Αντανακλαστικά, οι εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες στη Γαλλία ασκούν ουσιώδη επίδραση στα ευρωπαϊκά πράγματα. Ιδιαίτερα σήμερα. Ο πρόεδρος Μακρόν, σύγχρονος πολιτικός χωρίς τις παραδοσιακές ιδεοληψίες και τα πολιτικά στεγανά, με ισχυρά φιλευρωπαϊκά χαρακτηριστικά και έναν σύγχρονο πατριωτικό φιλελεύθερο λόγο, είναι ο ηγέτης που προωθεί με τη μεγαλύτερη θέρμη την ιδέα της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης. Οι ιδέες του και το πολιτικό του προφίλ ταιριάζουν άριστα με τα χαρακτηριστικά άλλων ευρωπαίων ηγετών, κατεξοχήν δε του Έλληνα Πρωθυπουργού, με τον οποίο διατηρούν και άριστη προσωπική σχέση πέρα από την κοινότητα πνεύματος που μοιράζονται. Από την άλλη πλευρά, η αντιφεντεραλιστική ιδεολογία των Γκολικών καλλιέργησε για δεκαετίες αρνητικά αντισώματα απέναντι στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Και, σήμερα, εμφανίζεται η απειλή της ακροδεξιάς υποψήφιας Λεπέν, που έστρεψε την ανέξοδη ρητορεία της από τη μετανάστευση και την ισλαμοφοβία στην ακρίβεια, όπως κάνουν και άλλα λαϊκιστικά και ακραία κόμματα στην Ευρώπη, επενδύοντας στον φόβο και την εύλογη ανασφάλεια των πολιτών για το αύριο.
Η Ελλάδα έχει μια εδραιωμένη σχέση εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης με τη Γαλλία. Η σχέση αυτή καλλιεργήθηκε την τελευταία τριετία με μεγάλες κοινές πρωτοβουλίες, όπως τη Διακήρυξη της Αθήνας για την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον στη Μεσόγειο, αλλά και με σπουδαίες διμερείς συμφωνίες, όπως τη συμφωνία για τη στρατηγική εταιρική σχέση για την άμυνα και την ασφάλεια. Η πορεία αυτή εμβάθυνσης των δεσμών θα συνεχιστεί με την επανεκλογή Μακρόν. Για την Ευρώπη, ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες αβεβαιότητας που δημιουργεί η παράνομη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, μια φιλευρωπαϊκή γαλλική προεδρία αποτελεί αναγκαία συνθήκη για μια ισχυρή Ένωση, στηριγμένη στις αξίες της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας και του ανθρωπισμού.
