα… Κανονικά, μαζί με αυτό, θα έπρεπε να ζητήσουν να απαλλαγούν από τους ανεμβολίαστους εργαζομένους τους. Και, για να μην το κουράζουμε άλλο, κανονικά, αν δεν εμβολιαστούν άμεσα, πρέπει να απολυθούν. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.
