Έβλεπα αυτό το βιντεάκι του Μητσοτάκη από την περιοδεία στην Κρήτη, όπου εξομολογείται ότι προσπαθεί να μην πίνει τις ρακές που τον κερνούν – το πιο δύσκολο σε αυτό το παράξενο νησί είναι να πεις όχι στο κέρασμα είτε είναι ρακή είτε φαγητό, συνήθως είναι και τα δυο.
Εγώ έμεινα δύο εικοσιτετράωρα σε προνομιακό σημείο πάνω στη θάλασσα, στα Ταμπακαριά των Χανίων, είναι τα παλιά βυρσοδεψεία που έχουν αγοραστεί και ανακαινιστεί για να γίνουν ξενοδοχεία με υπερσύγχρονες τεχνολογίες, πατάς για το καθετί κι ένα κουμπάκι, μέχρι να μάθεις από πού αναβοσβήνουν τα φώτα και ανοιγοκλείνουν οι κουρτίνες τελειώνει το διήμερο και δεν έχεις προλάβει να αποκωδικοποιήσεις ποιο είναι το κουμπί για το ντους και ποιο για τον μπιντέ – όλα αυτά όμως λίγη σημασία έχουν όταν κάθεσαι γύρω από το τραπέζι, πρώτα έρχεται το ιδρωμένο μπουκαλάκι με τη ρακή, η φράση είναι «βάλτε να πιούμε μια», στις δέκα ξέρεις ότι πρέπει να σταματήσεις το μέτρημα και να αφεθείς γιατί αλλιώς δεν γίνεται στην Κρήτη.
Όπου κι αν πήγα η συζήτηση ήταν πολιτική, το νησί βάφτηκε μπλε πρώτη φορά στα χρονικά, ένας από τους πολλούς Μανόληδες μου είπε ότι είναι ΠΑΣΟΚ, του είπα ότι όλοι από μια ηλικία και πάνω είμαστε τα παιδιά της Αλλαγής, αντέτεινε ότι τώρα ψηφίζει ΝΔ και πολύ ενοχλείται που τον θεωρούν παραπλανημένο, του είπα ότι στις επόμενες εκλογές θα τον χαρακτηρίσουν μεθυσμένο και θα έχουν δίκιο αν δεν σταματήσουμε τις ρακές…
