Με τις καμπάνες να χτυπούν από άκρη σε άκρη σε όλο το νησί «ξύπνησε» σήμερα η Κέρκυρα που γιορτάζει τον προστάτη της Άγιο Σπυρίδωνα.
Σε κάθε σπίτι τιμά σήμερα τη γιορτή του και κάποιος Σπύρος ή Σπυριδούλα, καθώς είθισται οι Κερκυραίοι να δίνουν το όνομα του Αγίου τους σε ένα από τα παιδιά τους.
Οι εορταστικές εκδηλώσεις κρατούν τρεις μέρες, ενώ το Ιερό άφθαρτο σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα τοποθετείται όρθιο στη θύρα της Αγίας Λάρνακας προκειμένου να το προσκυνήσουν όλοι οι πιστοί.
Κάποτε την ημέρα αυτή ερχόταν τουρίστες από όλο τον κόσμο για να πάρουν την ευλογία του Αγίου, αλλά τα τελευταία χρόνια λόγω της πανδημίας του κορονοϊού η προσέλευση έχει μειωθεί αισθητά.
Ο ομώνυμος ναός του Αγίου Σπυρίδωνα που χτίστηκε το 1589, παραμένει όπως το θέλει η παράδοση ανοιχτός όλο το 24ωρο, ενώ το έθιμο θέλει να μοιράζονται σε όλο το νησί οι «τηγανίτες του Αγιού», που είναι «λουσμένες» από μπόλικη άχνη και κανέλα. Έχουν σχήμα τεράστιας μπάλας και είναι τόσο χορταστικές και νόστιμες που έχουν γίνει ευρέως γνωστές σε όλη την Ελλάδα, αλλά και την υφήλιο.
«Μυστικά στη συνταγή δεν υπάρχουν» θα πει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Μαριάνθη Παρίση, που στο τέλος θα αποκαλύψει ότι το «καλό χτύπημα» είναι αυτό που βοηθάει να «αφρατέψουν» και να πάρουν αυτό το ιδιαίτερο σχήμα τους.
Η κυρία Μαριάνθη θα τηγανίσει ατελείωτες τηγανίτες αυτές τις μέρες, ενώ οι περαστικοί στην εθνική οδό, όπου έχει τον πάγκο της, θα κάνουν «ουρά» προκειμένου να πάρουν αυτές τις ιδιαίτερες τηγανίτες του Αγιού.
Το ιερό σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα που ήταν, ο επίσκοπος Τριμυθούντος Κύπρου, μεταφέρθηκε από την Κωνσταντινούπολη στο νησί της Κέρκυρας το 1456, τρία χρόνια μετά την άλωση της Πόλης από τους Τούρκους, από τον ιερέα Γρηγόριο Πολύευκτο, μαζί με το Σκήνωμα της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας.
Σύμφωνα με την θρησκευτική παράδοση ο Άγιος Σπυρίδωνας έσωσε πολλές φορές το νησί, από πολλές επιδημίες, τον λιμό, αλλά και από την πολιορκία των Οθωμανών, για αυτό και τον τιμούν ιδιαίτερα με πολλές λιτανείες που γίνονται καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, με την ιδιαιτερότητα σήμερα, ανήμερα της εορτής του, να παραμένει στο Ιερό ναό ώστε να υποδέχεται τους πιστούς του για ευλογία.
