Ενας διαχρονικός εχθρός όλων των κυβερνήσεων είναι η μάχη με την δυναμική της αδράνειας που είναι διάχυτη σε όλο το εύρος της κρατικής μηχανής.
Ουσιαστικά δεν υπάρχει κυβέρνηση που να μην ξεκίνησε με τις καλύτερες των προθέσεων και να μην κατέληξε εξουθενωμένη , να δίνει τη μάχη του αυτονόητου…
ΤΗΣ ΛΙΝΑΣ ΚΛΕΙΤΟΥ
Λόγω αυτής της παθογένειας, δεν έχουμε κτηματολόγιο, ολοκληρωμένους και λειτουργικούς στην ουσία δασικούς χάρτες, διασύνδεση και διασταύρωση στοιχείων στις υπηρεσίας και τους φορείς του κράτους και μια σειρά αυτονόητων διευκολύνσεων, που όφειλε το κράτος να θέτει στην διάθεση του κάθε πολίτη.
Τα πάντα τυλίγονται σε ατελείωτες κόλλες χαρτιού, εργατοώρες χάνονται από χτυπήματα σφραγίδων, πρωτοκολλήσεις, ατελείωτες αναζητήσεις αρχείων, εκεί που θα έπρεπε να είναι όλα κωδικοποιημένα και ψηφιακώς τακτοποιημένα
Φιλόδοξα τα σχέδια της νέας κυβέρνησης να ψηφιοποιήσει το κράτος, όμως θα πρέπει ο νέος Υπουργός να ξεπεράσει πρώτα τον σκόπελο της απόκτησης σύγχρονου υπολογιστή στο Υπουργείο του! Να έχει γρήγορο internet και πολλαπλές εναλλακτικές δυνατότητες.
Ο νόμος, που αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα, προβλέπει μειοδοτικό διαγωνισμό, για ένα σύγχρονο μηχάνημα, αναθέσεις, υπογραφές και όλη η διαδικασία θα σπαταλήσει το μισό εξάμηνο που ζητά ο πρωθυπουργός για την αξιολόγηση του έργου του υπουργού του.
Δυστυχώς έχουμε φτάσει να θεωρούμε στην Ελλάδα ως μεταρρυθμίσεις τις βασικές λειτουργίες που έχουν υιοθετήσει και βρίσκονται σε ισχύ δεκαετίες, στα περισσότερα προηγμένα κράτη του δυτικού κόσμου.
Η μνημονιακή προσαρμογή, ουδέν προσέφερε στην αλλαγή του τρόπου λειτουργίας της κρατικής μηχανής. Ένα μείγμα πολιτικών ευθυνών, συντεχνιακών λογικών, και τιμωρητικής διάθεσης των ευρωπαικών θεσμών, αποσάρθρωσε τα πάντα.
Η λογική των περικοπών, η καχυποψία όσον αφορά στην τήρηση των κανόνων διαφάνειας, ο ωχαδερφισμός που ούτως η άλλως υφίσταται σε ορισμένους καλοβολεμένους η απογοητευμένους που δουλεύουν άνευ κινήτρων, λειτουργεί σε τελείως αντίθετη της παραγωγικότητας λογική.
Εκεί που θα έπρεπε η διοικητική ιεραρχία, να έχει πρωτογενή αντίληψη για την διάρθρωση και την λειτουργία του δημοσίου, του εκσυγχρονισμού του, της εναρμόνισής του στην πράξη με τα ευρωπαϊκά δεδομένα, ακόμη λειτουργεί ο αραμπάς του κομματικού διορισμού, των συμβασιούχων περιορισμένης ευθύνης, των μετακλητών και ότι άλλο έρχεται να εξυπηρετήσει την ευκαιριακές σκοπιμότητες.
Παρά την δυσμενή κατάσταση που επικρατεί, αγγίζει αν δεν ξεπερνά τα όρια της φαιδρότητας η διελκυστίνδα για το εάν και κατά πόσο ο κίνδυνος προέρχεται από φιλελεύθερες λογικές, εάν η αξιολόγηση, είναι στην ουσία κεκαλυμμένη πολιτική δίωξη, αν η απαίτηση για επιτάχυνση των εργασιακών ρυθμών, οδηγεί σε αναγκαστική έξοδο δημοσίους υπαλλήλους…
Η νέα κυβέρνηση έλαβε εντολή να κινηθεί γρήγορα.
Το μέγα ζητούμενο όμως είναι ο τερματισμός.
Είναι βέβαιο ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα και όταν θα μπουν στην ημερησία διάταξη τα δύσκολα θέματα, κάποιοι από απέναντι , θα πετούν πέτρες. Προειδοποιούν ήδη. Σα να μην πέρασε μια μέρα…
Το κρίσιμο κατά συνέπεια μετά την αποτελεσματικότητα θέμα, είναι η αντίσταση στον λαϊκισμό και την φοβία του πολιτικού κόστους.
Το σημερινό δείγμα γραφής από το Υπουργικό Συμβούλιο, δίνει ένα πρώτο θετικό δείγμα των προθέσεων. Μια τελείως διαφορετική προσέγγιση στην οργάνωση και διαχείριση της κυβερνητικής ύλης, την υποστήριξη του έργου που παράγεται, ρυθμοί δουλειάς που βαίνουν συνεχώς αυξανόμενοι, αποφάσεις και Προεδρικά διατάγματα , έτοιμα στην ώρα τους.
Η λογική βλέποντας και κάνοντας, ενισχυτική της δυναμικής της αδράνειας, μέχρι στιγμής απούσα.
Είναι προφανές, ότι ο Πρωθυπουργός είναι διατεθειμένος να αξιοποιήσει την προηγούμενη διοικητική του εμπειρία και την γνώση των δομών του δημοσίου, ώστε να ξεπεράσει προβλήματα που αναστέλλουν την υλοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος.
Οι εξισώσεις είναι δύσκολες. Το παρήγορο, ότι σε έξι μήνες θα υπάρξει αξιολόγηση. Το θετικό μήνυμα, ότι η αξιολόγηση θα ξεκινήσει από τα ψηλά…
