Ο Κωστής Χατζηδάκης μίλησε στην εφημερίδα «tomanifesto» με χείλη σφιγμένα, όπως όλων των Ελλήνων που συγκλονίζει το σιδηροδρομικό δυστύχημα· τα λόγια του είναι καθαρά και χωρίς περιστροφές.
«Ο καθένας θα εκφραστεί με τον τρόπο που νομίζει στο πλαίσιο πάντοτε μίας δημοκρατικής πολιτείας. Μόνο έτσι θα περάσουμε με βιώσιμο τρόπο στην επόμενη μέρα. Ισως υπάρξουν κάποιοι που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τη συναισθηματική φόρτιση του κόσμου» απαντά όταν τον ρωτάμε αν ανησυχεί για εκτεταμένη κοινωνική έκρηξη και συμπληρώνει πως τον εντυπωσιάζει «το γεγονός ότι, ενώ εμείς αναλαμβάνουμε το μερίδιο ευθυνών που μας αναλογεί, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζονται ότι για τα τρένα όλα πήγαν στραβά πριν από το 2015 και μετά το 2019, αλλά το διάστημα 2015-2019 όλα ήταν περίφημα» τονίζει.
Αφήσαμε για το τέλος της συζήτησής μας τα θέματα του χαρτοφυλακίου του και την ερώτηση για την αύξηση των μισθών, ζήτημα που «καίει» τους πολίτες: «Οι ανακοινώσεις θα γίνουν μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Υπενθυμίζω ότι ο κατώτατος μισθός έχει ήδη αυξηθεί δύο φορές. Από τα 650 ευρώ τον αυξήσαμε στα 713 ευρώ. Και σε αυτό προσθέστε και τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, η οποία ελαφρύνει τις επιχειρήσεις και στηρίζει περαιτέρω το εισόδημα των εργαζομένων» απαντά και τον αφήνουμε να συνεχίσει το έργο του στον χρόνο που απομένει μέχρι τις προσεχείς εκλογές, οι οποίες –όπως λέει– θα συζητηθούν στην ώρα τους, «τώρα, όμως, προτεραιότητα έχουν η κάθαρση και η ανάταξη της κατάστασης στον ΟΣΕ».
Στην ΝΤΟΡΑ ΚΟΥΤΡΟΚΟΗ
Πώς απαντάτε στο επιχείρημα της αντιπολίτευσης ότι ένα κόμμα το οποίο κυβερνά επί μία τετραετία δεν μπορεί να χρεώνει λάθη και παραλείψεις στους προηγούμενους και ιδιαίτερα για ζητήματα που αφορούν τα αυτονόητα, όπως είναι η ασφαλής μετακίνηση των πολιτών με τα μέσα μαζικής μεταφοράς;
Δεν κρυφτήκαμε πίσω από το δάχτυλό μας. Αναλάβαμε τις ευθύνες μας. Και σημειώσαμε ότι υπάρχει συστημικό πρόβλημα στον ΟΣΕ. Γι’ αυτό και ο πρωθυπουργός ζήτησε επανειλημμένως συγγνώμη. Κάτι όχι συνηθισμένο για τα δεδομένα του ελληνικού πολιτικού συστήματος. Ταυτόχρονα, δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να αρνείται ότι όλοι όσοι κυβέρνησαν φταίνε λιγότερο ή περισσότερο για τα επίμονα προβλήματα των ελληνικών σιδηροδρόμων.
Γι’ αυτό και με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι, ενώ εμείς αναλαμβάνουμε το μερίδιο ευθυνών που μας αναλογεί, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζονται ότι για τα τρένα όλα πήγαν στραβά πριν από το 2015 και μετά το 2019, αλλά το διάστημα 2015-2019 όλα ήταν περίφημα! Οταν μάλιστα τον Μάιο του 2017 είχε σημειωθεί δυστύχημα στο Αδενδρο της Θεσσαλονίκης με τέσσερα θύματα. Για εκείνο το δυστύχημα, δηλαδή, ποιος έφταιγε; Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Σπίρτζης λένε ότι είναι άμωμοι και δεν φταίνε πουθενά… Ελπίζω ότι και οι ίδιοι τελικά θα καταλάβουν ότι αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να ακούσει κανένας Ελληνας!
Είναι μετρήσιμο το κόστος του τραγικού δυστυχήματος για τα κόμματα; Πολιτικοί και εκλογικοί αναλυτές επισημαίνουν τον κίνδυνο στροφής του εκλογικού σώματος προς τα άκρα ή τη λεγόμενη γκρίζα ζώνη, ακόμη και την αύξηση του ποσοστού της αποχής στις εκλογές.
Βρισκόμαστε ακόμη μπροστά σε αυτήν την απίστευτη τραγωδία και τις συνέπειές της. Μπροστά στις πληγές που προκάλεσε στις οικογένειες των θυμάτων και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Δεν νομίζω, συνεπώς, ότι οι περισσότεροι αναγνώστες ενδιαφέρονται αυτήν τη στιγμή για το όποιο κόστος μπορεί να έχει ή να μην έχει. Βασικό μέλημα της κυβέρνησης τώρα είναι να εργαστεί για δύο κυρίως πράγματα: πρώτον, για την κάθαρση. Διότι, όπως μετά από κάθε τραγωδία, έτσι και σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να υπάρξει κάθαρση και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι, όποιοι κι αν είναι.
Και, δεύτερον, για την ανάταξη της κατάστασης στον ΟΣΕ. Υπήρξαν, άλλωστε, χθες, συγκεκριμένες ανακοινώσεις από τον κ. Γεραπετρίτη, με στόχο να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στους σιδηρόδρομους και να αποκτήσει, επιτέλους, η πατρίδα μας σύγχρονα και ασφαλή τρένα. Από εκεί και πέρα, όπως γνωρίζετε, οι εκλογές θα γίνουν σύντομα. Και θα έχουμε τον χρόνο να συζητήσουμε –αλλά και οι πολίτες να εκφραστούν διά της ψήφου– τόσο σε σχέση με το ποιο κόμμα μπορεί να προσφέρει περισσότερο στην πατρίδα όσο και σε σχέση με το ποιο κόμμα μπορεί να χειριστεί καλύτερα δύσκολες καταστάσεις.
Θα γίνει αυτή η συζήτηση στην ώρα της. Τώρα, όμως, προτεραιότητα έχουν η κάθαρση και η ανάταξη.
Ανησυχείτε για μία εκτεταμένη κοινωνική έκρηξη με αφορμή την τραγωδία στα Τέμπη; Θεωρείτε ότι θα υπάρξουν κέντρα που θα εκμεταλλευτούν τις καθ’ όλα δικαιολογημένες, για το δυστύχημα, ειρηνικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας πολιτών στις πλατείες προς ίδιον όφελος;
Τα έντονα συναισθήματα είναι αυτήν τη στιγμή εύλογα και ανθρώπινα. Όλοι μας πιστεύω τα βιώσαμε αυτές τις ημέρες. Και ο καθένας θα εκφραστεί με τον τρόπο που νομίζει στο πλαίσιο πάντοτε μίας δημοκρατικής πολιτείας. Μόνο έτσι θα περάσουμε με βιώσιμο τρόπο στην επόμενη μέρα.
Ίσως υπάρξουν κάποιοι που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τη συναισθηματική φόρτιση του κόσμου. Πιστεύω, όμως, ότι οι ίδιοι οι Ελληνες –οι οποίοι έχουν εμπειρία από τέτοιες πρακτικές στο παρελθόν– θα απορρίψουν μία τέτοια προσπάθεια ποδηγέτησης.
Ποια είναι η δική σας άποψη για τη συμμετοχή του Κώστα Αχ. Καραμανλή στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας στις ερχόμενες εκλογές;
Ο ίδιος ο κ. Καραμανλής, κάνοντας και αυτός κάτι όχι συνηθισμένο για τα ελληνικά δεδομένα, παραιτήθηκε. Αυτό δεν πρέπει να το διαγράφουμε. Και, όσο κι αν είναι δύσκολο να μιλήσεις αυτήν την ώρα θετικά, το δίκαιο είναι να πούμε ότι είναι ο ίδιος άνθρωπος που «ξεκόλλησε» τη γραμμή U του μετρό της Αθήνας που έχει δημοπρατηθεί και προχωρεί, που ξεκόλλησε τον Βόρειο Οδικό Αξονα της Κρήτης κ.λπ.
Τώρα, σε σχέση με το θέμα το οποίο θέτετε, έχει τοποθετηθεί η κυβέρνηση. Δεν έχω κάτι να προσθέσω. Θα τοποθετηθεί ο ίδιος ο κ. Καραμανλής και –πάνω απ’ όλα– ο λαός των Σερρών.
Είχαμε τον ξυλοδαρμό του Γιάνη Βαρουφάκη, τον Ρουβίκωνα στο σπίτι του κ. Καραμανλή, τον προπηλακισμό του Δημήτρη Βίτσα στο Ιλιον. Τρία πολιτικά πρόσωπα, από τρία διαφορετικά κόμματα και επιτιθέμενοι επίσης από διαφορετικούς χώρους. Επειδή στο παρελθόν έχετε πέσει κι εσείς θύμα ακραίας συμπεριφοράς θα ήθελα να μου το σχολιάσετε.
Το λέω χωρίς περιστροφές: και οι τρεις επιθέσεις είναι καταδικαστέες και αντιδημοκρατικές. Όπως κάθε μορφή βίας. Στη δημοκρατία μας δεν χωράνε τέτοιες συμπεριφορές!
Κύριε υπουργέ, θα έχουμε κάποια ενίσχυση των συνταξιούχων που περιμένουν τις επικουρικές συντάξεις τους μήνες ή και χρόνια;
Μετά την εκκαθάριση πάνω από 510.000 εκκρεμών κύριων συντάξεων την τελευταία διετία, αντιμετωπίζουμε και το πρόβλημα των επικουρικών. Στις αρχές του χρόνου είχαμε περίπου 80.000 επικουρικές συντάξεις, οι οποίες εκκρεμούσαν μήνες ή και χρόνια, και για τις οποίες είχε βγει η κύρια σύνταξη. Από αυτές, ο ΕΦΚΑ –ενώ προηγουμένως εξέδιδε περίπου 7.000 με 8.000 τον μήνα– κατάφερε το διάστημα Ιανουαρίου-Φεβρουαρίου να εκδώσει τις 43.000.
Δηλαδή, σε δύο μόλις μήνες εκκαθαρίστηκε πάνω από το 50% του στοκ εκκρεμών επικουρικών! Η πλειονότητα αυτών των συνταξιούχων θα δει χρήματα στους λογαριασμούς του στα τέλη του μήνα μαζί με τα αναλογούντα αναδρομικά. Και, όπως είχαμε δεσμευθεί, για όσες επικουρικές δεν έχουν εκδοθεί –δηλαδή, τις υπόλοιπες 37.500– πληρώθηκε η «έναντι» ενίσχυση ύψους 100 ευρώ για τις επικουρικές γήρατος και 50 ευρώ για τις αναπηρικές επικουρικές.
Σημειώνω, επίσης, ότι τέθηκε σε λειτουργία ειδική ηλεκτρονική υπηρεσία στην ιστοσελίδα του ΕΦΚΑ, όπου οι ασφαλισμένοι που δεν έλαβαν για οποιονδήποτε λόγο την προκαταβολή μπορούν να ενημερωθούν για τον ακριβή λόγο της μη καταβολής. Εν πάση περιπτώσει, με αυτές τις δύο παρεμβάσεις που περιγράφω, ωφελούνται πάνω από 80.000 ασφαλισμένοι και αντιμετωπίζεται στην πράξη και το πρόβλημα των ληξιπρόθεσμων επικουρικών συντάξεων.
Τελικώς η αύξηση του κατώτατου μισθού θα είναι αντίστοιχη με την αύξηση που έλαβαν οι συνταξιούχοι; Πότε θα γίνουν οι ανακοινώσεις;
Οι ανακοινώσεις θα γίνουν μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Υπενθυμίζω ότι ο κατώτατος μισθός έχει ήδη αυξηθεί δύο φορές. Από τα 650 ευρώ τον αυξήσαμε στα 713 ευρώ. Και σε αυτό προσθέστε και τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, η οποία ελαφρύνει τις επιχειρήσεις και στηρίζει περαιτέρω το εισόδημα των εργαζομένων. Τ
ώρα προχωρούμε στις ανακοινώσεις για την τρίτη κατά σειρά αύξηση του κατώτατου μισθού. Θα είναι μία αύξηση σημαντική, που θα λαμβάνει υπόψη της δύο παράγοντες: αφενός την προστασία της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων –διότι χωρίς επιχειρήσεις δεν έχεις και εργαζομένους– και αφετέρου τη στήριξη των εργαζομένων, οι οποίοι πιέζονται ιδιαίτερα λόγω του εισαγόμενου πληθωρισμού.
