Η αντίστροφη μέτρηση για τη γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ άρχισε ήδη. Η γερμανική προεδρία στην ΕΕ που λήγει σε μερικές ημέρες ήταν το τελευταίο, μεγάλο πολιτικά στοίχημα της Μέρκελ. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 2021 που θα διεξαχθούν οι επόμενες παγγερμανικές εκλογές η Μέρκελ θα έχει συμπληρώσει 16 χρόνια στην καγκελαρία. Εκ νέου υποψηφιότητα δεν θα θέσει.
Την παρακαταθήκη μιας Γερμανίας με αυξημένο ειδικό βάρος στην Ευρώπη που θα αφήσει η Μέρκελ θα διαχειριστεί ο διάδοχός της στην καγκελαρία του Βερολίνου. Θα προέρχεται, κατά πάσα πιθανότητα, από το κόμμα της, τη Χριστιανική Ενωση, που είναι αδιαφιλονίκητα πρώτο στις δημοσκοπήσεις και θα είναι νικητής στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Ωστόσο, με την αποχώρηση της Μέρκελ, ο Ερντογάν θα χάσει τον σημαντικότερο, αν όχι τον μόνο, συνομιλητή του στην Ευρώπη. Η επόμενη ημέρα δεν θα είναι ίδια, μολονότι όλα τα γερμανικά κόμματα – λίγο ή πολύ – θεωρούν στρατηγικού χαρακτήρα τις πολύμορφες σχέσεις Γερμανίας – Τουρκίας.
Δύο παράγοντες θα επηρεάσουν τη μελλοντική πολιτική του Βερολίνου στη μετά Μέρκελ εποχή:
Πρώτον, η σύνθεση του νέου κυβερνητικού συνασπισμού, με πιθανότερο σενάριο μια συγκυβέρνηση Χριστιανικής Ενωσης – Πρασίνων. Μια τέτοια κυβέρνηση, με την ιδιαίτερη ευαισθησία των Πρασίνων σε θέματα δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα υιοθετήσει σαφώς σκληρότερη στάση έναντι του Ερντογάν – οι Πράσινοι είναι κατά των εξαγωγών όπλων στην Τουρκία. Το ίδιο ισχύει και στη μάλλον απίθανη περίπτωση κεντροαριστερής κυβέρνησης, SPD – Πρασίνων – Αριστερός.
Δεύτερον, το πρόσωπο που θα αναδειχθεί πρόεδρος στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα τον Ιανουάριο. Ο Αρμιν Λάσετ συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες εκλογής και θα ακολουθήσει εν πολλοίς τη γραμμή της Μέρκελ. Οπως λέει στα «ΝΕΑ» ο Λάσετ, «πρέπει να κάνουμε σαφές σε ποια σημεία της πολιτικής της Τουρκίας διαφωνούμε, αλλά να βρούμε και τα κοινά σημεία όπου η Τουρκία είναι εταίρος μας».
Ο Φρίντριχ Μερτς από την άλλη χαρακτηρίζει «δύσκολο εταίρο» την Τουρκία και θέλει επ’ αυτού «ενωμένη την Ευρώπη», στην οποία ενισχύονται οι φωνές του γάλλου προέδρου Εμα νουέλ Μακρόν και του αυστριακού καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς. Υπάρχουν εκπρόσωποι του ελληνικού λόμπι στη Γερμανία που έχουν προσβάσεις είτε στον Λάσετ είτε στον Μερτς και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν.
Οι σχέσεις σε επίπεδο «αδελφών», κομμάτων ΝΔ και CDU/CSU θέλουν ακόμη δουλειά. Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας στις επισκέψεις του στο Βερολίνο φρόντιζε να βλέπει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, πρόεδρο της Μπούντεσταγκ, είδε και τον κοινοβουλευτικό ηγέτη του CDU Ραλφ Μπρίνκχαους. Αλλά η «ζύμωση» σε επίπεδο κομμάτων υπολείπεται των περιστάσεων, παρά τη σημαντική δουλειά βάσης που έκαναν και κάνουν τα τελευταία χρόνια τα πολιτικά ιδρύματα Κόνραντ Αντενάουερ Στίφτουνγκ (KAS) του CDU και Χανς Ζάιντλ Στίφτουνγκ (HSS) του CSU για την ανάπτυξη προσωπικών σχέσεων και δικτύων
του Γιώργου Παππά από Τα Νέα
