Η μεγάλη ανατροπή στην Πενσιλβάνια έβαλε και τυπικά τέλος σε μια περίοδο αισθητικής ανωμαλίας στα χρωματοσώματα της Αμερικής, ταυτόχρονα με το έναυσμα για το ξεκίνημα της επιστροφής στη Δημοκρατία, αρχίζει και το ξήλωμα του λαϊκισμού σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό πεδίο.
Σε όλες τις χώρες, μηδέ εξαιρουμένης και της Ελλάδας, όπου οι θύλακες του «Τραμπισμού» έχουν αναπτυχθεί προκειμένου να αλώσουν τους θεσμούς εκ των έσω. Η νίκη της Δημοκρατίας στην Αμερική σηματοδοτεί την αρχή του τέλους ενός… «αντισυστημικού» συστημικού λαϊκισμού, με έντονα αντιδημοκρατικά χαρακτηριστικά.
Ο «Τραμπισμός» σταμάτησε στην Πενσιλβάνια, αλλά ο λαϊκισμός και τα παράγωγά του είναι βέβαιο ότι παρά το χτύπημα που δέχθηκε η «Μέκκα» του, δεν θα αργήσει να συνέλθει και να βρει νέο «προφήτη». Προφανώς θα χρειαστεί χρόνο και αυτό θα πρέπει να αξιοποιήσουν οι δημοκρατικές δυνάμεις ώστε το ξήλωμα να μην αφήσει την παραμικρή κλωστή.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επαναφορά της Αμερικής στις αρχές και τις αξίες που θεμελίωσαν τον φιλελευθερισμό, δεν θα είναι εύκολη. Σε κάθε περίπτωση όμως δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για την αφύπνιση του δημοκρατικού κόσμου. Είναι μια νίκη που δίνει όραμα και εμπνέει τις δυνάμεις που μάχονται τον λαϊκισμό και τα παράγωγά του.
Ο Τζο Μπάϊντεν, ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ, κινητοποιώντας την εμπειρία του, το όραμα και την ενέργειά του για να επαναφέρει τη Δημοκρατία στην Αμερική, γίνεται σημείο αναφοράς του δημοκρατικού κόσμου. Διότι εφόσον πάρει τον έλεγχο του βαθέως συστήματος, των θεσμών και της δημόσιας διοίκησης, πέραν του κύρους που θα ανακτήσει η χώρα του, θα ξανακερδίσει και τον παγκόσμιο σεβασμό.
Αναμφισβήτητα η ζημιά που έχει υποστεί η Αμερική είναι τεράστια. Αναμφίβολα θα χρειαστεί χρόνος για να αποκατασταθεί. Όμως και η νίκη της Δημοκρατίας είναι τεράστια, όχι μόνο γι αυτή τη μεγάλη χώρα, αλλά για όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, που θα έχουν σύμμαχο και φίλη τη δημοκρατική Αμερική.
MF
