Επίθεση προς τους «αποστάτες της Νέας Αριστεράς» εξαπέλυσε ο πρόεδρος Στέφανος: «Βλέπω τους πρώην συντρόφους μας να έχουν πιάσει στασίδι στον ΣΚΑΪ και να διαθέτουν απεριόριστο χρόνο. Με μία προϋπόθεση: Μη χτυπάτε Μητσοτάκη. Ολα τα βέλη προς τα εδώ, προς τους πρώην συντρόφους σας. Αραγε τόσος αυτοεξευτελισμός αξίζει για μια έδρα στην Ευρωβουλή. Και άκουσα και το εξής παράδοξο: Μα οι έδρες δεν ανήκουν σ’ εμάς, ανήκουν στην Αριστερά. Τότε, παρακαλώ, οι βουλευτικοί μισθοί σας στο τέλος κάθε μήνα όχι στα πορτοφόλια σας. Σε κάποιο ίδρυμα, σε έναν κοινωφελή σκοπό, σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Αυτό είναι Αριστερά».

Σύμφωνα με τη νομολογία του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, «δεν συνάγεται από καμία συνταγματική διάταξη ότι οι βουλευτές εκλέγονται με βάση την εκλογική δύναμη του κόμματός τους σε ορισμένη εκλογική περιφέρεια, κατά τη ρητή μάλιστα επιταγή του άρθρου 51 παρ. 2 του συντάγματος οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Εθνος» και όχι τα κόμματα από τα οποία προέρχονται. Αλλωστε, η «πολιτική εντολή - πλαίσιο» που λαμβάνει ο βουλευτής από τον λαό, κατά τη φράση του Αριστόβουλου Μάνεση και του Δημήτρη Τσάτσου, δεσμεύει προσωπικά τον βουλευτή, στο πλαίσιο των αρχών που ο ίδιος έθεσε στον δημόσιο διάλογο προεκλογικά.

Συνεπώς, είτε αρέσει στα κόμματα είτε όχι, κατά το σύνταγμα, οι βουλευτικές έδρες είναι αυστηρά προσωπικές και όχι κομματική ιδιοκτησία. Κάτι που οι πρόεδροι των κομμάτων, όπως εν προκειμένω ο πρόεδρος Στέφανος, οφείλουν να σέβονται.