Λίγο εικοσιτετράωρα προτού συμπληρώσει δύο χρόνια στο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε στην “Καθημερινή” για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε στο πρώτο ήμισυ της θητείας του.
Μιλώντας στον δημοσιογράφο Μιχάλη Τσιντσίνη, εξηγεί το σχέδιο για την επίτευξη ανοσίας απαντά στην κριτική για τα μέτρα και το πάσο στους νέους και προαναγγέλλει αναδιάρθρωση του υγειονομικού χάρτη με αναθεώρηση του ρόλου των περιφερειακών νοσοκομείων. «Δεν ήμουν ποτέ νεοφιλελεύθερος λέει και αναλύει γιατί θεωρεί πως οι παραδοσιακές διαχωριστικός γραμμές έχουν μετατοπιστεί. Αναγνωρίζει τον κίνδυνο εφησυχασμού εξαιτίας του προβαδίσματος που δίνουν στο κόμμα του οι δημοσκοπήσεις και επισημαίνει ότι θα ήθελε η κυβέρνησή του να διατηρήσει την αίσθηση του κατεπείγοντος και μετά την πανδημία.
Επίσης μιλά για την πρώτη μέρα που μπήκε στο Μέγαρο Μαξίμου, το λάθος που έγινε στη Βόρεια Ελλάδα στην αρχή του δεύτερου κύματος της πανδημίας αλλά και το υγειονομικό σαμποτάζ του ΣΥΡΙΖΑ.
Ερωτώμενος για την πανδημία ξεκαθαρίζει ότι «δεν μπορώ να πιάσω κανέναν από τον λαιμό. Δεν μπορώ να καταστήσω τον εμβολιασμό υποχρεωτικό. Η χώρα δεν θα ξανακλείσει για να προστατευθούν λίγοι ανεμβολίαστοι και να πληρώσει το μάρμαρο η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού που είναι εμβολιασμένη. Θεωρώ ότι ο εμβολιασμένος απολαμβάνει δικαιώματα».
Για το Freedom Pass απαντά στην κριτική της αντιπολίτευσης διερωτώμενος αν πιστεύει κανείς πραγματικά ότι σε δύο χρόνια, που θα γίνουν εκλογές, θα θυμάται η νεολαία ότι δώσαμε 150 ευρώ;
Προαναγγέλλει αναδιάρθρωση του υγειονομικού χάρτη εξηγώντας πως δεν γίνεται να έχουμε τρία νοσοκομεία μέσα σε ακτίνα 20-30 χιλιομέτρων.
Αναφερόμενος στην Παιδεία ο πρωθυπουργός είναι ξεκάθαρος: “Είμαι με τον δάσκαλο που δημιουργεί, όχι με την ΟΛΜΕ”.
“Είναι ξεκάθαρο ότι υπάρχει μια Ελλάδα που δημιουργεί. Και δημιουργεί κάτω από το ραντάρ. Θεωρώ ότι χρέος μου είναι να αναδείξω και να στηρίξω αυτήν τη δημιουργική Ελλάδα. Χθες, ας πούμε, βρέθηκα σε ένα σχολείο σε ένα μικρό χωριό. Στον Νικηφόρο Δράμας. Συνάντησα έναν καθηγητή Φυσικής, ο οποίος είχε φτιάξει ένα μικρό αστεροσκοπείο και μια εκπληκτική εξωτερική έκθεση με όργανα φυσικής, για να μαθαίνει στα παιδιά βιωματικά τη Φυσική. Δεν τον υποχρέωσε κανείς να το κάνει αυτό. Το έκανε στον ελεύθερο χρόνο του. Και σκεφτόμουν: Οι δύο κόσμοι είναι αυτός ο δημόσιος λειτουργός, ο οποίος κάνει αυτό το κάτι παραπάνω για τα παιδιά του. Και ο άλλος κόσμος είναι κάποιοι συνδικαλιστές οι οποίοι αναπαράγουν τα ίδια στερεότυπα και δεν θέλουν την αξιολόγηση. Λοιπόν, εγώ είμαι ξεκάθαρος με ποια πλευρά συντάσσομαι. Δεν το συζητώ. Εγώ είμαι με τον δάσκαλο που δημιουργεί” τονίζει ο Κυρ. Μητσοτάκης και προσθέτει: “Κατά καιρούς, και πριν γίνω αρχηγός της Ν.Δ., δεν είχα τις καλύτερες σχέσεις με κάποιους -με κάποιους, το τονίζω- συνδικαλιστές. Αλλά και ο συνδικαλισμός πρέπει να εκσυγχρονιστεί. Εχει υποχρέωση. Διότι αλλιώς θα απαξιωθεί. Σήμερα οι συνδικαλιστές είναι απαξιωμένοι τελείως. Και απορώ πώς δεν το βλέπουν”.
