ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το ζήτημα δεν είναι τι ακριβώς συνέβη στην Αμερική, ούτε τι κατάληξη θα έχει. Το ζήτημα επίσης, δεν είναι οι παραλληλισμοί μεταξύ του τι έγινε στην Ελλάδα το 2011 και τι στην Αμερική το 2021. Το θέμα είναι, ότι συνέβη στην Αμερική. Η Αμερικανική Ηγεμονία επλήγη. H εισβολή στο Αμερικανικό Καπιτώλιο ήταν το αποκορύφωμα της θεσμικής εκτροπής των ιδανικών που πρέσβευε έως τώρα. Δεν είναι απλά μια άστοχη στιγμή, που διατάραξε ξαφνικά την απολύτως ομαλή πραγματικότητα μας.
της Λεωνής Π. Παναγοπούλου*
Η περιπέτεια της Αμερικανικής Δημοκρατίας, μας υπενθύμισε πως ο αγώνας για την προστασία της Δημοκρατίας παγκοσμίως από τους επίδοξους επίβουλους της είναι συνεχής και καθημερινός.
Αυτό επίσης, που μας δίδαξε η πανδημία του κορωνοϊού, είναι πως τίποτα δεν είναι δεδομένο. Οι θεσμοί, παγκοσμίως, έχουν εξοβελιστεί. Δεν υπάρχει μια κρίση και μετά επανερχόμαστε στην κανονικότητα. Ζούμε σε ένα καθεστώς διαρκών κρίσεων, συνεχόμενων επικλήσεων κατάστασης έκτακτης ανάγκης, οπότε η αρχικώς παροδική αναστολή θεμελιωδών δικαιωμάτων, τείνει να γίνει πλέον κανονικότητα απειλώντας την υγεία της Δημοκρατίας μας.
Όμως, η Δημοκρατία εξαρτάται τόσο από τους θεσμούς της ισότητας και της ελευθερίας, όσο και από την αρετή, την σοβαρότητα και την σωφροσύνη των ηγετών της. Σε μια οργανωμένη Δημοκρατική πολιτεία, ο καθένας μπορεί να πιστεύειό,τι θέλει αλλά σίγουρα δεν μπορεί να λειτουργεί αυθαίρετα.
Το φαινόμενο “Τραμπ” είναι το αιτιατό κι όχι η αιτία όλων των δεινών και έχει πολλά πρόσωπα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Όσο κι αν θέλουμε το Αμερικανικό σύστημα να έχει ανθεκτικότητα και να αντιστέκεται σθεναρά, οι ναρκισσιστικές πράξεις και η εξουσιαστική μανία του έως τώρα ηγέτη της μας έδειξαν πως η κοινοβουλευτική Αμερικανική ομαλότητα εκτροχιάστηκε. Κάτι που ανησυχεί όλη την παγκόσμια κοινότητα. Χρειάζεται η δημοκρατική σωφροσύνη όλων μας, ηγετών και απλών πολιτών, γιατί το ζητούμενο είναι η προστασία του Δημοκρατικού Ιδεώδους. Για αυτό πρέπει να τελειώνουμε με το απανταχού λαϊκίστικο φαινόμενο «Τραμπ», ώστε να μην δοθεί ξανά η δυνατότητα να δηλητηριάσουν με μίσος τους πολίτες.
Πρέπει να πατάξουμε κάθε φαινόμενο κατάρρευσης όχι απλώς μιας αυτοκρατορίας, αλλά ενός ολόκληρου συστήματος και ενός ηθικά εξαθλιωμένου και εγωκεντρικού τρόπου σκέψης για τον κοινοβουλευτισμό και τον ίδιο τον άνθρωπο.
Όταν το σύστημα παράγει τέτοιες εικόνες, σημαίνει ότι το σύστημα είναι ήδη νεκρό. Με ό,τι σημαίνει αυτό για την υπόλοιπη κοινωνία, η οποία επίσης είναι μέρος του συστήματος που αυτοϋπονομεύεται.
Συνεπώς, το θέμα δεν είναι πόσο ανθεκτικό είναι το σύστημα ή η Δημοκρατία μας απέναντι σε τέτοια φαινόμενα, αλλά πόσο ευάλωτοι αποδεικνυόμαστε σε φαινόμενα, που έως τώρα φάνταζαν ως προϊόντα μυθοπλασίας και σενάρια επιστημονικής φαντασίας.
- Νομικός- Επιστ. Συνεργάτης Βουλής
