Είναι καρπός ενός μεγάλου έρωτα, απ’ αυτούς που δημιουργούν θρυλικές ιστορίες, αλλά και σπανίως μακροημερεύουν. Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, είχε γονείς που πέρασαν στο πάνθεο της κινηματογραφικής ιστορίας και αποτελούν εμβληματικές προσωπικότητες για το χώρο του θεάματος και της τέχνης. Μητέρα της, η περίφημη σταρ και κορυφαία ηθοποιός Ίνγκριντ Μπέργκμαν και πατέρας της, ο Ρομπέρτο Ροσελίνι, ο εκ των γεννητόρων του ιταλικού “νεορεαλισμού”, που επηρέασε τον παγκόσμιο κινηματογράφο και συγκίνησε εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο, με τις ιδιαίτερες ταινίες του.
Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι, αυτές τις μέρες γιορτάζει τα 70 χρόνια της. Δεν είναι πλέον το ερωτικό σύμβολο, με τα μοναδικά χαρακτηριστικά της μητέρας της, το μοντέλο που αναστάτωσε εκατομμύρια άνδρες κι έγινε πρότυπο για ακόμη περισσότερες γυναίκες, η πρωταγωνίστρια του “Μπλε Βελούδου”, η σύζυγος του Μάρτιν Σκορσέζε και σύντροφος του μετέπειτα μεγάλου έρωτά της, Ντέιβιντ Λιντς. Είναι μία ηλικιωμένη γοητευτική γυναίκα, που έβαλε κάποια κιλά, αλλά παραμένει ακτινοβολούσα και κυρίως προσγειωμένη στο έδαφος, έχοντας πλήρη συνείδηση για το βάρος τής καταγωγής της και την πορεία της στο κινηματογραφικό στερέωμα.
Καρπός ενός μεγάλου έρωτα
Η Ιζαμπέλα Ροσελίνι γεννήθηκε στις 18 Ιουνίου του 1952 στη Ρώμη. Όλα όμως ξεκίνησαν πολύ πριν, όταν η Ίνγκριντ Μπέργκμαν είδε τις αριστουργηματικές ταινίες του Ρομπέρτο Ροσελίνι “Ρώμη, Ανοχύρωτη Πολη” και “Paisan” κι ενώ είναι η πιο περιζήτητη ηθοποιός στο Χόλιγουντ θα τα εγκαταλείψει όλα για να ταξιδέψει στην Ιταλία για να γνωριστεί με τον μεγάλο Ιταλό σκηνοθέτη και να δουλέψει μαζί του. Είχε προηγηθεί ένα γράμμα προς τον Ροσελίνι το 1948, στο οποίο τον ρωτούσε αν χρειαζόταν μία Σουηδέζα ηθοποιό, ενώ άφηνε κι ένα ερωτικό υπονοούμενο γράφοντας ότι από ιταλικά ξέρει μόνο το “ti ammo”. Ο Ροσελίνι, μην μπορώντας να αντισταθεί στη γοητεία της, θα εγκαταλείψει τη σύντροφό του και διάσημη ηθοποιό της εποχής Άννα Μανιάνι, φημισμένη για τις εκρηκτικές ερμηνείες της και τον ακόμη πιο εκρηκτικό χαρακτήρα της και θα ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη. Ο Ροσελίνι θα της προτείνει να παίξει στο περίφημο δράμα “Στρόμπολι”, το οποίο θα γυριζόταν στο ηφαίστειο της Σικελίας. Η γνωριμία τους θα εξελιχθεί σε παθιασμένη ερωτική σχέση παρότι η Μπέργκμαν ήταν παντρεμένη και είχε μια κόρη.
Η μητέρα λείπει για δουλειές…
Λίγο μετά η Μπέργκμαν θα γεννήσει την Ιζαμπέλα. Οι γονείς της θα χωρίσουν το 1957 και η Ίνγκριντ θα γυρίσει στο Χόλιγουντ που την περιμένει με ανοιχτές αγκάλες. Η σχέσεις μητέρας/κόρης δεν ήταν φυσιολογικές. Η μητέρα της ήταν τόσο πολύ απασχολημένη από τα γυρίσματα στα κινηματογραφικά στούντιο, που όπως είχε πει η Ιζαμπέλα, «πιο εύκολα έβρισκες τα χρήματα για την “Καζαμπλάνκα” παρά την Μπέργκμαν». Άλλωστε, τον περισσότερο καιρό τον πέρασαν μαζί όταν η μητέρα της αρρώστησε και πέρασε δύσκολα τα τελευταία χρόνια της ζωής της, να ταλαιπωρείται από τον καρκίνο.
Περιζήτητο μοντέλο
Παρά ταύτα, η Ιζαμπέλα Ροσελίνι τη δεκαετία του ‘70 θα βρει τον δρόμο της και αφού πρώτα, εκμεταλλευόμενη την ομορφιά της και την κορμοστασιά της, που είχε πάρει από τη μητέρα της, όπως και την βελούδινη επιδερμίδα της, θα κάνει μια καριέρα ως μοντέλο μεγάλων οίκων μόδας και καλλυντικών. Ταυτόχρονα θα ξεκινήσει να κάνει και κάποιες εμφανίσεις στον κινηματογράφο, με σημαντικότερη, εκείνη στο δραματικό φιλμ του Τέιλορ Χάκφροντ “Λευκές Νύχτες” παίζοντας δίπλα στο ιερό τέρας του χορού Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ.
Ο Σκορσέζε και ο Λιντς
Το 1979, θα γνωριστεί και θα παντρευτεί τον μετέπειτα διάσημο σκηνοθέτη Μάρτιν Σκορσέζε, με τον οποίο θα χωρίσουν το 1982, καθώς τότε ο Ιταλοαμερικάνος σκηνοθέτης υπέφερε από ψυχολογικά προβλήματα, έχοντας σοβαρές ψυχολογικές μεταπτώσεις. Το 1986, θα γνωριστεί τον Ντέιβιντ Λιντς. Η συνάντησή τους θα γίνει στο δοκιμαστικό που θα κάνει ο Αμερικάνος σκηνοθέτης για το κλασικό πλέον φιλμ “Μπλε Βελούδο” αναζητώντας την πρωταγωνίστριά του. Το περίεργο είναι ότι ο Λιντς την επέλεξε γιατί του θύμιζε πολύ την ηθοποιό των ασπρόμαυρων ταινιών Ίνγκριντ Μπέργκμαν, χωρίς, ωστόσο, να γνωρίζει ότι είναι κόρη της! Ο έρωτάς τους, όμως, θα έχει κι αυτός άσχημη κατάληξη, καθώς ο Λιντς ήταν υπερβολικά ιδιότροπος. Έτσι, το 1981 με ένα τηλεφώνημα στην Ιζαμπέλα, που ήταν στη Ρωσία, θα της ανακοινώσει την απόφασή του για τον χωρισμό τους. Η Ροσελίνι, που τον υπεραγαπούσε και ανεχόταν τις ιδιοτροπίες του, μετά από χρόνια αποκάλυψε ότι ο λόγος του τέλους ήταν μια η ερωτική σχέση που είχε συνάψει με άλλη γυναίκα ο Λιντς.
Ο ρόλος της ζωής της
Ωστόσο, ο εκκεντρικός σκηνοθέτης θα προλάβει να της χαρίσει την πιο σπουδαία στιγμή της στον κινηματογράφο, δίνοντάς της τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη διάσημη ταινία “Μπλε Βελούδο”, υποδυόμενη μια τραγουδίστρια που την κακοποιούσε σεξουαλικά ο σαδιστής εραστής της, ο εξαιρετικός Ντένις Χόπερ. Ακόμη έπαιζαν οι Κάιλ ΜακΛάχλαν, Λόρα Ντερν και Ντιν Στόκγουελ.
Οι κριτικοί θα υποδεχτούν τη Ροσελίνι με ύμνους, όπως ομολογουμένως και την ταινία και την ερμηνεία του Χόπερ. Παρότι η αίγλη της θα εκτοξευθεί, η συνέχεια δεν θα είναι το ίδιο εντυπωσιακή. Θα παίξει σε κάποιες ταινίες, αρκετές απ’ τις οποίες είχαν το ενδιαφέρον τους, όπως “Αθώος” με τον Άντονι Χόπκινς, “Αθάνατη Αγαπημένη”, με τον Γκάρι Όλντμαν (ακόμη μία ερωτική σχέση που θα κρατήσει τρία χρόνια), “Γουάιατ Έρπ” κ.λπ.
Μέρος μιας αρχαίας γενιάς
Τα τελευταία χρόνια παίζει κατά κύριο λόγο δεύτερους ρόλους, όπως στο σχετικά πρόσφατο “Άνθρωπος Αντίγραφο” του Ντενίς Βιλνέβ. Με χιούμορ, ωριμότητα και ανακαλύπτοντας άλλα ενδιαφέροντα, θα αντιμετωπίσει τον παραμερισμό της σε μικρούς ρόλους. Παραδέχεται ότι μία ηλικιωμένη δύσκολα πρωταγωνιστεί πλέον, γι’ αυτό προτιμά να γράφει, να κάνει άλλα ενδιαφέροντα πράγματα.
Δεν κρύβει όμως και μια μικρή πίκρα για την εξέλιξη των πραγμάτων, καθώς όπως εκτιμά, στην Αμερική οι παραγωγοί προτιμούν ηθοποιούς με πολλούς οπαδούς στα κοινωνικά δίκτυα και όλα αυτά τα εφήμερα έως και ανόητα. Βλέποντας νεαρές ηθοποιούς, χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο, να έχουν 30 εκατομμύρια ακολούθους, σηκώνει τα χέρια ψηλά, καθώς η ίδια περιορίζεται σε 300.000. Πάντως, όπως δηλώνει δεν προτίθεται να γδυθεί για να ανεβάσει τους ακολούθους της, κοιτώντας με σεβασμό τις ρίζες της. Όπως είπε και στην Republica πριν ένα χρόνο «εγώ είμαι μέρος μιας αρχαίας γενιάς, όπως μου φαινόταν κι εμένα ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρή».
