Η εικόνα του αδιαμφησβήτητου ηγέτη μπορεί να αλλάξει δραστικά στην περίπτωση που έρθει μια νέα ήττα, ιδίως αν η εκλογική επίδοση του κόμματος δεν είναι ικανοποιητική. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι οι… μουρμούρες δεν θα εκδηλωθούν ανοιχτά
Γράφει ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ
Πολλοί είναι αυτοί που προεξοφλούν ότι με το κλείσιμο των προσεχών εκλογικών αναμετρήσεων θα κλείσει οριστικά και το κεφάλαιο «Αλέξης Τσίπρας» στην πολιτική ζωή του τόπου. Η διαφορά της Νέας Δημοκρατίας από τον ΣΥΡΙΖΑ είτε παραμένει σταθερή, είτε μεγαλώνει πλησιάζοντας στις κάλπες και αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί αντιμέτωπος με την τέταρτη διαδοχική ήττα του από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και δεύτερη σε επίπεδο εθνικών εκλογών. Μοιραία ανοίγει και η συζήτηση για την επόμενη μέρα, κάτι για το οποίο παρασκηνιακά προετοιμάζονται αρκετοί, παρότι ο ίδιος έχει πει δημοσίως ότι σε μια ενδεχόμενη εκλογική αποτυχία δεν θα εγκαταλείψει την προεδρία του κόμματος.
Στο 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Μάιο επιβεβαιώθηκε πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης στο κόμμα της Αριστεράς, μην αφήνοντας περιθώριο αμφισβήτησης σε κανέναν, πολύ δε περισσότερο διεκδίκησης της αρχηγίας. Ωστόσο, αυτή η εικόνα μπορεί να αλλάξει δραστικά στην περίπτωση που έναν χρόνο αργότερα έρθει μια νέα ήττα, ιδίως αν η εκλογική επίδοση του κόμματος δεν είναι ικανοποιητική. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι οι… μουρμούρες δεν θα εκδηλωθούν ανοιχτά φτάνοντας μέχρι και στο σημείο να τεθεί θέμα ηγεσίας.
Όπλο η βάση
Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει ξεκαθαρίσει πως αν υπάρξει τέτοιο θέμα θα ζητήσει εκ νέου την ψήφο της βάσης του κόμματος, δρομολογώντας επί της ουσίας εσωκομματικές διαδικασίες εκλογής νέου αρχηγού. Σε αυτήν την περίπτωση, όπως λένε γνωρίζοντες την ανθρωπογεωγραφία της Κουμουνδούρου, θα επανεπιβεβαιωθεί η ταύτιση του κόμματος με τον σημερινό πρόεδρό του και νέα ολική επικράτηση.
Υπάρχει όμως και ένα άλλο ενδεχόμενο, το οποίο σήμερα μπορεί να μη συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες, όμως κανείς δεν είναι σε θέση να το διαγράψει. Αυτό θέλει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, καταπτοημένο από τις σερί αποτυχίες, να δρομολογεί ο ίδιος τη διαδοχή του, επιλέγοντας έναν ρόλο «επίτιμου προέδρου, παρόντα και ενεργού», προκειμένου αυτός να κρατά ανοιχτό τον δρόμο της σύνθεσης των απόψεων και της ενότητας των τάσεων, όπως και «ζωντανό» το αφήγημα της «δεύτερης φοράς Αριστερά».
Οι εντός και οι εκτός
Με αυτό το σενάριο τα εσωκομματικά της Κουμουνδούρου αποκτούν ενδιαφέρον. Από τη μία ο ενεργός ρόλος του Τσίπρα, από την άλλη η δεδομένη αδιαφορία των ιστορικών στελεχών της «Ομπρέλας» (Τσακαλώτος, Σκουρλέτης, Φίλης κ.ά.) να διεκδικήσουν την προεδρία δημιουργούν εύφορο έδαφος ώστε «να ανθίσουν όλα τα λουλούδια», ήτοι να βγουν μπροστά στελέχη από τη γενιά των «40άρηδων» άνδρες και γυναίκες, εντός και εκτός κόμματος.
Πολλοί στην Κουμουνδούρου θεωρούν πως αν άνοιγε θέμα διαδοχής, αυτό θα ήταν γυναικεία υπόθεση. Εφη Αχτσιόγλου και Ρένα Δούρου κατέκτησαν τις δύο πρώτες θέσεις στις εκλογές για την Κεντρική Επιτροπή και πολλοί τις βλέπουν ως τις βασικές ανταγωνίστριες για το «πόστο». Αψιμαχίες ήδη εκδηλώνονται, όπως με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη Τσίπρα στο Αιγάλεω, όπου βρέθηκε κοντά του η Εφη, όχι όμως και η Ρένα που δεν είχε ειδοποιηθεί. Κι αυτό για πολλούς ίσως είναι ένα σήμα προτίμησής του, όταν η πρώην υπουργός Εργασίας διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις με όλες τις τάσεις –προέρχεται από τους «53+», πρώην συνεργάτις του Γ. Κατρούγκαλου και σύντροφος του Δ. Τζανακόπουλου, πλέον θεωρείται προεδρική– και θεωρείται άφθαρτη. Η κυρία Δούρου, από την πλευρά της, παραμένει ισχυρό όνομα στα εσωκομματικά, με τις περιπέτειές της στην περιφέρεια να της έχουν αποφέρει κύκλο φίλων σε δήμους και τοπικές κοινωνίες αλλά και σε κατηγορίες ψηφοφόρων μη «παραδοσιακών» του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι οι ένστολοι. Πρόκριμα και για τις δύο οι επερχόμενες εκλογές, όπου θα τεθούν αντιμέτωπες στον Δυτικό Τομέα της Β΄ Αθηνών.
Εκτός κόμματος, αλλά με πολλές συμπάθειες μέσα σε αυτό, βρίσκεται ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα και κυβερνητικός εκπρόσωπος της πρώτης περιόδου έχει επιλέξει να παρακολουθεί από μακριά τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, διευρύνοντας ωστόσο τις επαφές του, μέσα από τη Διεθνή Αμνηστία, της οποίας υπήρξε διευθυντής για τριάμισι χρόνια. Και κάποιοι προβλέπουν πως μπορεί σύντομα να επιστρέψει.
