«Επιδιώκουμε συναίνεση με όλα τα κόμματα στη μάχη κατά της ερημοποίησης» τόνισε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Σπήλιος Λιβανός κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που έγινε στο χώρο του ΙΓΕ, στο Κτήμα Συγγρού, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Καταπολέμησης της Ερημοποίησης και της Ξηρασίας, φαινόμενο που σύμφωνα με στοιχεία, αποτελεί απειλή για το 50% του ελλαδικού χώρου, στην επόμενη 20ετία, όπως τονίστηκε.
«Το 50% του ελλαδικού χώρου κινδυνεύει με ερημοποίηση μέσα στην επόμενη 20ετία, σύμφωνα με την προβολή των σεναρίων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής» ανέφερε χαρακτηριστικά ο αρμόδιος υπουργός κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, καθώς όπως είπε τα προηγούμενα χρόνια δεν έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες που είχε συμβουλεύσει η αρμόδια Εθνική Επιτροπή κατά της Ερημοποίησης.
Συμφωνά με τον κ. Λιβανό «θέλουμε ως Υπουργείο, να ξεκινήσει μια ευρύτερη καμπάνια για το θέμα της ερημοποίησης αλλά και της κλιματικής αλλαγής, γενικότερα, με την ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση, όχι μόνο των ειδικών επιστημόνων, αλλά ευρύτερα του συνόλου της κοινωνίας. Στοχεύουμε στον διάλογο με όλους τους ενεργούς πολίτες».
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε και ο πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ, Σταύρος Αραχωβίτης, ο οποίος τόνισε ότι το πρόβλημα της ερημοποίησης οφείλεται στην κλιματική αλλαγή αλλά και στην υπερεκμετάλλευση της γης εξαιτίας του ανταγωνισμού για την παραγωγή περισσότερων και φτηνότερων αγροτικών προϊόντων.
Μεταξύ των ομιλητών ήταν και η πρόεδρος της Επιτροπής για την Ερημοποίηση και την Ξηρασία, καθηγήτρια του τμήματος Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ελένη Μπριασούλη- Καπετανάκη, η οποία υυπογράμμισε ότι θα πρέπει η Επιτροπή να υιοθετήσει μία συνολική προσέγγιση και όχι αυστηρά από την οπτική των φυσικών επιστημόνων, αλλά και των κοινωνικών και των ανθρωπιστικών επιστημόνων, ώστε να μπορέσει να κάνει προτάσεις που θα είναι υλοποιήσιμες και αποτελεσματικές. Επίσης, ανέφερε ότι υπάρχουν παγκόσμιες αξιόπιστες μελέτες που δείχνουν ότι το κόστος για την αποκατάσταση των εδαφών είναι ένα πολύ μικρό κλάσμα του κόστους της καταστροφής τους και υποπολλαπλάσιο των θετικών ωφελειών που μπορεί να αποφέρει, όπως νέες θέσεις εργασίας και προστασία της γης.
