Ο πρωθυπουργός αποφάσισε τη συγκρότηση διακομματικής επιτροπής για την ανάπτυξη τnς Θράκης, με εντολή να καταθέσει στην κυβέρνηση εντός έξι μηνών σχετικό πόρισμα.
Με τους ενεργειακούς αγωγούς (TAP, IGB), τα υπό ιδιωτικοποίηση λιμάνια της Αλεξανδρούπολης και της Καβάλας, τους οδικούς κόμβους που οδηγούν προς και από τις αγορές της Μαύρης Θάλασσας και της Μέσης Ανατολής, η Θράκη είναι το κομμάτι της ελληνικής επικράτειας με τις ισχυρότερες, ίσως, αναπτυξιακές προοπτικές και σίγουρα τη μεγαλύτερη γεωπολιτική σημασία σε ένα μεταβαλλόμενο περιφερειακό περιβάλλον.
*Του Σταύρου Τζίμα
Αυτή τη διαμορφούμενη αναπτυξιακή πραγματικότητα θα κληθεί να σχεδιάσει η διακομματική, που δεν θα έχει εύκολο έργο, δεδομένου ότι θα πρέπει να ισορροπήσει σε ευαίσθητες ισορροπίες και να αποφύγει λάθη του παρελθόντος.
Διακομματική της Βουλής είχε συγκροτηθεί και το 1991 από τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού υπό τη Βιργινία Τσουδερού, η οποία ανέθεσε στην Ακαδημία Αθηνών να διαμορφώσει πρόταση για το πώς πρέπει να αναπτυχθεί η Θράκη. Το πόρισμά της θεωρήθηκε τότε «κόσμημα», υλοποιήθηκαν κάποια πράγματα, αλλά οι περισσότερες προτάσεις έμειναν στα χαρτιά. Τώρα είναι η ευκαιρία να σχεδιαστεί η ανάπτυξη με ισότητα και στη βάση πραγματικών αναγκών, χωρίς να αισθανθούν οι κοινωνίες, χριστιανών και μουσουλμάνων, ότι θα πρυτανεύσουν άλλα κριτήρια.
Αν η τωρινή διακομματική διαψεύσει τις προσδοκίες των ακριτών, το πλήγμα θα είναι ανεπανόρθωτο. Θα ήταν ολέθριο λάθος, από την άποψη αυτή, εάν οι επιφορτισμένοι με τη διαμόρφωση της πρότασης βουλευτές καταλήξουν σε ένα πόρισμα-συρραφή των προεκλογικών προγραμμάτων και ακόμα χειρότερο να εκδώσει, όπως συνηθίζεται σε διακομματικές, η κάθε μία ομάδα το δικό της πόρισμα με τις κομματικές της θέσεις. Η διακομματική της Βουλής δεν (πρέπει να) «πάει» στη Θράκη για να διευθετήσει ενδεχόμενες μειονοτικές εκκρεμότητες, πολύ περισσότερο φορώντας «εθνικοπατριωτικό φερετζέ», αλλά να διαμορφώσει το αναπτυξιακό πακέτο στις νέες συνθήκες, στη βάση των πραγματικών δυνατοτήτων και αναγκών.
Και για να μη μιλάμε στον αέρα, θα πρέπει να διαμορφώσει και να προτείνει συγκεκριμένες και εφικτές λύσεις στο κορυφαίο και με πολλές απολήξεις πρόβλημα της ανεργίας κυρίως στην ορεινή Ροδόπη, όπου 25.000 οικογένειες μουσουλμάνων που απασχολούνται στα καπνά είναι θέμα χρόνου να χάσουν το εισόδημά τους, καθώς η συγκεκριμένη καλλιέργεια απειλείται με αφανισμό.
Ένα οδοιπορικό στα εργοστάσια-φαντάσματα που έγιναν στις «καλές εποχές» με ευρωπαϊκά κονδύλια χωρίς να λειτουργήσουν ποτέ, θα ήταν χρήσιμο προτού ξεκινήσει η επιτροπή το έργο της.
* Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή
