Παρά τις πολλές επευφημίες από την πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, φαίνεται ότι ο απολογισμός της νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας για τα δημόσια μέσα θέτει και μια σειρά ερωτημάτων…

Τι κερδίσαμε; Γιατί τόσοι πανηγυρισμοί διά των συνεχόμενων ανακοινώσεων, με το πρόσχημα «ο αγώνας συνεχίζεται»; Μήπως αυτό είναι λίγο (λέω λίγο) αντιφατικό, σχετικά με το ότι έσπευσε η πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ να αποδεχθεί έναντι πραγματικών αυξήσεων τα τροφεία; Ναι ή όχι;

Κατά τα άλλα, ο «Θούριος» της ΕΣΗΕΑ θέλει να μας πείσει ότι ο «αγώνας συνεχίζεται με επαγγελματική αξιοπρέπεια…»

Η τελευταία ανακοίνωση από την πλειοψηφία της ΕΣΗΕΑ δεν παραλείπει φυσικά να μας πληροφορήσει ότι «οι δημοσιογράφοι έχουν πληρώσει βαρύτατο τίμημα κατά τη δεκαετή –και πλέον– κρίση και δεν αντέχουν άλλη υποβάθμιση της εργασίας και του κύρους της αποστολής τους».

Σωστά, κύριοι! Ωστόσο, μέσα σε τόσους μήνες διαπραγμάτευσης (από τον Οκτώβριο του 2021) είχατε άπλετο χρόνο, ώστε με επιχειρήματα να το εμπεδώσει αυτό και η κυβέρνηση.

Το να διαπιστώνετε μέσα από μια ανακοίνωση ότι «έχουμε πληρώσει βαρύτατο τίμημα μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια», ξέρετε, αυτό δεν βγάζει τίποτα εκ του αποτελέσματος. Είναι σαν να λέμε κροκοδείλια δάκρυα… Αποδεχθήκατε τα τροφεία έναντι πραγματικών μισθολογικών αυξήσεων, στο όνομα πάντα της επαγγελματικής αξιοπρέπειας…

Η «αξιοπρέπεια» αυτή απαντάται με τα εξής παρακάτω ερωτήματα:

* Μιλάμε ή δεν μιλάμε για μηδενικές αυξήσεις στα μισθολογικά κλιμάκια; Ναι ή όχι;

* Μπορούν τα κουπόνια (συγγνώμη, προπληρωμένη κάρτα) να αντικαταστήσουν μισθολογικές αυξήσεις που αποτελούν συνέχεια της συνταξιοδοτικής πορείας μας;

* Τι έγινε το περιβόητο «ξεκλείδωμα για τα έτη 2016-2017;

* Τι έγινε η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της προσαύξησης για εργασία την Κυριακή και αργίες από 40% στο 75%, θέμα το οποίο έχει τεθεί από πολλούς συναδέλφους δημοσίων μέσων που τα μέσα τους υπολογίζουν υπερωριακά την εργασία;

Με επαγγελματική αξιοπρέπεια…

 

Ο Κώστας Κορέλλης είναι δημοσιογράφος