Και να που η ζωή φέρνει στην επιφάνεια ως μείζονα θέματα, ζητήματα που επισκιάζονται από τις εξελίξεις στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε ως χώρα, την ψήφιση του νέου Εκλογικού Νόμου, την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας κ.ά. Πρόκειται για δύο θέματα που άπτονται της ίδιας της Δημοκρατίας και προκύπτει ως μεγίστη αναγκαιότητα να δοθεί λύση και στα δύο.
Γράφει ο Ζαχαρίας Ζούπης
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Θέμα πρώτο: Το απόστημα της ανομίας, των καταλήψεων από λειτουργούν από κύκλους που συντονίζονται – απ΄ότι φαίνεται- σε κάποια κορυφή από δυνάμεις έμπειρες, επικίνδυνες και που έχουν σημεία επαφής ακόμα και με απομεινάρια τέως ή εκκολαπτόμενων νέων τρομοκρατικών ομάδων πρέπει να λυθεί. Το απόστημα πρέπει να σπάσει μέχρι τέλους. Φαντάζομαι ότι όσοι είχαν απορίες ή πραγματικές ευαισθησίες από παρεμβάσεις της Αστυνομίας λόγω καταγγελιών ή λίγων φωτο που η υπερέκθεσή τους δημιουργούσαν περίπου η εικόνα ότι όπου πάς μπορεί να φας ξύλο από την Αστυνομία σε μια χώρα που αστυνομοκρατείται, κατάλαβαν. Χρειαζόταν μία εκκένωση κατάληψης με κάμερες. Τι είδαμε; Νομίζω – αν βλέπω καλά- ότι δεν υπήρχε κανένα δείγμα αστυνομικής αυθαιρεσίας, ενώ αντίθετα όσοι είχαν την ευθύνη της υπεράσπισής της πέταγαν μπογιές, τούβλα, οικοδομικά υλικά, καναπέδες από το μπαλκόνι στα κεφάλια των αστυνομικών δυνάμεων. Είδαμε ζωντανά εγκληματικές ενέργειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε απώλειες ζωών. Μάθαμε ότι υπήρχε και συντονιστής καταλήψεων που είχε επαφές και είχε συλληφθεί παλιότερα για τρομοκρατική δράση. Μάθαμε ότι οκτώ αστυνομικοί πήγαν στο Νοσοκομείο. Δεν μάθαμε για την ύπαρξη καμίας έστω κατ΄επίφασης ιδεολογικής αντίληψης για αυτήν την δράση.
Νιώθω ότι πολλοί ανυποψίαστοι ή ευαίσθητοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατάλαβαν τι παίζεται. Αν δε ολοκληρωθεί κάποια στιγμή όλο το παζλ των καταλήψεων , θεωρώ ότι θα αποκαλυφτεί όλη η πραγματικότητα για την « αθώα» και ίσως « καλοπροαίρετη» δραστηριότητα αυτών των « παιδιών». Ας το πούμε πιο απλά. Δεν μπορεί να υπάρχει ασφαλής Δημοκρατία όσο υπάρχει αυτή η δραστηριότητα. Ζήσαμε τον κίνδυνο όταν κάποιοι έκαψαν την Αθήνα, όταν έκαψαν μπροστά στα μάτια « αγανακτισμένων » ανθρώπους στην MARFIN. Ευτυχώς η πλειοψηφία της κοινωνίας στηρίζει την επίλυση του προβλήματος μέχρι τέλους. Δυστυχώς υπάρχουν δυνάμεις που αυτοκαλούνται και ως προοδευτικές που αρέσκονται να εξωραΐζουν αυτές τις ενέργειες. Πως και δεν είπε αλήθεια τίποτα για αυτά που είδαμε ο ΣΥΡΙΖΑ ενώ επί δύο βδομάδες έβγαζε δύο ανακοινώσεις την μέρα για όσα συνέβησαν ή δεν συνέβησαν στο σπίτι του γνωστού πια σκηνοθέτη; Πως και δεν εκφράστηκε μια συμπαράσταση στους εργαζόμενους που βρέθηκαν Νοσοκομείο ; Πως και γνωστή εφημερίδα είδε στο βίντεο « χολυγουντιανή παραγωγή»; Θα προτιμούσε μάλλον να μην υπάρχει βίντεο για να γράψει γνωστές ανοησίες περί αστυνομοκρατίας. Αυτά γιατί όλοι πρέπει να καταλαβαίνουν τον ρόλο όλων.
Ωστόσο, υπάρχει ένα πρόβλημα. Δεν μπορεί να γίνονται εκκενώσεις κτιρίων, να συλλαμβάνονται άνθρωποι που αποδεδειγμένα έκαναν δολοφονικές ενέργειες, να οδηγούνται σε δικαστήρια για … πλημμελήματα(!) και η δίκη ασφαλώς να αναβάλλεται για να γίνει κάποτε. Φοβάμαι πως αν αυτό το πρόβλημα δεν αντιμετωπιστεί κάθετα, ότι η προσπάθεια που γίνεται θα αγγίξει όρια. Ας λυθεί επομένως και ας σπάσει το απόστημα.
Θέμα δεύτερο: Η Προανακριτική για το θεάρεστο έργο του κ. Παπαγγελόπουλου συνέχισε το έργο της και η κ. Ράικου περιέγραψε την δράση ενός παρακράτους που αν ισχύει ακόμα και εν μέρει υπονόμευε και υπονομεύει την Δικαιοσύνη, την Διάκριση των Εξουσιών, την ίδια την λειτουργία της Δημοκρατίας. Περιέγραψε πιέσεις, κατασκευή ενόχων, συμμετοχή δικαστικών και δημοσιογράφων στον όλο σχεδιασμό. Μίλησε και βρώμισε η χώρα, δημιούργησε ρίγη για όσα γίνονταν σύμφωνα με τα λεγόμενα μίας κορυφαίας δικαστικού και όχι κάποιου ενοχοποιημένου Πολιτικού από τους δέκα που στήθηκαν με τουλάχιστον πολιτική ευθύνη του τέως Πρωθυπουργού και μίας Κοινοβουλευτικής Ομάδας που ψήφισε ουσιαστικά αστήρικτα παραπομπή τους. Περιέγραψε σκοτεινούς διαδρόμους συνεννοήσεων, στοχοποίηση Πολιτικών και Επιχειρηματιών όπως του Προέδρου του ACTION 24 άνευ λόγου και αιτίας , επειδή αυτόκλητα « έθιξε» κάποια δημοσιογράφος στοιχεία που ποτέ δεν βρέθηκαν.
Πρόκειται για μια κατάθεση και για ένα σύνολο καταγγελιών που αν προστεθούν στις καταγγελίες του κ. Αγγελή δημιουργούν μια εικόνα Δικαιοσύνης που στην κορυφή της θέλει κάθαρση, διαφορετικά υπάρχει πρόβλημα πια αξιοπιστίας, σοβαρότητας. Πρόκειται γα ένα σύνολο καταγγελιών που αν επαληθευτούν παραπέμπουν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, κατευθυνόμενη κατασκευή ενόχων ή και αθώων, καταστάσεις που πλήττουν την Δημοκρατία.
Γι αυτό και οφείλει η Προανακριτική να φτάσει μέχρι τέλους, να σπάσει το απόστημα, να αποκαλύψει όλη την αλήθεια. Καμία ολιγωρία, καμία επιφανειακή προσέγγιση και εύκολη απόφαση που μπορεί να αφήνει να εννοείται ότι μπορεί να υπάρχει και υπεκφυγή να μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο δεν συγχωρείται. Θα πρόκειται για επίδειξη αδυναμίας υπεράσπισης του Κράτους Δικαίου και της Δημοκρατίας
Ας το πούμε συνολικά και καθαρά: Τα όσα αντιμετωπίζει η χώρα δεν μπορεί και δεν πρέπει να λειτουργήσουν ως « άλλοθι» για να ξεχνάμε ότι είναι μείζον μέσα στην δύσκολη συγκυρία που διανύουμε η εκκαθάριση από αποστήματα επικίνδυνα για την Δημοκρατία μας.
Ο ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΖΟΥΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΑΝΑΛΥΤΗΣ- ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΡΕΥΝΩΝ ΤΗΣ OPINION POL
