Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν. Οι… τάσεις κάνουν πόλεμο με νύφες και μ’ αγγόνια.  (Μπορείς να το πεις και “Θεία Δίκη” αυτό που ζούνε ο Τσίπρας και η παρέα του).

Κάπως έτσι μπορεί να περιγράψει κανείς την (ανυπόφορη) κατάσταση που βιώνει με τις τάσεις και τις φράξιες, ο “άχαστος” ηγέτης, ο αρχηγός που “ονειρεύεται” ότι ο λαός θα τον εμπιστευτεί ξανά για μια “δεύτερη φορά αριστερά”.
Λες και δεν μας φτάνουν τα συντρίμμια που άφησαν πίσω τους, σε όλα τα επίπεδα. Λες και δεν τα έκαναν ρόιδο με ότι καταπιάστηκαν.

Τι να πρωτοθυμηθεί, εξάλλου, κανείς;

1. Οικονομία: Ο σπαραγμός της μεσαίας τάξης και των ασθενέστερων οικονομικά θα τους στοιχειώνει για πάντα. Κι ας τσακώνεται ο Τσακαλώτος με τους… πολάκηδες για το ποιος γ@@@@@ τη μεσαία τάξη.
2. Εθνικά Θέματα: Μετά την “παράδοση” της Μακεδονίας, φανταστείτε τι θα έκαναν αν ήταν σήμερα στην εξουσία και είχαν απέναντί τους τον προκλητικό Ερντογάν… Ούτε φίδι στον κόρφο της Ελλάδας.
3. Θεσμοί: Καταπάτησαν τα πάντα.  Από τη Δικαιοσύνη (βλ. Ρασπούτιν και λοιπές σκοτεινές και παρακρατικές δυνάμεις) και τα ανθρώπινα δικαιώματα, μέχρι που έφτασαν στο σημείο να ισοπεδώσουν όσους δεν υποτάχθηκαν στο καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ.
4. Μέσα Ενημέρωσης: Όποιος τους προσκυνούσε είχε την εύνοια του καθεστώτος. Οι υπόλοιποι στην πυρά.
5. Διαπλοκή: Η χαρά των διαπλεκόμενων συμφερόντων,  φημολογείται στις πολιτικοδημοσιογραφικές ρούγες ότι ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ με το… ηθικό του πλεονέκτημα.  Σύμφωνα με φήμες της εποχής, πάρτι κάνανε κάθε μέρα οι διαπλεκόμενοι για την “υπάκουη” (όπως φέρεται να τη χαρακτηρίζανε σε διάφορα πολιτικο-κοσμικά σουαρέ) κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Κι ας έσκουζε ο Καμμένος ότι δήθεν “χτυπάει” μαζί με τον Τσίπρα τη διαπλοκή.
6. Διεθνείς Σχέσεις: Η χώρα επί ΣΥΡΙΖΑ έγινε το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, και όχι μόνο.  Εξάλλου, ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι… σύριζα δεν βγήκαμε από το ευρώ.  Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι από το «Go back madame Μέρκελ» φτάσαμε στις αγκαλίτσες και στα «χαριεντίσματα» Τσίπρα-Μέρκελ, καθώς και στο να εκτελούν υπάκουα όλες τις εντολές του Βερολίνου. Είτε αυτό αφορούσε στη Μακεδονία, είτε στα μνημόνια που μια χαρά υπέγραψε και με τα δύο του τα χεράκια ο Τσίπρας, είτε στη μείωση των συντάξεων και ούτω καθεξής. Το αγαπημένο παιδί του “ιερατείου” των Βρυξελών είχε γίνει ο… Τσε Γκεβάρα του Σουνίου, κι ας μην το ομολογεί.

Αυτά τα ολίγα (πολιτικά εγκλήματα) για να μην τα ξεχνάμε. Για να μην ξεχνάμε τι πέρασε, επί ΣΥΡΙΖΑ, ο τόπος και κυρίως για το τι μας περιμένει στην περίπτωση που καταφέρουν για δεύτερη φορά να ξεγελάσουν τον ελληνικό λαό. Δεν το πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να συμβεί, αλλά ας έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά με όλους αυτούς τους λαϊκιστές και τυχοδιώκτες της πολιτικής.