Δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα ευτυχής ο Αλέξης Τσίπρας. Έζησε μια διετία κατά την οποία ότι τέχνασμα και αν δοκίμασε, ότι πολιτική και αν δοκίμασε, όσο και αν προσπάθησε να ενοχοποιήσει τους πολιτικούς του αντιπάλους, όσα χρήματα κι αν μοίρασε, δεν μπόρεσε τελικά να αποφύγει τρεις βαριές ήττες.
Του Ζαχαρία Ζούπη*
Είναι πια ένας ηττημένος ηγέτης χαμηλής εκτίμησης στο σύνολο της κοινής γνώμης που μόνο τα μέλη ενός απογυμνωμένου στρατηγικά, προγραμματικά, ιδεολογικά και πολιτικά ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να μην μπορούν – ίσως αναγκαστικά- χωρίς αυτόν.
Είναι ένας ηγέτης που βλέπει στις δημοσκοπήσεις τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται ήδη αμήχανος και με συσπείρωση 70% τον ψηφοφόρων του μόλις τον Ιούλιο.
Πολύ περισσότερο αντιλαμβάνεται ότι το 2019 δεν είναι αυτή η «όμορφη» περίοδος 2012-2015 που με πολιτικές ανοησίες, ευφυολογήματα, τραμπουκισμούς και εξαλλοσύνες του γλυκού νερού, με τα οποία καβάλησε το ποτάμι του αντιμημόνιου και του λαϊκισμού, μέχρι να υπογράψει κι αυτός ένα σκληρό Μνημόνιο που το νιώσαμε για τα καλά.
Τώρα είναι όλα διαφορετικά και ο Α.Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται τόσο απελπιστικά χωρίς απολογισμό και αυτοκριτική για το πως το – 7% της Ν.Δ έγινε + 8.5% στις Εθνικές Εκλογές, αλλά και χωρίς κανένα αφήγημα.
Δεν είναι εύκολο να τρέμεις κάθε φορά που ανοίγει η συζήτηση για το θέατρο του 2015 και αποκαλύπτει πως οι «επαναστάτες» που θα έκαναν την Ευρώπη να τρέμει, έπαιξαν στην πλάτη του λαού και υποθήκευσαν την χώρα. Δεν είναι εύκολο να μιλάς γα σκάνδαλα και να μην έχεις να επιδείξεις κανένα αποτέλεσμα. Δεν είναι εύκολο να μιλάς για το σκάνδαλο NOVARTIS και να μην έχεις να επιδείξεις πρόστιμα στην NOVARTIS ή διερεύνηση του χρηματισμού χιλιάδων γιατρών για να προωθούν φάρμακά της. Δεν είναι εύκολο να εξηγήσεις πως κατακρεούρησες την μεσαία τάξη και ζάλισες ένα λαό από την υπερφορολόγηση.
Ο Α. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά αναζητεί εναγωνίως ένα αφήγημα, μια αντιπολιτευτική πολιτική, αλλά είναι όμηρος των παθογενειών του, της ροπής του να πολώνει, να διχάζει, να ενοχοποιεί, να παίζει με τους θεσμούς. Έφτασε στο σημείο να φοβάται μέχρι και την ψήφο των Ελλήνων του Εξωτερικού. Γι’ αυτό και προκάλεσε γέλωτα η αστεία προειδοποίηση του Α.Τσίπρα στην Βουλή ότι «η περίοδος χάριτος τέλειωσε και μαζί η πολιτική της αντιπολιτευτικής ευπρέπειας τέλειωσε». Κατάλαβε κανείς να υπάρχει έστω και μια μέρα κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε περίοδο χάριτος στην νέα Κυβέρνηση; Κατάλαβε κανείς να υπάρχει αντιπολιτευτική ευπρέπεια;
Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ίδρωσαν να πείσουν προεκλογικά ότι έρχεται ένας αντιλαικός, νεοφιλελεύθερος, ακροδεξιός τυφώνας. Ανοησίες. Πάνω πια από εκατό μέρες όλοι βλέπουν ένα νέο κλίμα και στην Οικονομία και τις Επενδύσεις, είσοδο σε μια φάση μείωσης φόρων. Αν αυτό είναι Νεοφιλελευθερισμός, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να προσέξει μήπως η Ελλάδα γεμίσει νεοφιλελεύθερους. Σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ βλέπει με θετικό μάτι τις Κυβερνητικές Πολιτικές της Κυβέρνησης ειδικά στην Οικονομία, τις Επενδύσεις, την εξυγίανση της Δικαιοσύνης, την επιβολή της τάξης. Είναι άραγε οπαδοί του Νεοφιλελευθερισμού ή ακροδεξιοί;
Αυτή η φτώχεια ιδεών, η αδυναμία επαναπροσδιορισμού οδηγεί τον ΣΥΡΙΖΑ σε αδυναμία και τον Α. Τσίπρα σε πομφόλυγες και λάθη. Ο Α. Τσίπρας περίμενε την προβολή του «ΤΖΟΚΕΡ» και όσα συνέβησαν για να μιλήσει για αυταρχικό Κράτος της Δεξιάς, για Κράτος των…χωροφυλάκων(!) και άλλα γραφικά που μας διασκέδασαν. Για δέστε. Ένας ηγέτης – οπαδός του καθεστώτος Μαδούρο που μέχρι σήμερα μετράει κάμποσες χιλιάδες δολοφονημένων διαδηλωτών, μιλάει για Κράτος χωροφυλάκων. Άραγε υπάρχει κανείς που αισθάνεται έτσι; Δεν νομίζω πλην βέβαια ενός ποσοστού Ελλήνων που φαντασιώνονται άλλες καταστάσεις. Η φτώχεια δεν φάνηκε όμως μόνο από αυτό. Το πιο εντυπωσιακό είναι ότι ο Α. Τσίπρας είδε μέσα από την συγκεκριμένη ταινία πως τροφοδοτούνται λαϊκές εξεγέρσεις! Το έγραψε και έτριξαν τα κόκαλα του Μαρξ, του Λένιν … Εκτός και αν η Θεωρία πια είναι Μαρξισμός- Λενινισμός – Τζοκερισμός!
Αυτό είναι το Κόμμα που υποτίθεται ότι κάνει δημοκρατικό άνοιγμα, ότι προσπαθεί να πείσει για κάποια εναλλακτική λύση, που βγαίνει στην Ευρώπη και πλασάρεται στην Αριστερή Ομάδα σαν αριστερός, στην Σοσιαλδημοκρατική Ομάδα σαν εν δυνάμει Σοσιαλδημοκράτης και στην Οικολογική Ομάδα σαν Οικολόγος! Η σύγχυση ξεπερνάει κάθε όριο και αυτή δεν ξεπερνιέται με ηλεκτρονικές πλατφόρμες εγγραφής μελών. Κανένα κόμμα δεν ανασυγκροτήθηκε ποτέ και πουθενά, αν δεν είχε αφήγημα, αν δεν είχε σαφή ιδεολογικό, πολιτικό προσδιορισμό.
Αν συνεχίσει έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταφέρει δύο πράγματα: Το ένα είναι ότι θα επιτρέψει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να κάνει περίπατο. Το άλλο είναι να δίνει χώρο στο ΚΙΝΑΛ, που αν δεν φοβηθεί να ανανεωθεί σε όλα τα επίπεδα μπορεί να « παίξει».
Για να δούμε……
