Σύμφωνα με τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα “η αποπληρωμή της τελευταίας δόσης του μνημονιακού δανείου προς το ΔΝΤ από την Ελλάδα αποτελεί συμβολικό κλείσιμο μιας δύσκολης περιόδου για τους πολίτες και την οικονομία της» προσθέτοντας ότι «η Ελλάδα πηγαίνει τόσο καλά. Είναι σημαντικό επίτευγμα για τη χώρα».
Αυτά τα σημαντικά γεγονότα λαμβάνουν χώρα με την κεντροδεξιά κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη… και ουχί με κυβέρνηση του “αντιμνημονιακού” Αλ. Τσίπρα, που… ως γνωστόν “έσκισε” μ΄ένα νόμο και μ΄ ένα άρθρο όλα τα μνημόνια.
Οι “κούφιες” απειλές Τσίπρα
Πάμε, τώρα, λίγο πίσω στον μαύρο Ιούνιο του 2015, όταν ο Τσίπρας και η παρέα του “απειλούσαν” το ΔΝΤ με στάση πληρωμών, φλερτάροντας, ωστόσο, ανοιχτά με την χρεοκοπία της χώρας.
Συγκεκριμένα, στα μέσα Ιουνίου του 2015 η τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έλεγε ότι «δεν θα πληρώσει το ΔΝΤ, αν μέχρι το τέλος του μήνα δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία με τους δανειστές».
Αυτό ακριβώς φέρεται να είπε ο Αλ. Τσίπρας σε συνάντηση που είχε εκείνες τις ημέρες με τον Στ. Θεοδωράκη, σύμφωνα με την “Καθημερινή”. Σύμφωνα με πληροφορίες από στενούς συνεργάτες του επικεφαλής του «Ποταμιού», ο πρωθυπουργός εμφανιζόταν αποφασισμένος να μην πληρώσει η χώρα τα 300 εκατ. ευρώ της δόσης στο ΔΝΤ στα τέλη Ιουνίου.
Ωστόσο με παρέμβαση του Γιάννη Στουρνάρα, ζητήθηκε, μέσω της Τραπέζης της Ελλάδος, η αναβολή και συγχώνευση όλων των δόσεων (5/7, 12/7. 16/7, 19/7) ύψους 1,5 δισ. ευρώ για το τέλος Ιουνίου, και έτσι εξασφαλίσθηκε η ηρεμία στις αγορές και η χώρα γλίτωσε τη χρεοκοπία.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του newmoney.gr “φλερτάροντας όμως μέχρι την τελευταία στιγμή με τη χρεοκοπία, η κυβέρνηση άφηνε περιθώρια για να εκτυλιχθούν επικίνδυνες καταστάσεις στις τράπεζες αλλά και διεθνώς για τη χώρα –και για μόλις 300 εκατ. ευρώ. Στο πλαίσιο της ασάφειας των προθέσεών της κυβέρνησης, η Ελλάδα θα γινόταν πριν κανείς το καταλάβει, μία από τις ελάχιστες χώρες (όπως το Σουδάν και η Ζιμπάμπουε) που καθυστέρησε πληρωμές στο ΔΝΤ”.
ΥΓ. Τελικά η συμφωνία που είχε κατά νου(;) ο τέως πρωθυπουργός επετεύχθη(!) κάνα δύο μήνες αργότερα συνοδευόμενη, όμως, από το πιο σκληρό και αχρείαστο μνημόνιο, το οποίο τελικά υπέγραψε ο “αντιμνημονιακός” Τσίπρας και ψήφισε στη βουλή η “αντιμνημονιακή” ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.
